به گزارش بام نیوز، یادداشت وارده، حسین رضایی: می‌گویند؛ امروز ۲۹ مهر «روز کوه‌نورد» است … و بسیاری در جامعه کوه‌نوردی اعم از باشگاه‌ها و گروه‌ها این روز را با طراحی پوستر و پیام‌های مختلف به هم تبریک می‌گویند! … اما اگر از آن‌ها بپرسی چرا امروز؟ چرا ۲۹ مهر؟ … پاسخ قانع کننده‌ای ندارند!
به خودتان زحمت ندهید! … در ۲۹ مهر و در تقویم مناسبتی کوه‌نوردی، خبر خاص و رویدادِ مهمی نبوده و نیست! … پس فلسفه و ماجرای این نامگذاری چگونه و چیست؟!
گویا روزی روزگاری در «هفته‌تربیت‌بدنی»، «یک روز جمعه» را، با این توجیه که جمعه‌ها مردم بیشتر به «کوه‌ها» و «دامنه‌ها» می‌روند، در تقویم مناسبتی روزهای گرامی‌داشتِ «هفته تربیت‌بدنی»، به نام «روز کوه‌نورد» نامگذاری کرده‌اند! … اما پس از چندسال و به عنوان مثال سال‌ِ پیش، آن «جمعه‌ی ۲۹ مهر»، افتاده بود «چهارشنبه» و امسال افتاده «سه‌شنبه»!! … بدون اینکه هیچ یک از نهادهای مرتبط، دیگر برنامه ای یا همایشی با آن رویکرد یعنی «توسعه ورزش همگانی» و بر اساس تقویم هفته «تربیت بدنی» در یک روز تعطیل «جمعه» و به نام «کوه‌نوردی» و به این مناسبت در کوه‌ها و دامنه‌ها داشته باشند!
اینکه این‌گونه نامگذاری‌ها اساساً چه تأثیری دارد یا ندارد، جوهر کلام این یادداشت نیست … و این نوشتار صرفاً یک جَستار مختصر، نوعی کنجکاوی ژورنالیستی و در عین حال «یک پیشنهاد» است … پیشنهادهای شما نیز شاید مواردِ دیگری باشد … اما یک سئوال مشخص داریم: اگر بنا باشد به هر دلیلی، یک روز را در تقویم ملی، به عنوان «روز کوه‌نورد» انتخاب کنیم، آیا بهتر نیست وجه تسمیه‌ی مناسب و درخوری داشته باشد؟!
بیائید بعضی از پیشنهادها را بررسی و مرور کنیم؛
برخی از عزیزان روزهای فقدان همنوردان را پیشنهاد می‌دهند …
اما آیا این روزها و رخدادهای تلخ و تراژیک برای کوه‌نوردی کشور که در ذهن افکارعمومی و رسانه‌ها، صرفاً تداعی کننده خطر، حادثه، مرگ و نیستی از این «ورزش» است و خانواده‌ها را داغدار و دل‌ها را رنجور کرده برای یک مناسبت تقویمی مؤلفه‌ی مناسبی است؟! حقیقتاً چرا باید «روز کوه‌نورد» و اساسا «ورزش کوه‌نوردی» در چنین روزی در ذهن آحاد مردم، فقط یادآور آه و افسوس باشد؟!
برخی دیگر از عزیزان، «روز کوه‌نورد» را با افتخاراتِ جمعی، تیمی و گروهی متناسب می‌دانند… در حالی که عمدتاً این گونه صعودهای تیمی، مورد وثوق همگان نیست و سازماندهی آن‌ها که باید «مستقل» باشد یا «دولتی»، مورد مناقشه بوده است!
لذا؛ ضمن ادای احترام به جایگاه همه‌ی جان‌باختگان کوهستان و همه‌ی فعالیت‌های ارزنده تیم‌های کوه‌نوردی چه مستقل چه دولتی، آیا بهتر نیست در میان گزینه‌ها و پیشنهادهای مختلف، روزی افتخارآمیز را در تقویم ملی، حک، برجسته و ماندگار کنیم که بیش از سایر موفقیت‌ها، مورد اقبال عمومی قرار گرفته است؟!… روزی شیرین و شورانگیز که یک «کوه‌نورد ایرانی»، دوست‌داشتنی و بااخلاق، به اسم «عظیم قیچی‌ساز»، برای نخستین‌بار در تاریخ کوه‌نوردی کشور، موفق به صعود هر ۱۴ قله بالای ۸۰۰۰متر جهان، بدون استفاده از کپسول اکسیژن شد!
بنابراین؛ عجالتاً و صرفاً به عنوان یک «پیشنهاد» (که چند سالی است توسط «کوه‌نوشت» مطرح شده و البته شاید روزی محقق شود)، کماکان “۲۹ اردیبهشت” را به عنوان «روز کوه‌نورد» پیشنهاد می‌دهیم.
