به گزارش خبرنگار بام نیوز، به رغم ۴۰۷ مجوز برای صعود به اورست، هیجان انگیزترین اکسپدیشن امسال را یک تیم دونفره تشکیل داده‌اند. این تیم شامل کلین جورنت اسپانیایی و دیوید گوتلر الپاینست آلمانی است.
در حالی که آنها برنامه خود را علنی نکرده‌اند، اما با توجه به توانایی و استعداد فوق‌العاده این تیم، برخی حدس می‌زنند که آنها سعی خواهند کرد اولین تراورس اورست – لوتسه را انجام دهند. بعلاوه نوپتسه – که اندازه های تلاش و صعود آن بسیار دشوارتر خواهد بود و باعث ایجاد یک تراورس از کل “نعل اسب” افسانه‌ای کم غربی می‌شود.
در حالی که تلاش‌های پیشین گذر از اورست و لوتسه افسون شده بودند، این کار می‌تواند یک تراورس واقعی و از بزرگترین جوایز کوهنوردی در هیمالیا باشد.
پیش از این تمامی صعودهای پی‌در پی دو قله از طریق مسیر عادی اورست، بازگشت تا کمپ سوم، دوم یا کمپ اصلی و سپس صعود لوتسه از مسیر عادی آن رقم خورده. و این چیزی است که با لفظ تراورس یعنی صعود پی در پی دو قله از بالاترین نقطه متفاوت است.
دیوید گوتلر در فیس بوک خود و در پاسخ به این پرسش که برنامه او و جورنت چیست، نوشت: در حال حاضر ما روز به روز پیش می‌رویم. بنابراین به نظر می‌رسد صحبت از برنامه‌های آینده کاری درستی نباشد. وی گفت که آنها منتظر خواهند ماند تا ببینند چه چیزی ممکن پیش بیاید”.
جورنت نیز با ارسال یک پست فیس بوک در تاریخ ۲۹ آوریل، هیزم بیشتری به آتش حدس و گمان افزوده و نوشت: تلاش ما یک ایده ساده و به احتمال زیاد شکست خورده خواهد بود.
طی دهه گذشته تعدادی از کوه‌نوردان شاخص برای دست‌یابی به این موفقیت مسیر مشابه‌ای را طی کرده بودند. در سال ۲۰۱۳، اولی اشتیک کوهنورد فقید سوئیسی، به همراه سیمون مورو و جاناتان گریفیت قصد داشتند سری به این تراورس بزنند، اما درگیری با شرپاهایی که طناب‌های ثابت را نصب می‌کردند، این سفر را به پایان زودرس رساند. اشتیک در سال ۲۰۱۷ به خومبو بازگشت تا با همنورد خود به نام «تنجی شرپا» تلاش دیگری انجام دهد، اما هرگز فرصتی برای امتحان آن پیدا نکرد. او در حالی که برروی نوپتسه قصد هم‌هوایی داشت در یک سقوط نامشخص درگذشت.
خواه جورنت و گوتلر كاملا تراورس را امتحان كنند يا نه، به نظر می‌رسد هرچند تاييد نشده گذر از مسير ۱۹۶۳ هورنباین هدف عبور آنها برای صعود به اورست باشد. و این به خودی خود یک کودتا خواهد بود.
در مورد مسیر هورنباین، اشتیک در سال ۲۰۱۷ گفت: در آنجا تاریخچه زیادی وجود دارد. کاری است که هرگز تکرار نشده است. صادقانه بگویم، حتی اگر فقط از هورنباین بالا برویم و برای رسیدن به لوتسه خیلی خسته شده و از آن صرف‌نظر کنیم، باز هم خوشحال خواهیم شد.
شاید مهمترین خصیصه این دهلیز آن باشد که سال‌ها تیم‌ها با هدف صعود آن از کوه بالا رفته‌اند، ولی هیچ‌یک به ابتدای مسیر نیز نرسیده‌اند!.
اینکه گوتلر نیز قصد تراورس اورست و لوتسه را داشته باشد نیز منطقی است. او نیز یکی از همنوردآن «اولی اشتیک» بود و به دلیل حرکت سریع در کوهستان مشهور است. گوتلر در کمتر از ۱۳ ساعت از کمپ اصلی تا ارتفاع شیشاپانگما ۸۰۲۴ متر را از رخ جنوبی کوه صعود کرد.
«کلین جورنت» نیز سابقه و تجربه زیادی در صعودهای سرعتی برروی قلل مرتفع دارد.
ثبت رکورد برروی مونت بلان، ماترهورن، دنالی و آکونگاگوا از شاهکارهای این دونده دوی کوهستان به شمار می‌آیند. او در سال ۲۰۱۷ در دو صعود اورست به فاصله یک هفته تا شکستن رکورد سریع‌ترین صعود قله از مسیر شمالی تنها ۲۰ دقیقه فاصله داشت.
بی‌شک تیم جورنت – گوتلر می‌تواند برای تراورس اورست – لوتسه یک تیم رویایی باشد. اگرچه این فعالیت یک صعود تماما فنی است، اما بیشتر یک چالش سرعتی و نمایش توانمندی بدنی است.
اشتیک در سال ۲۰۱۷ گفت: اورست از طریق مسیر تکرار نشدنی هورنباین مانند دویدن در ماراتن خواهد بود . او اضافه کرد تراورس لوتسه؟ این یکی می‌تواند مانند “تلاش برای یک مسابقه فوق ماراتن” باشد.
برداشت از سایت کلایمبینگ
