گروه اموزشی بام نیوز،مطلبی را در خصوص آشنایی با اصطلاحات رایج در ورزش کوهنوردی و سنگنوردی منتشر نمود:
تپه Hill : ارتفاعاتي كه كمتر از ۶۰۰ متر ارتفاع دارند.
تپه ماهور hilly Area : زمینهایی پراز پستی و بلندی
کوه Mountain : زمینی که نسبت به پیرامون خود به طور مشخصی بر جسته تر بوده و دارای دامنه های شیب داری باشد. ارتفاع دقیقی برای آن تعریف نشده است ولی معمولا زمین هایی که حدود ۶۰۰ متر از اطراف خود بلند تر باشند را کوه می نامند. كوه توده اي مرتفع از يك سرزمين كه در منطقهاي توسط دشت ها يا دره ها احاطه گردد و ارتفاعش بيش از ۶۰۰ متر باشد.
کوه ها به سه شکل به وجود می آیند:
۱- بر اثر چین خوردگی سطح زمین ۲- بر اثر فرسایش ۳-بر اثر فعالیت های آتشفشانی
دامنه Sidehill : زمین شیبدار؛ بخشی از بدنه کوه.
شيب Slope : هر سطحي كه با افق زاويه ايجاد كند شيب نام دارد.انواع شيب و روش عبور از آنها :
۱- شيب خفته(۵ الي ۲۵ درجه) : صعود از اينگونه شيب ها مستقيم مي باشد.
۲- شيب تند(۲۵ الي ۷۵ درجه) : با صعود زيگزاك از تندي آن مي كاهيم. هر چه شيب تند تر مي شود زاويه بين دوخط زيگزاگ يعني نقاطي از مسير زيگزاگ که تغيير جهت مي دهيم، کمتر و طول مسير زيگزاگ با توجه به پهناي منطقه مانور بلندتر مي شود.
۳- شیب ديواره(۷۵ الي ۹۰ درجه) : عبور از اينگونه شيب ها مستلزم آموختن قوانین سنگنوردي و بكار گيري آنهاست.
۴- شیب منفي(۹۰ درجه به بالا) : سخت ترين شيب ها مي باشد كه علاوه بر داشتن اطلاعات و مهارت كافي سنگنوردي داشتن عضلاتي قوي و بدني چالاك لازمه صعود آنهاست.
رخ، جبهه Face : سمت پر شیب کوه ( معمولا میان دو یال )
سایه سار : سمتی از کوه یا دره که رو به شمال است (در نیمکره شمالی) و به این دلیل کمتر آفتاب می گیرد و برف آن دیرتر ذوب می شود.
آفتاب رو : دامنه رو به جنوب (در نیمکره شمالی) که گرمتر از دامنه سایه سار است.
یال Ridge : فصل مشترك دو سينه كش كوه در بالا ترين قسمت را گویند. یالها به خط الراس می رسند و به مهمترین یا مشخص ترین یال کوه، یال اصلی گویند.
تیغه، یال لبه قوچی Knife -Edge , Didge : محل تلاقی دو جبهه مختلف کوه که حالتی شبیه به پشت گردن اسب یا پشت ماهی ایجاد می کند. ممکن است خاکی، سنگی یا برف و یخ باشد.
گرده Arete – Flank : یال هایی که شیب آن ها زیاد بوده و بیشتر از مناطق سنگی و صخره ای تشکیل شده باشد، گُرده نامیده می شود.
کوه شانه، شانه Shoulder : جلو آمدگی روی یال یا دامنه کوه که حالتی شبیه به شانه یا کتف انسان دارد.
قله Peak Top , Summit : بلندترین نقطه هر کوه یا خط الراس را قله می نامند. ممکن است در بالای برخی از کوه ها دو یا چند قله ي هم ارتفاع وجود داشته باشد. کوه هایی که در راس آنها دو یا چند قله غیر هم ارتفاع وجود دارد؛ قله بلندتر را قله ي اصلی و قله های کوتاهتر را قله های فرعی می نامند
