شما هر میزان که بدن خود را برای یک فعالیت سنگین آماده کرده باشید باز هم بعد از فعالیت در عضلات خود احساس درد می‌کنید. این درد ناشی از وضعیتی است بنام DMOS که به معنی پارگی فیبرهای عضلانی شما در مقیاس میکروسکوپی است. معمولا این درد ۲۴ ساعت بعد از فعالیت شروع شده و تا ۴۸ ساعت ادامه دارد و در نهایت شروع به فروکش می‌کند. در اینجا به چند راهکار ساده در جهت ریکاوری عضلات بعد از کوهنوردی اشاره می‌شود.
نوشیدن آب و مایعات: نوشیدن مقادیر کافی آب در راستای ریکاوری و بازتوانی عضلات شما و جایگزینی آب از دست رفته بسیار مهم است.
مصرف کربوهیدرات: عضلات شما در زمانی معادل دو ساعت پس از کوهنوردی نیاز به کربوهیدرات دارند. بنابراین شما با مصرف مواد غذایی دارای کربوهیدات و البته مقادیری پروتئین می‌توانید به تسریع بازتوانی عضلات کمک شایانی کنید زیرا شما مقادیر زیادی از انرژی طی صعود از دست داده‌اید که اکنون نیاز به جایگزینی دارند.
دوش گرفتن: هرچند دراز کشیدن در وان آب داغ بسیار هوس انگیز است اما از این کار خودداری کنید، آب داغ باعث گشادی رگها و در نتیجه تورم عضلات شما خواهد شد. در عوض برای چند دقیقه دوش آب گرم بگیرید و بلافاصله دوش آب خنک و این فرایند را چند بار تکرار کنید.
استفاد از جورابهای Compression: این نوع جوراب باعث افزایش گردش خود در پاها و در نتیجه ریکاوری سریعتر و بهتر پاها می‌شود.
خواب کافی: خواب مناسب یک روش طبیعی است که طی آن عضلات شما هم رشد کرده و هم ترمیم می‌شوند. در نتیجه بعد از کوهپیمایی چراغها را خاموش کنید، پلنگچال تلفن را قطع و زنگ ساعت را از کار بیندازید و در حالی که یک لیوان آب برای نوشیدن بالای سر خود قرار دادید خواب و استراحت کافی داشته باشید.
پیاده روی سبک: فرایند بازتوانی و ریکاوری کامل معمولا ۳ تا ۷ روز زمان لازم دارد ، نکته اینجاست که برای ریکاوری سریعتر استراحت مطلق لازم نیست بلکه پیاد روی مناسب روی سطح صاف می‌تواند به تسریع در ریکاوری عضلات شما بیانجامد.
