حرفی برای گفتن
حرف س
سیزده روز یأس نیست؛ هیچ روز برای ما انسان‌ها روز یأس نمی باشد؛ ۱۳ هم روزی از همان روزهای نیک و خوبی هست که می‌توانیم آن را با موفقیت و شادمانی پشت سر گذاشته و همانند روزهای دیگر در کنار هم لذت ببریم. اگر در کنار خود دوستان و بستگان و همنوردانی دارید که همواره نگاه مثبت به زندگی و گذشته و آینده دارند، آن روز برای شما روز سرشار از عشق و نشاط و شادابی هست. در این روز رسم است گره آدمان باز شود و سبزی‌ها را گره می‌زنند تا به تعبیر خود در کار و سرنوشت آدمیان گره‌گشایی شود؛ اما در کنار دوستان و رفقای خوب و باانرژی بدور از جنسیت‌گرایی، گره‌ها باز و امید و عشق به زندگی و آینده در جان و تن انسان نفوذ خواهد کرد و آنگاه آدمی در پوست خود نمی‌گنجد. اینک روز ۱۳ را هم همانند دیگر روزها در کنار اقوام آشنایان و دوستان خوب خود سپری خواهید کرد، اما آتش را خاموش کنید؛ زباله را به همراه خود بازگردانید؛ شاخه درختان را نشکنید؛ محیط را آلوده نکنید؛ آب را گل‌آلود نکنید؛ محیط را همانگونه که بوده رها کنید؛ چون قرار است بعد از شما مهمان ناخوانده‌ای هم دوباره همانند شما در آن محل آمده و لذت ببرد. آنگونه عمل کنید که ردپایی از شما نباشد. در واقع کار سختی نیست؛ کمی حوصله و دقت نیاز است و ازخودگذشتگی؛ پس از خاتمه برنامه محل اقامت خود را پاکیزه و با احترام به کرامت طبیعت و لطف و مهربانی کوهستان آنجا را ترک و محل را به صاحب اصلی خود تحویل دهید. لازم نیست کسی برای شما کف بزند و یا با صدای بلند شما را تشویق کند و یا از کار شما تعرف و تمجید نماید؛ تمام مواردی که یادآور شد در برگشت در ذات و وجدان پاک شما با صدای رسا به شما احسنت گفته و مشوق حسن نظر و اندیشه پاک شما خواهد بود؛ پس وجدان شما و خدای پاکی‌ها همیشه در کنار شما و شاهد کار خوب و بد شما خواهد بود؛ حتماً با رسیدن به محل کار و منزل پس از دقایقی با وجدان بیدار و راحت به آرامش خواهید رسید و روز دیگری را آغاز خواهید کرد. به خود اعتماد کنید.
