تاریخ بشریت از بدو پیدایش انسان با نقاشی بروی دیواره ها ونوشتن وتصویر اشیا در مدخل غارها آغاز وادامه یافته است ٬ مراجعه به اجزای تاریخ در دوره های پیشین به انسان می آموزد که بخش بزرگی از وقایع و رخدادها در پرده ای از ابهام و نانوشته هایی است که تا عصر کنونی نظریه پردازی و در حدس و گمان می باشند . لذا عدم نگارش ونداشتن اطلاعات موثق از صحنه های بی بدیل کوهستان در عرصه های مختلف با همه فراز ونشیب در برگ برگ تاریخ این ورزش سفید و ناتمام مانده است٬ لذا آنچه تا کنون نگارش شده تحقیقات سخت ودشواری است که اهالی قلم دلسوزانه و با نیت پاک تمام تلاش خود را در جهت تهیه ودرج مطالب کوهنوردی مکتوب وبکار بسته اند ٬از اینرو هر کجا نویسندگان پا پس کشیده و قلم را بر زمین گذاشته اند خلاء تاریخی و عواقب نا خوش آیند آن به زیان مصالح این ورزش بوده وجای خالی آن از دیده ونظر پنهان نیست. نوشتن تراوش ذهن است ونویسنده در زمان واقعه لازم است بی کم وکاست آنچه را که در کوه رخداده با بهره گیری از دانش وفنون خویش بکاربرده تا رضایت خاطر مخاطب بر آورده شود ٬ خاطرات وتحلیل واژگان در کوه ٬دیواره ها ومدخل غارها ونیز ایستادن بر بلندای قله آنگاه که پرچمی به اهتزاز در می آید نیازمند حضور در صحنه ولمس کردن لحظه های بی نظیر وقایع کوهستان است که هیچگاه در پشت درهای بسته دیکته نمی شود٬ لذا کوهنویسان عمیق ترین احساسات خودرا با جان ودل در محیط کوهستان لمس کرده و با نوشتن و استفاده از واژگان ومضامین دلنشین جسم و روح مخاطب را با خود همراه می کنند .. از اینرو رسالت کوهنویس است که وقایع تاریخی را بدون دستکاری و سانسور به عنوان گزارش روز شمار کوهنوردی از نسلی به نسل دیگرمنتقل ودر رسالت تاریخی خود ایفای نقش نماید٬ از آن پس نویسنده خاطرات تلخ وشیرین خود را که ما حصل تحمل سختی ها ودر مسیری دشوار بدست آمده در جامعه منتشر کرده وبا خاطری آسوده مدیون تاریخ نخواهد بود ٬ عدم نوشتن و خود داری از نگارش سکوت بی پاسخ به انبوده سولات پیرامون است که نویسنده رادر گذر زمان همواره به چالش کشیده و یقینا او متهم اصلی تاریخ روزشمار عصر خویش می باشد . چنانچه انسان تجارب خودرا که بر گرفته از سختی ایام وبا هزینه زیاد کسب شده به رشته تحریر در نیاورد نوعی خسران به جامعه ونسل های آینده بوده و با سپری شدن زمان وبر آمدن کهولت سن خاطرات شیرین وماندگار او به فراموش خانه تاریخ وپس از خاتمه عمر با حسرتی جانکاه بنا حق خاکسپاری می شود . از اینرو به نظر میرسد علاقه مندان به کوه تمام تلاش خود را جهت درج و انتقال مطالب بر گرفته از محیط کوهستان که سالیان سال در فراز ونشیب روزگار کسب شده بی کم وکاست تحریر و نگارش نمایند٬ یقینا اتفاقات و خاطره ها در زمان اجرای برنامه های کوهنوردی پس از لحظات وساعاتی در خاتمه برنامه تحریر نشود٬ بی تردید در اندک زمانی کوتاه صحت وسقم خود را از دست داده و از حافظه انسان محو ونابود خواهد شد. لذا کوه نویسان تنها راویان پرورش یافته در مکتب کوه می باشند که در پستی وبلندی ودر شرایط سخت ودشوار در محیط کوهستان با حضور خود وقایع و اتفاقات را دیده و در انتقال آن محارم امینی برای ادای مطلب در جهت روشنگری جامعه خواهند بود. شایان ذکر است همواره نویسندگان در همه عرصه ها با نوشتن ونگارش در زمینه های مختلف کوهنوردی قهرمان بلا منازع تاریخ بوده اند.لذا پاسخ گویی به تاریخ وتعهد به بشریت وهمنوعان از اصول اولیه انسان بوده که لازم است بی قید و شرط از نسلی به نسل دیگر با نوشتن و نگارش به آن عمل شود. اما تاریخ هیچ وقت منتظر گام های مردد ونابالغ انسان از حرکت باز نمی ایستد.
