اثرات پودر های ورزش سنگنوردی و صعودهای ورزشی در سلامت سنگنوردان:
۱- حساسیت های پوستی: پودر های رایج مورد استفاده در ورزش سنگنوردی می تواند باعث بروز حساسیت های پوستی در سنگنوردان گردد. رعایت شستشوی دستها بعد از تمرین و مسایقات ورزشی سنگنوردی می تواند از بروز چنین مشکلی بکاهد. ایجاد خارش، سوزش، قرمزی، بروز ضایعات پوستی از جمله علائم حساسیتهای پوستی ناشی از تماس با پودر های سنگنوردی است.
۲- حساسیت های تنفسی ناشی از استنشاق پودر سنگنوردی: این پودرها می تواند باعث بروز حساسیت های تنفسی شود. افرادی که دارای مشکلات تنفسی و آلرژیک به استنشاق گرد و خاک و پودر ها هستند می تواند واکنش سخت تر و شدید تری نسبت به این پودر ها داشته باشند. افرادی که مبتلا به آسم می باشند بیشتر باید مراقب ورود گرده ها و پودر ها به سیستم تنفسی خود باشند. در مواردی حتی ورود این ذرات می تواند باعث بروز حمله های آسم در افراد مستعد به حملات آسم باشد.
۳- انتقال بیماریهای پوستی از طریق تماس با گیره های سنگنوردی: در اثر تماس مداوم با پوست افراد و ورزشکاران مختلف، سنگنوردانی که مبتلا به بیماریهای خاص پوستی نظیر بیماریهای قارچی هستند باید بیشتر مراقب سلامتی خود باشند بیماری های پوستی می تواند از سنگنوردی به سنگنورد دیگر براحتی انتقال یابد. لازم است اگر سنگنورد به بیماریهای پوستی مبتلاست برای مدتی دست از تمرین کشیده و با پیگیری مجدانه نسبت به درمان بیماری زمینه ای پوستی خود اقدام نماید تا زمینه انتقال بیماریهای واگیر پوستی بین سنگنوردان برطرف گردد.
۴- رشد میکروبهای بیماریزا بر روی گیره ها و سطوح دیواره: بر طبق تحقیقات انجام شده و کشت های متعدد از سطوح گیره های سنگنوردی ثابت شده که بر روی گیره ها و سطوح دیواره های داخل سالن باکتری های بیماری زای متعددی رشد نموده که می تواند باعث آلودگی و بیماریزایی سنگ نوردان گردد. اکثر دیواره ها نیز چون در داخل سالن و در محیط سایه و مرطوب قرار دارند و همچنین بعلت تماس مکرر با عرق ورزشکار می باشد می تواند زمینه مناسبی برای رشد و فعالیت میکربی باشد. از این نظر باید نسبت به استحمام ورزشکاران و سنگنوردان قبل از شروع برنامه سنگنوردی خود دقت و اهتمام لازم بعمل آید.
۵- انتقال بیماریهای منتقله از راه تماس خونی: در ورزش سنگنوردی صدمات جسمی، پوستی و خونریزی از این صدمات (حتی در موارد بسیار ناچیز) غیر قابل اجتناب است. بیماریهایی نظیر هپاتیت بی و ایدز و ویروسهای بیماریزا می تواند از طریق تماس خون با خون که از سنگنورد قبلی که گیره های دیواره را آلوده نموده به سنگنورد بعدی منتقل شود. بواسطه همین عامل سنگنوردان در صورت بروز جراحت باید بلافاصله نسبت به پوشاندن ناحیه صدمه دیده اقدام نمایند. در موارد جراحت باید از فعالیت روی دیواده و آلوده نمودن گیره های دیواره پرهیز نمایند. مواردی که مدیران باشگاه ها و دیواره های سنگ نوردی می بایست رعایت نمایند: پاکسازی دوره ای گیره های دیواره های سنگ نوردی و ضدعفونی آنها و شستشو با فرچه های مناسب، که با ورود به خلل و فرج گیره ها و دیواره، آنها را از آلودگی ها احتمالی پاک نماید اقدام نمایند. دقت در درمان سنگنوردانی که دچار صدمه و خراشهای پوستی شده اند و ممانعت از ادامه سنگنوردی در صورت بروز جراحت می تواند در پاکیزه نگهداشتن دیواده سنگنوردی موثر باشد.
نکته قابل توجه اینکه در سنگنوردی طبیعی که در طبیعت و روی دیواره های کوهستانی انجام می شود بعلت تابش اشعه ماوراء بنفش خورشید در طی روز می تواند در زمینه پاکسازی گیره ها و دیواره های سنگنوردی موثر باشد. در نتیجه بر روی دیواره های سنگنوردی طبیعی نباید زیاد نگران آلودگی های میکروبی بود.
تدوین از دکتر حمید مساعدیان
