از آنجایی که وزش بادها از عوامل تشدید کننده سرما و سرمازدگی هستند و با افزایش دما مقدار زیادی از دمای بدن ما (اگر دقت نکنیم) هدر می دهند، می توان گفت دشمن شماره یک کوهنوردان وزش بادها هستند.
عناصری که بر وضعیت هوا تأثیر می گذارند عبارتند از:
۱) دما
۲) رطوبت
۳) دید افقی (مه و غیره)
۴) ابرها و وضعیت آسمان
۵) نوع و مقدار بارندگی
۶) فشار هوا
۷) وزش باد و سرمازدگی (کاهش دمای بدن و سرعت و قدرت آن)
دو عنصر ابرها و جهت بادها از همه مهمتر هستند عناصر جوی را نباید جدای از هم بررسی نمود کاملاً با یکدیگر در ارتباط هستند.
دمای هوا مهمترین عاملی است که تغییر آن در سایر عناصر تأثیر می گذارد.
تغییر وضعیت هوا، تغییر دما باعث تغییر رطوبت و در نتیجه تشکیل مه یا ابر و بارندگی می گردد.
اگر بخشی از هوا نسبت به هوای اطراف خود گرمتر شود منبسط و چگالی آن کاهش می یابد و میل به صعود پیدا می کند. پلنگچال. و چون هوای سرد اطراف نسبت به هوای گرم شده سنگین تر است و فشار آن نسبت به هوای گرم بیشتر است در چنین شرایطی که فشار در یک نقطه از جو زیاد و در نقطه دیگری کم است جریان هوای به نام باد از نقطه ای که فشار زیاد است به نقطه ای که فشار کم است برقرار می گردد.
وزش باد علاوه بر سرد کنندگی می تواند نیرویی ایجاد کند که تعادل هر کوهنورد را بر هم بزند.
وزش بادی با سرعت ۸۰ کیلومتر در ساعت نیرویی برابر با ۲۳ کیلومتر بر یک شخص ایستاده اعمال می کند که راه آن نه ایستادن است، دولا شوید و یا چهار دست و پا راه بروید و یا به همدیگر متصل بشوید.
زمانی که هوا صاف و آرام است بدن تا ۳۵ درجه را تحمل می کند اما هنگامی که باد با سرعت ۵ متر در ثانیه می وزد تحمل ۲۰ درجه هم غیرقابل تحمل است.
وقتی هوا آرام است، دود حاصل از دورکشها به آرامی بالا می رود.
وقتی باد با سرعت ۵ متر در ثانیه می وزد، دود دودکشها را با خود می برد.
وقتی باد با سرعت ۶ تا ۸ متر در ثانیه می وزد، پودر برفها را به هوا بلند می کند.
وقتی باد با سرعت ۱۰ متر در ثانیه می وزد، شاخه های کوچک درختان را به هوا بلند می کند.
وقتی باد با سرعت ۱۵ متر در ثانیه می وزد، تمام درخت را به تکان و حرکت را می دارد.
وقتی باد با سرعت ۲۰ متر در ثانیه می وزد، شاخه های بزرگ درختان را می شکند.
