به گزارش خبرنگار بام، چهار کیلومتر در جاده آسفالت به سمت شمال غرب سمنان در نزدیکی روستای مومن‌آباد شهرستان سرخه، جاده خاکی وجود دارد که ورود به این جاده خاکی تصویر ذهنی‌ات را تغییر می‌دهد، اینجا بخشی از استان سمنان است، تا چشم کار می‌کند بیابان برهوت است و جاده‌هایی که مارپیچ هر کدام تو را به مسیری می‌کشاند؛ دلم می‌خواهد تمام این مسیرها را بروم، ذهنم پر از سوالات بی‌جواب است که در انتهای هر مسیر چه منظره‌ای چشم‌نوازی خواهد کرد.
به اطرافم نگاه می‌کنم نمی‌دانم از کدام مسیر به چشمه آبگرم برسم. از ماشین پیاده می‌شوم و کمی دقیق‌تر به اطراف نگاه می‌کنم. با خود نجوا می‌کنم: در کدامیک از جاده‌های خاکی تردد خودرو بیشتر است، احتمالا همان مسیر باید راه رسیدن به آبگرم سمنان باشد.
با دستانم برای چشم‌ها سایه‌بانی درست می‌کنم تا در میان تلالو نور خورشید نشانه‌ای از مسیر بیابم. دورترها درختان گز را می‌بینم. به راه افتادم و به سمت درختان گز مسیر را در پیش گرفتم، منظره‌ای زیبا چشمانم را نوازش می‌کرد درختانی که از لابه لای سنگ‌ها زیر آفتاب سوزان قد برافراشتند، گل‌های صورتی زیبایی در بین شاخه‌های زمخت درخت گز خودنمایی می‌کند، خدای مهربانم عظمت و بزرگی تو را شکرگزار هستم، در دل خموش و خفته بیابان چه خلقت زیبایی داری؛ همانطور که طبیعت زیبا و بکر مسیر رسیدن به آبگرم سمنان ذهنم را در احاطه خود گرفته بود، مسیر را فراموش کردم؛ به خودم تلنگری زدم و بر حسب دستوری اجباری بال خیالم را بستم تا مسیریابی کنم ، اما نمی‌شد هر چقدر که بیشتر پیش می‌رفتم تنوع بیابان مرا مجذوب خود می‌کرد. دیگر نتوانستم خود را در قبال این همه زیبایی و آفرینش خداوند نهی کنم.
از ماشین پیاده شدم و طبیعت را به نظاره نشستم، انعکاس نور خورشید بر ریگ‌هایی که برق می‌زد و همچون مرواریدهای رنگی به بیابان جلا می‌داد، وجودم را به هیجان آورده بود. بر ریگ‌های مرواریدی در عمق سکوت دراز کشیدم و آسمان آبی آبی که چنین زلالی را کمتر جایی می‌توان دید به تماشا نشستم. از دیدن طبیعت سیر نمی‌شدم، ناچار به مسیر ادامه دادم، گویی به مقصد نزدیک شده بودم. ردی از آب دیدم آبی که رنگش فرق داشت و ریگ‌های درون این رودخانه کوچک نیز به تاثیر از آب، رنگی ناب داشتند و کمی جلوتر جاده از رودخانه عبور می‌کرد، به ناچار از رودخانه عبور کردم به کیلومتر ماشین نگاه کردم و متوجه شدم نزدیک به ۱۸ کیلومتر را در جاده خاکی سپری کردم و دیگر باید به مقصد رسیده باشم.
ماشین را پارک کردم در اولین نگاه چشمم به اتاقک‌های قدیمی در دل کوه افتاد که انگار محل زندگی انسان‌های نخستین بوده ؛حفره حفره‌هایی در دل یک کوه خاکی. کمی از تپه بالا رفتم و خود را به این اتاقک‌ها رساندم. گویی وارد یخچال شده بودم. کاملا اختلاف دما را احساس می‌کردم. درون اتاقک‌های کوه هوایی خنک رو به سردی وجودم را فراگرفت.
در کنار اتاقک‌های قدیمی در دل کوه، اتاقک‌های کوچک کاهگلی و کانکسی نیز روی تپه‌ها وجود داشت که متاسفانه به دلیل ویرانی چندان قابل استفاده نبود، در فکر فرو رفته بودم که چرا برخی افراد در نگهداشت و حفظ طبیعت کوتاهی می‌کنند، در همین فکرها بودم که از آن بالا اولین استخر چشمه آبگرم سمنان را دیدم، بی اختیار به سمت استخر دویدم، پایم را درون آبگرم دلنشین گذاشتم. البته تمام فضا را بوی گوگرد فراگرفته بود. لحظه‌ای ناب و تجربه‌ای وصف‌نشدنی، گویی خستگی از وجودم پرکشیده بود. دلم نمی‌خواست از استخر دور شوم، اما شنیده بودم استخرهای دیگر با خاصیت‌های درمانی دیگر نیز در اینجا وجود دارد. زمان زیادی نداشتم، کمی از تل ماهوری بالارفتم و درست پشت اتاقک‌های خاکی دنیایی دیگر بود. ۲ چشمه زیبا با خواص درمانی متفاوت و طبیعتی متفاوت و در حسرت اینکه این ظرفیت تولید ثروت در استان سمنان چرا تا این اندازه مهجور است.
آب این منطقه در زمره آب‌های معدنی‌ای قرار می‌گیرد که منشاء دارویی و درونی دارند. یعنی آب در ساختمان درونی زمین وجود دارد و بر اثر حرارت مرکزی زمین از شکاف‌ها و مجاری موجود بالا آمده و به سطح زمین می‌رسد. در این منطقه پنج چشمه وجود داشته که چهار چشمه همچنان جوشش دارند. دو چشمه بزرگ و معروف‌تر «مرادآب» و «گرآب» نام دارند. در غرب این دو چشمه، در پشت خانه‌های قدیمی تخریب شده، دو چشمه دیگر وجود دارد که به «قولنج آب» معروف است. بهترین فصل استفاده از این چشمه‌ها اوایل بهار و پاییز است.
بسیاری از چشمه‌های آبگرم کشور که در سطح ملی و بین المللی شناخته شده‌اند فاقد خواص درمانی هستند؛ این منطقه بکر، یکی از معدود چشمه‌های آبگرم کشور است که استفاده از آن در زمینه درمانی و تفریحی سابقه طولانی دارد. به طوری که از گذشته استخرهایی با عمق و ظرفیت کم در محل چشمه‌ها ساخته شده است. از جمله اثرات درمانی این چشمه‌ها، تأثیر روی مخاط پوستی و بهبود بافت‌های بیمار است و عوارضی مانند بیماری‌های جلدی مانند سودا، کورک، زرده زخم و پسوریازیس را تسکین می‌بخشد.
این آب‌ها به خاطر خاصیت جذب و حل‌کننده‌ای که دارند، در تغذیه بافت‌ها تغییرات عمیقی به وجود می‌آورند و در درمان بیماری‌های ناشی از تورم و التهاب مفاصل، غده‌ها، کبد، رحم، استحکام شکستگی‌ها و برخی رماتیسم‌های مزمن و ضایعات دستگاه عصبی مفید است. نوشیدن این آب معدنی، ترشح معده را افزایش می‌دهد و به علت وجود آهن در درمان کم خونی مفید است.
صاحب نظران معتقدند، آبگرم به دلیل نزدیکی با شهر سمنان و قرارداشتن در حاشیه محور تهران – مشهد و جاده سمنان – فیروزکوه دارای شهرت محلی است، اما برای بسیاری از مسافران عبوری و علاقه مندان گردشگری ناشناخته مانده که نیازمند اطلاع رسانی، ایجاد زیرساخت های اولیه مانند جاده آسفالت و امکانات اقامتی مناسب و سالم سازی و رعایت بهداشت آب آشامیدنی در آن است.
موقعیت و سابقه تاریخی محل چشمه های آبگرم سمنان
وجود فسیل‌های زیاد به‌ویژه فسیل دوکفه‌ای، بیانگر این نکته است که این منطقه در دوران زمین‌شناسی در کف دریا واقع بوده است و همچنین در ارتفاعات شمالی منطقه، فعالیت‌های محدود آتشفشانی دیده می‌شود. آب‌وهوای منطقه در قسمت‌های جنوبی دره، گرم و خشک و در قسمت‌های بالاتر و انتهایی حوزه، سرد و معتدل است. پوشش گیاهی در قسمت شمالی و در ارتفاعات منطقه آبگرم پوشیده از انوع گیاهان وحشی مانند زرشک، انواع گرامینه، انواع گون و نی است.
علاوه بر چشمه‌های آبگرم، جاذبه‌های فرعی نظیر وجود ارتفاعات و تنوع رنگی رسوبات و رخنمون سطح دگرشیبی لایه‌های رسوبی، برای علاقه‌مندان به کوهنوردی شگفتی‌هایی می‌آفریند. از لحاظ مطالعات زمین‌شناختی نیز این منطقه زمینه مناسبی برای محققین علوم محیطی فراهم آورده است. همچنین بقایای چند قلعه قدیمی وجود دارد که مردم سمنان معتقدند این قلعه‌ها متعلق به دوران قبل از اسلام است.
سخت‌ترین نقاط عبوری مسیر آبگرم، مکان‌هایی است که جاده و بستر رودخانه فصلی (خشک‌رود یا کال)، همدیگر را قطع می‌کنند. جاده دسترسی به منطقه، مناسب اتومبیل‌های شاسی‌بلند است ولی انواع سواری‌ها نیز خود را به آبگرم می‌رسانند. به دلیل احتمال حرکت سیلاب و ریزش کوه در مسیر دسترسی، تردد در زمستان و روزهای پربارندگی خطرناک است و توصیه نمی‌شود. چندین مسیر، دسترسی به منطقه آبگرم را میسر می‌سازد. مسیرهایی از شهرستان مهدیشهر، درجزین و افتر وجود دارد، اما مشخص‌ترین مسیر، از سه‌راهی مومن‌آباد و از طریق جاده خاکی است.
اعتباری یکهزار میلیارد تومانی برای ساماندهی مجموعه آبگرم نیاز است
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان سمنان پیشتر با بیان اینکه بهسازی چشمه آبگرم این استان یک هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد، گفت: ایجاد یک شرکت سهامی خاص با حضور تعدادی سرمایه‌گذار، تنها راه بهسازی این جاذبه باارزش است که درصدد انجام آن هستیم.
امیر کرم‌زاده بیان کرد: برای بهسازی و ارتقای شرایط آبگرم در محدوده سه شهرستان سمنان، مهدیشهر و سرخه به دنبال ایجاد یک گردهمایی سرمایه‌گذاری(کنسرسیوم) هستیم که تعدادی سرمایه‌گذار با ورودیِ نفری یک میلیارد تومان شرکت سهامی خاص تشکیل دهند و بهره‌برداری از این چشمه در نهایت به این شرکت واگذار می‌شود.
وی ادامه داد: اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان سمنان نیز ۴۰ میلیارد تومان برای اجرای زیرساخت‌ها پرداخت می‌کند و ۲۰۰ الی ۳۰۰ میلیارد تومان نیز تسهیلات پرداخت می‌شود.
محوریت سمنان، موقعیتی برای دسترسی آسان به جاذبه های گردشگری
به گزارش خبرنگار بام، استان سمنان به دلیل موقعیت جغرافیایی گلوگاه اتصال استان‌های شمالی به استان‌های جنوبی کشور است و همچنین در همسایگی با پایتخت و هفت استان مهم کشور شامل قم، اصفهان، خراسان رضوی، خراسان شمالی، خراسان جنوبی، گلستان و مازندران دارای برگ برنده در توسعه گردشگری است.
جاده‌های استان سمنان به دلیل قرارگیری در مسیر زائران امام رضا(ع) سالانه میزبان ۲۰ میلیون مسافر عبوری است که اگر هر مسافر با هزینه‌کرد دست‌کم ۲ هزار تومان در این استان سمنان خدمات دریافت کند، استان باید دسته‌کم ۴۰ میلیارد تومان از بخش گردشگری درآمد کسب کند، اما متاسفانه به گفته کارشناسان در عمل چنین گردش مالی از بخش گردشگری عاید استان سمنان نمی‌شود.
به عبارتی دیگر، گردشگر می‌تواند با طی مسیر در حدود ۲۲۰ کیلومتر از پایتخت کشور، ۵۸۶ کیلومتر از اصفهان، ۲۸۲ کیلومتر از قم، ۳۳۸ کیلومتر از گلستان، ۲۰۰ کیلومتر از مازندران و ۶۷۴ کیلومتر از خراسان رضوی خود را به سمنان مهد تاریخ و عرفان برساند، اما با وجود مزیت موقعیت جغرافیایی گردشگری، استان سمنان در آخر عایدی درخوری ندارد.
معرفی استان سمنان و ظرفیت‌های استان نقشی مهم در جذب گردشگر دارد که باید بیش از پیش مورد توجه قرار بگیرد و به گفته کارشناسان در زمان حاضر برای معرفی استان اقدام‌های خوبی انجام شده، ولی کافی نیست.
