در فرهنگ و سنت ما و در مناسبات اجتماعی برخی واژه‌ها در طول تاریخ سینه‌به‌سینه و نسل‌به‌نسل در محاوره و مراودات روزمره مردم و گروه‌های اجتماعی کاربری چندمنظوره داشته و باعث تسهیل در گفتار و تحریف در رفتار انسان‌ها می‌گردد؛ اصطلاح بیراهه نرو از واژگانی است که در جهت توجیه طفره رفتن و عدم قبول مسئولیت در زندگی روزانه و درابعاد مختلف بکار برده می‌شود. یقیناً قشرهای مختلف جامعه در طول تاریخ و در عرصه‌های گوناگون زندگی و روابط فی‌مابین از واژه بیراهه نرو در جهت حفظ منافع شخصی و رفع تکلیف به ضرورت و به مصلحت استفاده کرده و به آن آشنایی کامل دارند؛ از اینرو مفاهیم و واژه‌های زیادی در همه پدیده‌ها بخصوص در فلسفه و ساختار ورزش کوهنوردی در محاوره و مباحثه و همچنین در امور تشکیلات به مراتب کاربرد داشته و مورد استفاده قرار می‌گیرد.
با مشاهده در مسیرهای مناطق کوهستانی ملاحظه می‌شود که تعداد زیادی از راه‌ها فرعی بوده و کوه‌نوردان در طول زمان خواسته و ناخاسته با تردد و عبور از بیراهه‌ها مسیرهای جدید گشوده و ترجیحاً از راه اصلی فاصله می‌گیرند. استفاده از مسیرهای فرعی و بیراهه‌ها بتدریج در مناطق کوهستانی و در دامنه‌ها فرهنگ‌سازی شده و باعث تخریب ناخوش‌آیند طبیعت گردیده است. لذا پیاده‌روی مسافران و رهگذران یک‌روزه در همه نقاط و حوالی کوه‌ها نقض موازین و برهم زدن سیمای کوهستان، به‌ظاهر از بدیهیات بوده و منع و کراهتی در این امر ناشایست دیده نمی‌شود. عدم حضور در تشکیلات و عدم مطالبه‌گری از ناآگاهی و نقاط ضعف اغلب کوه‌نوردان بوده که براحتی در جامعه کوهنوردی امتناع و به بهانه‌های مختلف و با ادله‌های و اهی در میدان عمل شانه خالی کرده و بقولی به بیراهه می‌روند. (راه برو بیراهه نرو هرچند که راه پیچان بود. فرهنک دهخدا)
در مباحثه و مذاکرات و بحث و بررسی پیرامون موضوعات مختلف کوهنوردی بارها شاهد بوده‌ایم که برخی به شکل‌های گوناگون نسبت به طرح موضوع به مخالفت برخاسته و با استفاده از لغات و القاب مختلف به بیراهه می‌روند؛ همچنین در موارد زیادی شاهد هستیم که تعداد زیادی از کوه‌نوردان از پذیرفتن مسئولیت و قبول آن سر باز زده و برای اینکه مورد تنفر و انتقاد قرار نگرفته و متهم نشوند با بهره‌گیری از مفاهیم و کلمه‌های استعاری تلاش در اقناع دیگران و با بیراهه رفتن خود را منزه از خطا می‌دانند. با این تصور انسان در کلیه زمینه‌ها و در مجالس و محافل و نیز در عرصه‌های مختلف زندگی برای توجیه عدم حضور و نیز عدم همکاری خود زیرکانه با امتناع از تعهدات انسانی خویش خارج و با استفاده از هزاران ترفند و عذر و بهانه متوسل به واژه بیراهه شده و از پذیرش مسئولیت اجتماعی خودداری می‌کند
بیراهه رفتن به‌ظاهر راه میانبر و نوعی سرپیچی از تعهدات انسانی در قبال شرافت و کرامت انسانی بوده که با تاسف اغلب قشرهای مختلف جامعه با تمسک و توسل به آن حقیقت را انکار و تابع موازین و اصول عرفی جامعه نمی‌باشند.
