به گزارش بام نیوز، غار پراو در نزدیکی کوه بیستون در کرمانشاه است و اولین‌بار انگلیسیها این غار را تا انتها پیموده‌اند و بعد از آن‌ها، لهستانیها به پایان این غار عجیب میرسند و تا سالها غار پراو برای غارنوردان ایران و به ويژه کرمانشاه چون گاوصندوقی در بسته میماند که کلید گشودنش را نمییابند و با وجود تلاشهای فردی و جمعی، راز آن گشوده نمیشود، تا اینکه سال ۱۳۷۰ تیم کانون کوهنوردان کرمانشاه، با ایجاد یک تیم منسجم و با بردن تلفن نظامی به درون غار، غار پراو را تا پایان پیمایش میکنند.
اما واقعاً چه چیز باعث میشود کسی وارد این غار شود که مخوف‌ترین غار ایران و «اورست غارهای جهان» نام دارد، یا قله‌هایی را بپیماید که گور کوهنوردان بسیاری است؟
اين توصيف يكي از غارنوردان كرمانشاهي است در وصف غار پراو
“یکی از انگیزههای کوهنوردی، دیدن نادیده‌هاست. البته باید گفت که غارنوردی با همه کارهای کوهنوردی و دیگر فعالیتهای ورزشی متفاوت است، چون انسان در تاریکی مطلق است، فضا ناشناخته است و جذابیتهای خیلی زیادی دارد.
ما سه نوع غار داریم؛ غارهایی که کاملاً افقی هستند، غارهای کاملاً عمودی و غارهایی که تلفیقی از هر دو هستند. غار پراو هم تلفیقی از گذرگاههای افقی و مسیرهای عمودی است، هم کانالهای تنگ و باریک افقی دارد و هم چاهای عمودی . این نوع غارها آمادگی جسمانی کامل، آمادگی روحی و روانی و تجربه زیادی میخواهند. غار پراو کانالهای بسیار باریکی دارد و در واقع شما را در یک شرایط بسیار سخت قرار میدهد که شاید در میانه راه از مسیری که آمدهاید پشیمان میشوید، اما این تفاوت غارنوردی و کوهنوردی با سایر رشتههاست. وقتی در غارنوردی این شرایط سخت تمام میشود، تنها شیرینی و لذت آن باقی میماند.”
