به گزارش خبرنگار بام نیوز، اصطلاح تالاب برای مردم مختلف، معانی متفاوتی دارد. در حقیقت نزدیک به ۵۰ تعریف از تالاب امروزه مورد استفاده قرارمی گیرد. این تعاریف را می توان در دو گروه اصلی قرار داد:
۱) گروه اول تعایف باز و گسترده
۲) گروه دوم تعاریف بسته و محدود
درتعاریف باز اینطور آمده است:
تالاب به مناطق مردابی، آبگیر، آبی به صورت طبیعی یا مصنوعی، دائم یا موقت با آب ساکن یا جاری شیرین، لب شور یا شور مشتمل بر آن دسته از آبهای دریایی که عمق آب درکشند پایین تر از ۶ متر تجاوز نکند. این تعریف کفه‌های صخرەای، بسترهای علفی دریایی درمناطق ساحلی، کفەهای گلی رودخانه‌ها، آبهای شیرین، باتلاق‌های جنگلی، “دریاچەها”، مرداب‌ها و دریاچه‌های شور را دربرمی‌گیرد.
اما درتعریف بسته و محدود تالاب‌ها بعنوان اکوتون تلقی می شوند. اکوتون‌ها مناطق گذرگاهی بین دو یا چند جامعه متمایز یا محیط زیست آبی و خشکی به شمار می‌آیند که غرقابی شدن خاک باعث بوجود آمدن پوشش گیاهی ویژەای می‌شود.
اهمیت تالاب‌ها:
تالاب‌ها زیستگاه‌هایی پیچیده و حیاتی؛
بر خلاف رشد و آگاهی مردم و کشورها نسبت به اهمیت محیط‌های طبیعی به ویژه تالاب‌ها هنوز درک واقعی ازاهمیت، کارکرد و اهمیت این زیستگاه‌های حیاتی و متنوع بسیار پایین است. تالاب‌ها را می‌توان شاهکار خلقت به شمار آورد.
به جرأت می توان گفت در مجموعه چهره‌های محیط طبیعی زمین کمتر زیستگاهی را می‌توان تا بدین پایه با اهمیت پیدا کرد که تا بدین حد در مورد آن‌ها غفلت شده باشد. در واقع می‌توان تالاب‌ها را از جمله نظام‌های حیات بخشی به حساب آورد که مطلقا جایگزین ندارند. تالاب‌ها مفیدترین و درعین حال بدبیارترین اکوسیستم‌های طبیعیت بشمار آورد.
امروزە با توجە بە بحران‌های زیست محیطی پیشرو، انسان اهمیت این اکوسیستم‌ها را بهتر درک می‌کند و بر این واقعیت واقف است که راهی جز حفظ منابع ندارد.
تالاب‌ها نیز به عنوان یکی از با اهمیت‌ترین زیست‌بوم‌ها از لحاظ ویژگی‌های بوم‌شناختی به خوبی از سایر زیست‌بوم‌ها قابل تفکیک می‌باشند.
تالاب‌ها به سوپرمارکت‌های زیستی مشهورند و بعد از جنگل‌های حاره و جزایر مرجانی، تالاب بیشترین تولید ناخالص اولیه را دارد.
