دو‌ مورد از بیماری‌های کوه گرفتگی در کوهستان

گروه آموزشی بام نیوز،مطلبی را در خصوص دو‌ مورد از بیماری‌های کوه گرفتگی در کوهستان منتشر نمود:

بیماریهای ناشی از ارتفاع:

بیماری کوه گرفتگی حاد

Acute Mountain Sickness

علایم اولیه

سردرد

سستی فوق العاده

خواب آلودگی

احساس سرما

تهوع

استفراغ

پریدگی رنگ صورت

تنگی نفس و سیانوز

در مرحله بعدی

برافروختگی صورت

تحریک پذیری

اشکال در تمرکز حواس

سرگیجه

طنین گوش

اختلالات بینائی ( گاه خونریزی شبکیه )

اختلالات شنوائی

بی اشتهائی

بی خوابی

شدت تنگ نفس و ضعف عمومی هنگام حرکت

سر درد شدید ( مربوط به ادم مغزی )

تپش قلب

تنفس نامنظم و کاهش وزن

انجام تنفس عمیق در فواصل معین می تواند و علائم را بهبود بخشد.

در اکثر افراد این علائم ظرف ۴۸ – ۲۴ ساعت از بین می رو.

اما در بعضی موارد ممکن است علائم بصورت شدید و مقاوم باقی بماند تا آن حد که شخص مجبور به مراجعت به منطقه کم ارتفاع شود.

مصرف اکسیژن غالبا علائم حاد کوه گرفتگی را مرتفع می کند.

تدابیر پیشگیری عبارتند از

استراحت و خواب کافی در روز قبل از حرکت

مصرف غذای سبک و پر انرژی

پرهیز از مصرف الکل و توتون

حرکات فیزیکی غیر لازم در طول سفر

خیز ریوی حاد ناشی از ارتفاع زیاد

Acute Pulmonary Edema

این عارضه خطرناک معمولا در ارتفاعات بالاتر از ۳۰۰۰ متر دیده می شود.

اولین آثار ریوی ۶ – ۳۶ ساعت پس از رسیدن به نقطه مرتفع ظاهر می شود و شامل موارد زیر است

سرفه های خشک

تنگی نفس هنگام استراحت

سنگینی و فشار بر قفسه صدری

خس خس سینه

شناخت علائم اولیه هر چه زودتر بیمار را قادر می سازد که قبل از ادم شدید و ناتوان کننده ریوی به تنهائی یا با کمک دیگران به ارتفاع پائین تر برگردد . برگشت سریع به ارتفاعی حتی ۱۰۰۰ – ۵۰۰ متر پائین تر ممکن است علائم را بهبود بخشد.

درمان

استراحت در بستر به حالت نیمه نشسته

تجویز اکسیژن با ماسک به میزان ۶–۸ لیتر در دقیقه به مدت ۱۵–۲۰ دقیقه

پس از آن میزان اکسیژن کاهش یابد تا زمانی که بیمار بهبود یابد یا بتوان او را به ارتفاع پائین تر نقل مکان داد.