نایبند نام روستایی بزرگ در استان خراسان جنوبی است و در فاصله حدوداً ۲۳۰ کیلومتری جنوب طبس قرار گرفته است.
فاصله نایبند تا تهران حدود ۱۲۰۰ کیلومتر است و از شهرهای قم ـ کاشان ـ اردستان ـ نایین ـ انارک ـ خوربیابانک ـ طبس و دیهوک گذشته، به این روستای زیبا و تاریخی خطه کویر لوت می‌رسد که در نوع خود دارای جاذبه‌های گردشگری مناسبی است.
خانه‌های «ماسوله‌ای شکل» و آبهای گرم این منطقه شهرت به سزایی در میان گردشگران دارد.
در جوار این روستا قله ۳۰۰۰ متری نایبند قرار گرفته که چکاد آن به بام استان خراسان جنوبی شهرت یافته است.
برنامه این هفته باشگاه اسپیلت صعود این قله بکر و زیبا بود که به شرح زیر اجرا شد:
با تیم پنج نفره باشگاه، ساعت ۵:۰۰ صبح روز جمعه ۱۳۹۶٫۸٫۲۶ با یک دستگاه سواری از تهران خارج شده و ساعت حدود ۱۹:۰۰، بعد از ۱۴ ساعت رانندگی به محیط‌بانی علی‌آباد نایبند که در فاصله ۲۵ کیلومتری شمال غربی روستای نایبند قرار گرفته است، رسیدیم.
جاده فرعی محیط‌بانی ۳ کیلومتر قبل از نایبند، سمت راست (ضلع شمالی جاده) به شکل خاکی جدا شده، بعد از طی ۲۵ کیلومتر به این پاسگاه می‌رسد.
سه تابلوی «سازمان حافظت محیط‌زیست» در ابتدا و بین راه نشان مناسبی جهت یافتن این مکان است.
این پاسگاه محیط‌بانی در کنار روستای ییلاقی و کم‌جمعیت علی‌آباد قرار دارد و جهت حفظ محیط زیست کوهستان و حیوانات وحشی منطقه دایر گشته است.
برای صعود این قله کوهنوردان می‌باید مجوز صعود را از طریق هیئت کوهنوردی طبس دریافت کرده، پس از هماهنگی‌های لازم وارد منطقه شوند.
تیم ما شب اول را با برپایی چادر در محوطه پاسگاه محیط‌بانی به صبح رساند و ساعت ۶:۰۰ صبح روز بعد صعود را آغاز نمود.
محل آغاز کوهپیمایی ۴ کیلومتر بعد از محیط‌بانی از انتهای جاده‌ای شروع می‌شود که فنس‌های فلزی و دیوار ساختمان و استخری که متعلق به سازمان محیط‌زیست است و در آن نقطه علامت مشخصی برای کوهنوردان است. (ارتفاع ۱۷۰۰ متر)
کوهستان نایبند به مانند بیشتر کوهستان‌های کویری ایران دارای بستری سنگی و ریزشی است و به دلیل اختلاف گرما و سرما در این منطقه و همینطور به سبب کمبود آب و قرار گرفتن این کوهستان در کنار آب و هوای کویر عظیم لوت، نایبند را می‌توان کوهستانی تماماً صخره‌ای و ریزشی قلمداد نمود. باید دقت کرد یافتن مسیر صحیح صعود این قله از میان یال‌های فراوان صخره‌ای این منطقه، نیازمند داشتن تجربه لازم، نقشه‌های دقیق و نقاط GPS و در مرحله بالاتر به همراه داشتن راهنمایی مجرب و محلی می‌تواند کمک شایانی جهت اجرای صحیح این برنامه باشد.
تیم ما با داشتن نقشه و GPS بدون دراختیار داشتن راهنما صعود را از یال ابتدای کنار فنس‌های فلزی شروع نمود. بعد از یکساعت به اولین گردنه و یال اصلی رسیدیم. مسیر صعود کاملاً صخره‌ای و نیمه ریزشی بود. ولی نیازی به دست به سنگ شدن نداشت.
از آنجا قله فرعی (شرقی) عظیم و سنگی نایبند دیده می‌شود. برای رسیدن به زیر آن باید چندین فراز و فرود صخره‌ای را پشت سر گذاشت. پس از یکساعت صعود دیگر به فرودی حدوداً ۱۰۰ متری رسیدیم. سپس دوباره گذر از میان صخره‌های ریزشی را ادامه داده، در ساعت ۱۰:۰۰ صبح به زیر قله فرعی دست یافتیم.
در آنجا شیاری صخره‌ای دیده می‌شد که دست به سنگ آن را صعود نمودیم. پایان این شیار (شکاف) اول مسیر تراورس قله فرعی بود که به شکل ریزشی تا گردنه دوم یعنی نقطه‌ای بین قله فرعی و اصلی (غربی) ادامه داشت. این گردنه در ارتفاع ۲۷۵۰ متری قرار گرفته است و با یالی مشخص به قله اصلی می‌رسد.
در ساعت ۱۱:۰۰ صبح پس از ۵ ساعت صعود در کوهستانی ریزشی و صخره‌ای ولی بکر و کمتر پاخورده به قله ۳۰۰۰ متری نایبند صعود نمودیم.
دیدن پهنه بیکران کویر لوت از فراز این قله یکی از بی‌نظیرترین مناظر کوهستانی ایران است.
نیم ساعت بر روی قله توقف و استراحت داشتیم. سپس از همان مسیر صعود، راه برگشت را در پیش گرفته، موفق شدیم در ساعت ۱۵:۰۰ خود را به پای پارک اتومبیلمان برسانیم.
در موقع فرود باید دقت نمود وارد دره‌ها و یال‌های دیگر نشد و دقیقاً همان یال صعود را جهت بازگشت انتخاب کرد.
به دلیل تاریک شدن زودهنگام هوا در مناطق شرقی کشور (حدود ۱۶:۳۰) در این فصل از سال، تصمیم گرفتیم شب دوم را هم در محوطه پاسگاه محیط‌بانی نایبند با برپایی مجدد چادرها به صبح برسانیم.
ساعت ۵:۰۰ صبح روز سوم از روستای علی‌آباد حرکت کرده و بعد از حدود ۱۵ ساعت با رسیدن به تهران، برنامه صعود قله نایبند به پایان رسید.
در این برنامه علیرضا کاظمی با صعود این قله به عنوان اولین اسپیلتی به جمع صعودکنندگان قلل ۳۱گانه استان‌های ایران (طرح سیمرغ) پیوست. با تبریک به ایشان
اعضای شرکت‌کننده در برنامه:
آقایان: ذبیح‌اله حمیدی (سرپرست) ـ علیرضا کاظمی (نقشه و GPS) ـ محمدحسین رحمانی ـ آرش کریمی
خانم: فاطمه دارابی
با تشکر ویژه از آرش کریمی که اتومبیل خود را در این برنامه دراختیار تیم قرار داد.
در پایان از جناب آقای ابراهیمی، ریاست محترم هیئت کوهنوردی طبس جهت هماهنگی‌های لازم و دریافت مجوز صعود نهایت سپاس و قدردانی را داریم.
