پنج شنبه عصر و شروع تایم کوهستانی دیگر …
درود بر زنان و مردانی با گامهایی از جنس استواری کوهستان با دلهایی به پاکی و زلالی چشمه ساران و روحیاتی پر از حس پرواز و آزادی.
کوهنوردی را اگر در دو کلمه خلاصه خواهیم, میشود همت و امید
همت امید را در انسان متبلور میکند و استارت راه ماست …
اول لازمه کوهنوردی همت بوده هست و خواهد بود,که اگر همت نباشد نه پایی به کوهستان گزارده میشود و نه قله ای فتح.
بی شک درست گفتن که اندازه هر کس به قدر همت اوست
ماحصل همت هم میشود :
رسیدن به هدف
پشتکار
خلق خوش
عدم وجود حسادت
داشتن رفیق پایه
دل بزرگ و بی کینه
همنورد جان حال که الفبای زندگی مان شده همت پس بیاییم زندگی راسخت نگیریم
بدانیم که خدایی هست
و امید وصالی
وصالمان از رسیدن به بر معشوق که همان کوهستان و قللش است شروع میشود و این وصال یعنی امید به زندگی.
بی شک زندگی کوهنورد جماعت پر از امید است و هر هفته با پای نهادن بر دل پر دل کوهستان ,امید در روح جسممان دمیده و نو میشود.
امید به :
لطف و عنایت خداوند
روزهای قشنگ پیش رو
گزر از سختی ها
رسیدن به هدف و قله
شیرینی کام, بعد از هر تلخی
فرودهای دلچسب, بعد هر سختی صعود
و …
پس باز هم بی راه نیست بگوییم, که چه خوشبختیم ,که کوهنوردیم
پنج شنبه عصر از راه رسید و شروع تایم کوهستانی دیگر.الهی در تایم کوهستان این هفته سراسر لبتان خندان دلتان خوش و صعود فرودتان موفق و سلامت.
وحید الوند
