به گزارش خبرنگار بام نیوز، در کشورهای غربی بی توجهی و غفلت در برابر حیوانات و یا شکنجه و آزار آگاهانه آنها جرم محسوب می شود.
پلیس فدرال آمریکا به تازگی اعلام کرد که از این پس جرم حیوان آزاری در رده جرایم مهم قرار میگیرد و به آن هم تراز جرایمی چون آتش زدن عمدی و بزهکاری رسیدگی خواهد شد.
فصل بیست و ششم بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی تحت عنوان احراق و تخریب و اتلاف اموال و حیوانات به تعیین مجازات در مبحث شکار پرداخته است.
در ماده ٦٧٩ این قانون می خوانیم: «هر کس به عمد و بدون ضرورت حیوان حلال گوشت متعلق به دیگری یا حیوانی که شکار آن ها توسط دولت ممنوع اعلام شده است را بکشد یا مسموم یا تلف یا ناقص کند، به حبس از نود و یک روز تا شش ماه یا جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار ریال تا سه میلیون ریال محکوم خواهد شد.
اما حیوان آزاری به معنای اعم آن، در ایران جرم انگاری نشده است و برای برخورد با افراد خاطی خلاء قانونی وجود دارد. آن گونه که سارا امینی، عضو تشکل “دیدهبان حقوق حیوانات” می گوید تنها قانونی که در این زمینه وجود دارد به دهه ۱۳۴۰ مربوط است که دو ریال جریمه برای آویزان کردن مرغ از یک پا مقرر کرده است.
فرهاد دبیری – معاون سازمان محیط زیست – درباره حیوان آزاریهای اخیر گفته است: این سازمان با وجود اینکه مسئولیت قانونی در خصوص حیوانات بیسرپرست یا ولگرد به ویژه در شهرها ندارد ولی به دلیل حساسیت ها و مطالبه عمومی، یک ماده واحده قانونی را به منظور سامان دادن وضعیت این حیوانات و جلوگیری از آزار و اذیت آن ها، تدوین و به هیات دولت ارائه کرده است.
برخوردهای تنبیهی؛ لازم ولی ناکافی
آزار حیوانات در سال های گذشته با واکنش افکار عمومی، کنشگران حقوق حیوانات و فعالان محیط زیست همراه بود و موجب اقدام مقامات ذیربط شد.
عامل شکنجه سگی در استان گلستان به ۷۴ ضربه شلاق و ۲۷۰ ساعت کار افتخاری در محیط زیست محکوم شد و متهم حیوان آزاری در آستارا نیز بر اساس ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی در ارتباط با تظاهر به عمل حرام در انظار عمومی حکم گرفت.
اینها نشان میدهد که هیچ قانون و لایحه مستقلی برای برخورد با پدیده حیوان آزاری و تعیین حیطه آن وجود ندارد.
فعالان محیط زیست و مدافعان حقوق حیوانات کوشیدهاند ضوابطی نیز بر نوع نگهداری و تغذیه و بهداشت حیوانات در باغ وحش ها یا سیرک ها اعمال شود. این تلاش ناکام مانده زیرا به گفته آن ها، سودجویی و تجارت، در این بحث حرف اول را می زند.