تاكتیك آلپیStyle Alpine
این تاكتیك از اواخر دهه ۶۰و اوائل دهه ۷۰ میلادی بتدریج جای خود را در میان سنگنوردان پیشرو و صاحب تكنیك اروپا جای خود را باز نمود.
و تا امروز به سرعت بر هواداران و پیروان آن افزوده شده است از ملزومات حتمی این سبك ، سرعت عملكرد ، قدرت عمل ، شناخت دقیق و برنامه صحیح پیرامون چگونگی دست یابی به هدف مد نظر توسط عاملین برنامه می باشد.
در این تاكتیك صعود كنندگان هیچگاه از آخرین نقطه صعود خود باز نمی گردند و مانند روش محاصره در مسیر طناب ثابت برای خود كار نمی گذارند با توجه به سیستم حركت اینگونه صعودها سبك بار بودن یك عامل مهم پیروزی بكار می رود به همین علت پس از این كه صعود آلپی عمومیت یافت كمپانی های تولید كننده ابزار به ساخت ابزار آلات سبك و جمع و جور برای استفاده در این نوع صعودها پرداختند.
علاوه برهمه خصائص موجود اعم از قدرت زیاد و آمادگی جسمانی و روحی برای یك آلپینیست وی بایستی به برنده ترین سلاح در این گونه صعودها یعنی كیش شخصیت والا و خلاقیت و سرعت عمل و تصمیم گیری دقیق برای برخورد با شرایط پیش بینی نشده مسلح باشد.
در دنیای صعود آلپی حركتهایی چشمگیر توسط هواداران آن به وقوع پیوسته است كه حیرت همگان را برانگیخته كه از آن دست میتوان به صعود ارهاد لورتن و آندره جورجز سویسی اشاره كرد كه در مدت ۲۰ روز توانستند بیش از ۲۸قله بالای ۴۰۰۰ متر را صعود نمایند یا به صعودهای گولیج و آرنولد و كورت آلبرت بر روی ترانگو در سال ۸۹ میتوان اشاره داشت كه در مدت یك برنامه ۲ بار از مسیر شكاف مركزی برج ترنگو به سبك صعود آزاد به قله دست یافتند.
تهیه کننده:سید محمد حجازی