پایگاه خبری بام | در گذشته، ایران از مزیت جمعیت جوان برخوردار بود که فرصت‌های بی‌سابقه‌ای برای توسعه اقتصادی فراهم کرد. اما اکنون با کاهش نرخ تولد و افزایش امید به زندگی، کشور در حال عبور از این مرحله به سمت جمعیت سالخورده است. این روند سبب کاهش نیروی کار فعال، افت بهره‌وری و افزایش فشار مالی بر صندوق‌های بازنشستگی می‌شود.
سالمندی جمعیت همچنین الگوی مصرف را تغییر داده و تقاضا برای خدمات بهداشتی و مراقبتی افزایش می‌یابد، در حالی که مصرف کالاهای بادوام کاهش پیدا می‌کند. از سوی دیگر، کاهش جمعیت در سن کار ممکن است به کمبود نیروی متخصص و کاهش رقابت‌پذیری اقتصاد ایران منجر شود.
برای مقابله با این چالش، نیازمند سیاست‌های جامع و هدفمند در زمینه افزایش بهره‌وری، ارتقاء مهارت‌های نیروی کار، به‌کارگیری فناوری و اصلاح نظام بازنشستگی هستیم. بدون این اقدامات، روند سالمندی جمعیت می‌تواند رشد اقتصادی کشور را به شدت محدود کند و زمینه‌ساز رکود و بحران‌های مالی شود.
