به گزارش گروه اموزشی بام نیوز: كوله پشتى يك وسيله مهم كوهنوردى است، از يك طرف وسيله حمل و نقل و حافظ وسايل كوهنورد است و از طرفى ديگر مي بايستى اين بار و وسيلهها به بهترين و راحترين روش ممكن حمل گردد. يك كوله پشتى غير فنى مىتواند براى كوهنورد در محّلى مشكلات و خطرات جدى داشته باشد. يك كوله پشتى فنى بايد از يك كيفيت حداقل برخوردار باشد. دوخت محكم و آستر و رويه خوب و فرم و شكل فنى جهت حمل و فنى بودن بندهاى شانه و زيپهاى محكم و داراى حفاظ باشد. قسمت انتهاى كوله كه با زمين تماس دار بايد با جنسى صد در صد ضد آب و محكم باشد تا از نفوذ آب جلوگيرى كند. اگر كوله پشتى بيش از ۴۵ ليتر گنجايش داشته باشد، بايستى داراى اسكلت خوب جهت تقسيم بار بر روى بدن باشد و كولهاى كه كمتر از ۴۵ ليتر گنجايش دارد بايد يك كمربند ساده داشته باشد.
با استفاده از تكنولوژى جديد حمل بار در كوله راحت شده است. كه مىتوان به (Lowe Gerg) كوهنورد آمريكاى كه در اواسط سالهاى ۱۹۷۰ كوله جديدى طراحى كرد اشاره كرد. »هر چه مركز ثقل كوله نزديكتر به مركز ثقل حمل كننده باشد به همان نسبت كوله راحتتر خواهد بود.« اين قانون نه تنها در فرم كوله و نوع حمل آن تاثير دارد بلكه بستگى به چيدن و بستن كوله پشتى بوسيله خود كوهنورد دارد. وسايل سنگين هر چه به شانهها نزديكتر و در بالا باشد و نزديك به ستون فقرات تا جايى كه امكان دارد كوله پشى راحتر خواهد بود. وسايل سبك در قسمت زيرين كوله و به طرف خارج كوله گذارده شود. شايد بتوان نوع كوله پشتى بسكت كه به وسيله شر پاهاى منطقه نپال حمل ميشود و داراى بند پيشانى مىباشد را راه حمل خوبى براى حمل كوله دانست. با محكم كردن كمربند كوله پشتى مىتوان بار را روى باسن شانه تقسيم كرد. در اين حالت مىتوان كليه بار را بالاتر از باسن قرار داد. كولههاى كه زير باسن قرار مىگيرند داراى تقسيم بار نارسا هستند.