اينكه صعود قله دماوند به عنوان سمبل و بلندترين قله كشور بايستی به مانند قلل بسياری از كشورهای ديگر تحت ضوابط و قانونمندی قرار گيرد، مطالبه ای به حق از سوی جامعه كوهنوردی كشور است كه سال‌ها بر آن پافشاری گرديده و حتی جا دارد اين مهم در مورد برخی ديگر از قلل مانند علم‌كوه و نيز ساير جبهه های دماوند مد نظر قرار گيرد.
نقاط مثبت طرح:
١. جلوگيری از هجوم بی‌رويه افرادی كه كوه‌نورد نبوده و به‌عناوين مختلف در فصل تابستان راهی دماوند می‌شوند.
۲. جلوگيری از تخريب گسترده محيط زيست دماوند و فرسايش خاک آن.
۳. جلوگیری از نابودی صدها گونه گیاهی و جانوری منحصر به فرد اين قله
۴. جلوگیری از انباشت زباله های مخرب محيط زيست
۵. جلوگیری از آمار حوادث بسيار بالای انسانی
۶. جلوگيری از برخوردهای كاسبكارانه بسیاری از باشگاه ها در به راه انداختن كارناوال های گردشگری دماوند
۷. جلوگيری از ورود خودرو به منطقه و گوسفندسرا
۸. حمل بار از سه‌راهی رينه و انتقال نقطه رهایی به اين مكان
نقاط منفی:
١. عدم ایجاد مقررات مشابه برای ساير جبهه های صعود كه می تواند هجوم همان گردشگران را به اين مسيرها افزايش دهد و بطبع آن دچار شدن اين مسيرها به سرنوشت جبهه جنوبی
٢. در سراسر دنيا و از جمله ايران هستند کوهنوردانی حرفه‌ای كه در بالاترين سطح آمادگی های فنی، جسمی و روانی قرار دارند و به صورت مستقل اقدام به صعود می نمايد و به هيچ باشگاهی وابستگی ندارند كه برای اين دسته كوهنوردان بايستی تمهيدات لازم لحاظ گردد.
