پیش از این به گاه شنیدن واژه ” کرمان” کلماتی مانند کویر ،  ارگ تاریخی ، لطفعلی خان زند و اقا محمد خان قاجارو جنگ و محاصره و قحطی ، از حدقه در آمدن هزاران چشم ، در ذهنم تداعی می شد غافل از این که این سرزمین کهن و پهناور که اینک به لطف تقسیم خراسان مقام وسیعترین استان  کشور را به خود اختصاص داده ، سرشار از استعدادهای طبیعی ، تاریخی ، فرهنگی ، اجتماعی و گردشگری است و هر مسافری را متقاعد می سازد که در نقش یک سفیر تبلیغاتی ، کسان دیگر را ترغیب به سفر به این کهن دیار نام آشنا نماید .

هیات کوهنوردی مجتمع گاز پارس جنوبی مصمم بود قبل از فرارسیدن ماه مبارک رمضان یک برنامه برون استانی را اجرا نماید که در میان گزینه های مختلف ، صعود به ارتفاعات کرمان و قله هزار مورد توجه و موافقت گروه قرار گرفت .

قله هزار با ارتفاع ۴۵۰۰ متر از سطح آبهای آزاد چهارمین قله بزرگ ایران و بلندترین قله در مناطق جنوبی کشور می باشد که در نزدیکی بخش راین شهرستان کرمان واقع گردیده است . وجه تسمیه این قله پوشش گیاهان متنوع آن است که در میان آنها انواع و اقسام گیاهان داروئی نیز به چشم می آید .

حدود ۲۰ نفر از همنوردان آمادگی خود را برای حضور در این برنامه اعلام نمودند . مطابق با برنامه حرکت از شهرک مسکونی کارکنان در جم ساعت ۱۷ روز پنج شنبه ۱۳ خرداد ماه بود که بنا بر عرف نامیمون موجود سرویس حمل و نقل با یک ساعت و نیم تاخیر به سمت شیراز و از آنجا به کرمان حرکت نمود . برخی از همکاران در شیراز به گروه اضافه گردیدند .

امروز جمعه ۱۴ خرداد ماه ۹۵ است و گروه بعد از صرف صبحانه در مهمانسرای جهانگردی ماهان کرمان به سمت راین حرکت می کند . با توجه به فرصت موجود ، ارگ تاریخی راین مورد بازدید عزیزان همنورد قرار می گیرد .

 بعد از صرف ناهار و پیوستن راهنمای محلی به گروه ، حرکت به سمت کوه هزار آغاز می گردد در ابتدای مسیر کوه پیمائی آبشار زیبای راین  قرار دارد که از جاذبه های گردشگری استان محسوب می گردد و در این فصل انبوه مسافران وعلاقه مندان به طبیعت را به خود جلب می نماید .

به کمک آقای بهادر – راهنمای محلی – همنوردان با نظم و ترتیب مثال زدنی حرکت خود به سمت ارتفاعات هزار را با گذر از آبشار چشم نواز راین شروع می نمایند . مسیر حرکت تا ارتفاع ۳۲۰۰ متری در حاشیهٔ رودخانه ادامه دارد و پونه‌ها و گل‌های وحشی طول راه را در بر گرفته‌اند . ساعت حدود ۱۸ روز جمعه ۱۴ خرداد است و تیم همنوردان پس از عبور از دره زیبا و جنگلی و رودخانه جاری حاصل از ذوب شدن برفهای قله هزار ، خود را به پناهگاه اصلی قله هزار می رساند . جانپناهی در ارتفاع ۳۲۰۰ متری در کنار چشمه آب ، واقع گردیده است . در این مکان با گروههای دیگر کوهنوردی از شیراز ، بم و مشهد مواجه شدیم که هر کدام وضعیت خاص خود را از حیث برنامه داشتند .

تصمیم گروهی بر این شد که با استفاده از فرصت پیش رو و روشنائی روز تا آنجا که ممکن باشد مسیر را ادامه داده و صعود اصلی روز بعد را سبک تر نمائیم تا از این طریق بتوانیم ضمن تقسیم قوا ، برنامه فردا و فرود و بازگشت از قله را مدیریت نمائیم .

پس از عبور از پناهگاه با شیب نسبتا تندی مواجه شدیم  که حرکت کلی اعضای گروه را کند می نمود . حدود سه ساعت کوهپیمائی که بخشی از آن نیز در تارکی شب و با کمک نور چراغ پیشانی بند انجام شد ما را به جایگاهی تحت عنوان “تاج خروس” رساند . اعضای گروه با توجه به خستگی مسیر فورا به استراحت پرداختند تا بتوانند با تجدید قوا صعود فردای خود را راحت تر نمایند .

شب سردی بود و گهگاهی وزش باد بر صعوبت کار می افزود . بهر طریق همنوردان شب را به صبح رساندند و ساعت ۵ و نیم صبح شنبه ۱۵ خرداد ماه حرکت خود را به سمت قله شروع نمودند . از آنجا که مسیر برگشت ما از سمت دیگر قله و راه منتهی به روستای “درزنگی” بود لذا کوهنوردان گروه مجبور به حمل تمامی وسایل موجود در کوله پشتی تا نوک قله بودند .

باعبور از تاج خروس کم کم تابش نور آفتاب سرمای مستولی شده بر همنوردان را به گرما تبدیل می کند  و ادامه مسیر را آسانتر می نماید .  هر چقدر شیب های منتهی به “شتر خواب” و تراورس زیر قله با بار اضافه کوله های اغلب حجیم ، سخت و گاهی برای برخی از همنوردان  طاقت فرسا بود ، طعم صعود بر بلندای قله ۴۵۰۱ متری هزار در حدود ساعت ۹ ، هزاران بار گواراتر ، شیرین تر و وصف ناپذیر می نمود . چه این شیرینی و صفای حاصل از صعود  همه سختی ها و دشواری های طی مسیر را به بوته فراموشی سپرده بود .

نوبت سرودن سرود ملی و صرف چای و انداختن عکس یادگاری و گپ و گفت با سایر کوهنوردان است و تماشای عظمت کوه و سایر قلل معروف کرمان از فاصله دور .

ساعت حدود  ۱۰ و نیم است و آغاز حرکت به سمت پائین قله به قصد رسیدن به روستای درزنگی (باب زنگی) یکی از روستاهای زیبا و ییلاقی استان . با ارتفاع ۳۰۰۰ متر به عنوان مرتفع ترین اماکن مسکونی کشور . مسیر منتهی به روستا با شیبی تند همراه با شن اسکی و عبور از دره ای زیبا و سرسبز با پوشش گیاهی متنوع و چشمه های جوشان با حدود ۳ ساعت کوه پیمائی به پایان می رسد .

با کمی استراحت در روستا با تدارک وسیله ای خود را به ابتدای جاده آسفالته رساندیم جائی که سرویس اتوبوس منتظرمان بود . در شهر راین پس از تشکر از  راهنمای محلی مان – آقای بهادر – و دبیر محترم هیات کوهنوردی راین – آقای واحدی – از آنان جدا شده و برای بازگشت به سمت شیراز و جم و عسلویه   حرکت نمودیم .

شایسته است در پایان گزارش از هماهنگی های صورت گرفته توسط امور ورزش مجتمع ، آقایان حیدری پور و حکیم زاده و دیگر همنوردان ، راهنمای صبور محلی گروه جناب آقای بهادر و همچنین مساعدت جناب آقای واحدی به عنوان دبیر هیات کوهنوردی بخش راین شهرستان کرمان تقدیر و تشکر به عمل آید .

به امید موفقیت همه دوستان و همنوردان در تمامی مراحل زندگی

نصراله احمدی

هفدهم خرداد ماه ۱۳۹۵