دلمون گرفت
نمی دانیم بگیریم که قرار است تا ابد چشم انتظار باشیم
یا بنازیم به ابر مردانی که برای آرزوهای محال جنگیدن
دلمون گرفت برای ساجد و فاطمه که چه روزهای سختی در پیش دارن
و به امید دعاهای ما بودن که آنان برگردن
همین چند وقت پیش
چه شوق و ذوقی داشتیم از صعود شرپاها
که فریادمان را به گوش ناشنوایان کور دل رساندن
که کوهنورد را هیچ راه بسته ای باز نمی گرداند
حتی اگر به خانه بر نگردد
بشارت پیروزی شرپا ها فقط مال ده نفر و یک ملت نبود
آن نوید دلخوشی هر کوهنورد روی زمین بود
و حال این تراژدی غمگین کی دو با همه درد سوزش را بنام عاشقان بی باک به افتخار میکشیم
که بگویم شما هرگز نمردین و تا نام کوهنورد هست در دل ها زنده هستین
اگر چه ما چشم انتظاران از نبودتان خیلی خسته ایم