سفر سال ۱۹۵۴ تیم ایتالیا به کی۲ در پاکستان منجر به جنجالی شد که پنجاه سال به طول انجامید. هیچ تردیدی وجود ندارد که کوهنوردان ایتالیایی، آشیل کامپوننی و لینو لاسیدلی به قله کوه وحشی رسیدند. بحث در مورد چگونگی صعود آنهاست که باعث انتقادات بسیاری شد.
والتر بوناتی، جوانترین عضو تیم، ادعا کرد که او و امیر مهدی باربر اهل هونزا، دو دست وسایل و اکسیژن ۱۸ کیلوگرمی را از کمپ هفتم در ۷۴۴۰ متری تا حدود ۸۱۰۰ متری حمل کردند. اما به دلیل تغییر عمدی محل کمپ بالایی آنان نتوانسته بودند به کمپ بالاتر دست یابند.
به گفته بوناتی، لاسیدلی برای مدت کوتاهی چراغی را روشن کرد و فریاد زد تا اکسیژن را بگذارند و باز گردند. چراغ خاموش شد و با وجود التماس آنان، دیگری خبری از آن نبود. بوناتی و مهدی مجبور به یک بیواک در ارتفاع بالا شدند. سحرگاهان مهدی شروع به فرود کرد، بوناتی تا ساعت ۶ صبح منتظر ماند اما هنوز نشانه ای از چادر بالایی نبود.
پس از سالها مشخص شد که حق با بوناتی بوده است. جواب وی این بود”دیگر دیر شده.”.
