الف) ارتفاع زدگی:
ارتفاع زدگی از عادی ترین بیماریهایی که درکوهستان رخ میدهد. وقتی فردی حدود سه تا چهار هزار متر اززسطح دریا بالاتر میرود به دلیل رقیق بودن هوا وکم رسیدن اکسیژن به بدن شخص دچار سردرد،سرگیجه،وحالت تهوع میشود و بهترین راه درمان کم کردن ارتفاع فرد ارتفاع زده است وهم چنین پایان دادن به ادامه صعود،زیرا بالا رفتن وادامه صعود حال فرد را وخیم تر میکند.
ب)برف کوری:
از دیگر بیماریهای رایج درکوهستان وعلی الخصوص درفصل زمستان برف کوری است که به دلیل استفاده نکردن از عینک مناسب واستاندارد اتفاق می افتد.
نور خورشید حاوی اشعه ماورای بنفش میباشد ومقدار این اشعه درارتفاعات بسیار بیشتر ازسطح زمین میباشد.و هرچه که صعود کنیم مقدار این اشعه نیز بیشتر میشود وهم چنین درارتفاع هزارمتر به بالا مقدار این اشعه نیز درسایه وآفتاب برابر بوده وسایه هم مکان امنی نیست درنتیجه باید ازعینک استفاده کرد،توجه داشته باشید که برف هم این اشعه را صد در صد منعکس میکند وحتی در زمان ابرشدن هوا هم این اشعه باز هم وجود دارد وبه بدن ما می تابد. این اشعه حتی از کنار عینک هم قادر به ورود به چشم است که دراین مورد استفاده ازعینک های شبیه عینک اسکی ارجعیت دارد. ازعلائم این بیماری احساس وجود شن وچیزی شبیه این درچشم،تحریک قرینه،قرمز شدن چشمها وخارش چشمها است.
روش معالجه:
بردن وانتقال دادن مصدوم به محیط تاریک.
استراحت وخوابیدن فرد مصدوم.
استفاده ازعینک مخصوص در ادامه صعود.
در صورت داشتن درد در چشم استفاده از مسکن.
ج) آفتاب سوختگی:
به علت بالا بودن فرد در ارتفاع وهم چنین رقیق تر بودن هوا،تابش نور خورشید هم شدیدتر میشود وبه همین علت اشعه ماورای بنفش تماس وبرخورد شدیدتری باپوست پیدا میکند،پوست ماهم تا حدودی باافزایش رنگدانه ها با این حالت مقابله میکند ولی درصورت شدیدتر بودن آفتاب واشعه ها پوست شروع به تاول زدن میکند که ابتدا دراطراف بینی ولب ها و بعدها درجاهای دیگر تولید میشود که دراین حالت لمس پوست هم دردناک میشود.
توجه داشته باشید که درصورت ترکیدن تاول ها آنها تبدیل به زخم میشوند وبهترین راه حل جهت جلوگیری از این اتفاق استفاده ازکرمهای ضد آفتاب کوهستان وهم چنین پوشاندن اکثرنقاط بدن جهت جلوگیری ازتماس مستقیم بانور خورشید است.
