گروه آموزشی بام نیوز، مطلبی را در خصوص مسئولیت ما در کوهنوردی چیست ؟ و چه جوابگویی را داریم? منتشر نمود:
ما،درایران دریکی از جوامع فعال کوهنوردی زندگی می کنیم اما،فعالینی دراین پدیده مشارکت اجتماعی کوهنوردی کافی را متآسفانه نه تجربه نموده اند و نه مطالعه و تحقیقی در این زمینه دارند. از کجا نیاز به اقدام را می بینیم و ما مشخصاُ می توانیم به چه چیزی دراین راه بی انتهای کوهستان دست یابیم و محدودیت مسئولیت ما کجاست؟
برای احساس مسئولیت، مقداری از خود تفکر لازم است زیرا ،مسئولیت نشان دهنده اتصال یک موضوع با کار،یا فعالیت ،یا اشخاص است که مسئولیت نسبت به آن احساس می شود. تعمیم دراین زمینه دشوار است ،غالباُ شخص از دامنه و دامنهُ واقعی به ویژه علوم گسترده کوهنوردی و اجرای انجام آنها در محیط کوهستان و به صورت مشارکت فاصله دارد.
ما به عنوان یک شرکت کننده در کوهنوردی، متعهد به رعایت قوانین قابل اجرای کوهنوردی-رعایت استانداردهای اخلاقی و اجتماعی و اقدامات پایدار در کل زنجیرهُ با ارزش طبیعت کوهستان هستیم. مسئولیت با احترام به مردم-محیط و نوع فعالیت آغاز می شود. ما سهم مهمی دراجرای حق احترام به کسانی که دراین راه پژوهش دارند-تحقیق می کنند-قلم می زنند داریم.ماهمچنین در احترام به حقوق اجتماعی و زیست محیطی سهمی داریم.ما باید تغییرات مثبت پایدار رادر حوزه فعالیت خود ترویج دهیم.این بخشی از فرهنگ رایج در کوهنوردی است که مبتنی بر ارزش های انصاف در برخورد با طبیعت و ارزش های اجتماعی کوهنوردی می باشد. ما برای اجرای این منظورها، باید سیستم هایی را ایجاد نماییم که به ما امکان حرکت رو به جلو را بدهد و از این کندروی موجود خلاص شویم.
از مهمترین اقدامات برای برون رفت از این کندروی و نزدیک شدن به توفیق هایی در سطح جهانی ،《 ادغام باشگاه ها 》 در هر شهر است.تازمانی که پراکندگی در فعالیت کوهنوردی توسط باشگاه های گوناگون وجود دارد ،هیچگونه چشم اندازی در اجرای پیوسته و توفیق آمیز برنامه های کوهنوردی، بخصوص در سطح بین المللی وجود ندارد.
می دانم مشکل کجاست؟ موضوع مدیریت یک چنین باشگاه بزرگی در میان است …که،آنهم در اول با تشکیل شورای مدیریت-شورای فنی-شورای روابط عمومی-شورای انتشارات،تحقیقات و چاپ قابل حل است.عقل سلیم باید ایجاد یک آغاز جدید را در مسیر اتحاد باشگاه ها میسر سازد و این اراده ای آزاد و سازنده ای است در راه ارتقاء و اعتلای کوهنوردی ایران. دانش روزمره در راه تلاش برای اتحاد باشگاه ها نشان دهندهُ هوشمندی بالای فعالین کوهنوردی ایران است و امکان جستجوی مداوم گزینه های رفتاری بهینه در پدیده کوهنوردی را طراحی می نماید. دراین راه متنوع ترین انگیزه ها می توانند با یکدیگر در تضاد باشند و این خود دلیلی در راه برطرف نمودن مشکلات است.در کوران این راه آن انگیزه ها و خلاقیت های کارساز قوی رشد پیدا می نمایند،،این واقعیتی است که انسان متعلق به دنیای ذهن است.دراین راه شما باید انگیزه های فضیلت-دلسوزی و شجاعت را گسترش دهید و نتیجتاُ با استفاده ازاین عقلانیت هدفمند،حداکثر های ذهنی مثبت عمل خودرا به عنوان محصول با ارزش ادغام باشگاه ها در راه اعتلای کوهنوردی ایران مورد خوشبختی همگان قرار دهید.ما با این کار متعهد می شویم و اطمینان حاصل می نماییم که فعالیت و نتیجه کار،کوهنوردی ما در طول زنجیرهُ تاُمین نیازهای آیندهُ این پدیده دستاوردهای با ارزشی را در کوهنوردی ایران موجب می شود.
با درک مسئولیت پذیری که بخشی از وجود انسان است،ما انسان های کوهنورد نسل حاضر، مسئول وضعیت پدیده کوهنوردی و هستی کوهستان ها در ایران هستیم و با انجام اصول اخلاقی-آیین نامه های رفتاری-استانداردهای زیست محیطی-استاندارهای اجتماعی-بهداشت و ایمن نمودن کوهنوردی جوابگوی مسئولیت مان خواهیم بود.
نگارش:
حمید خسروی
