به گزارش بام نیوز، در دوران حاضر که جهان با گرمایش مواجه و کشورهای کمتر توسعه یافته با مشکلات اقتصادی فراوانی روبرو هستند یکی از جذاب‌ترین بحث‌ها حفظ محیط زیست است. شاید مهمترین تعریف حفظ محیط زیست تلاش برای حفظ سلامتی محیط و انسان باشد.
اما در راه حفظ محیط زیست یک اصل نباید نادیده گرفته شود:
– نیاز به رفاه، رشد و توسعه زندگی و حفظ سلامتی انسان
اگر بپذیریم بخش بزرگی از تخریب‌های محیط زیست در دنیای روز به شیوه‌های سنتی زندگی باز می‌گردد، بیراه نگفته‌ایم.
درجامعه‌ای که استفاده از آب برای طهارت یک اصل است، تغییر روش طهارت به لوازم خشک نیازمند آموزش است.
درجامعه‌ای که لزوم پاکیزگی تنها در داخل خانه و داخل خودرو آموزش داده شده و مشاهده دفع زباله‌ها از خودرو و یا پنجره خانه به خیابان برای عموم عادی است، تغییر رویکرد آموزشی الزامی است.
زمانیکه وظیفه شهرداری را جمع‌آوری و تخلیه زباله بدانیم و حاضر نباشیم زباله‌های خود را به مکان‌های عمومی محله که سطل‌های بزرگ دپوی زباله تعبیه شده ببریم و توقع داشته باشیم خودروی شهرداری آن را از جلوی خانه بردارد، در طبیعت هم به دنبال متولی برای حمل زباله هستیم و هرجا که دلمان خواست کیسه زباله‌ها را رها می‌کنیم!
در جامعه‌ای که خدمات حاصل از مالیات شهروندی مشهود نیست و مردم آنرا با اکراه پرداخت می‌کنند و حتا اقشار دارای نفوذ از پرداخت آن ابا دارند، نمی‌توان به دنبال چرخه سلامت تولید و مصرف و متعاقب آن یکسان دانستن کوچه، خیابان و طبیعت با خانه و خودرو بود. بدیهی است سال‌ها زمان می‌برد تا بشود نسلی را از کودکی برای تغییر، آموزش داد.
پس باید از هم اکنون آغاز کرد تا چند دهه بعد ثمره آنرا دید.
