مقوله فرهنگ و کاربرد اجتماعی آن بعنوان یک الگوی رفتاری در گفتارها و کنش های فردی و اجتماعی افراد نشانگر پیشرفت و تمدن آن جامعه است.
اینکه تعریف فرهنگ چیست؟ و فرهنگ را بعنوان زیربنا و یا روبنا می توان مورد بررسی قرارداد خود بحثی جداست که بنا به دیدگاهها و نظرات کارشناسانه، متفاوت است. اما بعنوان یک نقطه مشترک می توان گفت فرهنگ مجموعه بهم بسته ای از کردارها و باورهایی است که در یک جامعه بسط می یابد و زندگی فردی و اجتماعی را رقم می زند. بعبارتی فرهنگ پدیده ای ذهنی است که از گذشته آدمیان باز مانده، در اکنون ایشان عمل می‌کند و آینده را شکل می دهد.
آنچه قابل توجه است اینکه فرهنگ ایستا نیست بلکه بنا به عوامل بسیار قابلیت تغییر و پویایی و رشد را دارد که از جمله می توان به تاثیر کنشگران و راهبران و صاحب نظران در این رشد و تغییر اشاره کرد.
در مقوله کوهنوردی نیز، اهمیت نقش مربیان و پیشکسوتان این رشته در کنار آموزش های تکنیکی و فنی در زدودن نقاط ضعف و رشد و ارتقا فرهنگی جایگاه ویژه خود را دارد که می تواند به تغییر رفتار و گفتار کوهنوردان بیانجامد.
از جمله این گفتمان ها می توان به اصطلاحاتی مانند «فتح قله»، «زدن قله»، «کوله حمله»، «باطوم»، «کم آوردن» و … که همه نشان از مبارزه ای از سر عناد با دشمنی قهار را دارد در حالی که ما با عشق به کوهستان گام می نهیم و نه مبارزه ای جاه طلبانه.
زدن یا فتح قله را می توان «صعود قله» نام نهاد؛ کوله ی حمله همان «کوله قله» است. باطوم اسلحه ای سرد است که برای سرکوب بکار می رود و باتون ابزاری کوهنوردی است.
کم آوردن کلمه ای محاوره ای است که در درون خود تحقیر و کوچکی دشمن را می رساند این اصطلاح به خصوص در دوچرخه سواری بسیار رایج است. کلمه «خسته شدن» به جای آن نشان از واکنش آدمی در قبال کاری سخت دارد که برای هر کسی می تواند اتفاق بیفتد.
ادامه دارد ….
