دروس تئوری دوره مربیگری درجه سه سنگنوردی/تاکتیک محاصره ای

تاکتیک محاصره ایTactic Sicge
وجه تسمیه این روش بدلیل شباهت آن با سلسله عملیات نظامی است كه در كار محاصره یك هدف مورد استفاده قرار می گیرد بدینگونه كه پس از بررسی های لازم كمپ اصلی در پای دیواره بر قرار گردیده و تمامی تداركات لازم در آنجا مستقر می گردد، افراد تیم تحت نظر سرپرست مرحله به مرحله مسیر را صعود كرده و اقدام به نصب و استقرار طناب ثابت ها و كارگاههای فرود می نمایند. در پایان هر مرحله تیم جایش را به نفرات تازه نفس می دهد ونفرات جدید خود را به همراه بارهای مورد نیاز مرحله بعد از طریق طناب ثابت ها بوسیله یومار بالا كشیده و اقدام به صعود و ثابت نمودن مرحله بعدی مسیر می نمایند تا اینكه نهایتا در چند طول آخر یك تیم به عنوان تیم حمله امكانات مورد لزوم تا رسیدن به نهایت كار را با خود حمل كرده و حمله نهایی از آخرین طناب ثابت به بالاآغاز می شود.
از نمونه این صعودها فراوان می توان ذكر نمود كه به چند صعود محاصره ای در آلپ و دیگر نقاط جهان و نهایتا ایران اشاره ای گذرا خواهیم نمود. از صعودهایی كه بر روی مجموعه زین در ایتالیا اجرا گردیده است می توان به صعود امیلیو كومیچی و جوزفه و آنجلو دیرنائی كه دیواره گروسه زین را با ۴۰۰ متر كابل و( ۱۵۰ متر طناب، ۱۰۰ عدد میخ و ۵۰ عدد كارابین طی
یك حمله سه روزه صعود نمایند اشاره نمود.
صعود بر روی برج ترانگو در بالتور پاكستان با ارتفاعی بیش از ۶۰۰۰ متر كه توسط میشل پیوال اجرا شد كه این صعود نیز به روش طناب ثابت اجرا گردید، از معروفترین صعودهای تاریخ كوهنوردی با این تاكتیك می توان صعود بد فرجام جان هارلین سنگنورد معروف امریكایی بر روی دیواره شمالی ایگر و یا صعود مسیر دماغه ال كاپیتان را ذكر كرد.
در خصوص دلایل كاربرد كمتر سبك محاصره در صعود توسط كوهنورادان بزرگ میتوان به پرهزینه بودن تیم ، نیاز به تعداد افراد زیاد برای اجرای برنامه كه خود این عمل باز نیاز به یك مدیریت قوی جهت تعدیل روانی تیم و قدرت بازدارندگی سرپرست از تنش هایی كه غالباً در این تیم ها بوجود می آید ، زمان طولانی برای اجرای برنامه كه در اثر طولانی بودن زمان
پتانسیل تیم روبه ضعف می رود و….. چندین مورد دیگر اشاره نمود.
تهیه کننده:سید محمد حجازی.