صعود انفرادی خوب یا بد

‍ ‍ واژه صعود انفرادی معمولا در رشته صخره نوردی و دیواره نوردی کاربرد دارد به این‌ معنی که شخص به تنهایی و فقط اتکا به خودش مسیری را صعود کند سختترین و خطرناکترین مورد در این روش، فری سولو free solo به معنی صعود از دیواره بدون تجهیزات و حمایت و فقط با اتکا به خود هست و کمتر کسی قادر به اینکار است آنهم بشرط داشتن بالاترین درجه توانایی بدنی و فنی و تمرین و تجربه مستمر.
با این حال از انجا که بدن انسان از گوشت و استخوان تشکیل شده؛ نه مانند پرندگان پر دارد که پرواز کند و نه مانند نرم تنان است که فاقد استخوان باشد، در این ورزش بارها شاهد حوادث تلخ و مرگ بزرگان کوهنوردی از جمله کوهنورد فقید و معروف “اولی اشتک” یا ماشین سویسی و موارد دیگر بوده ایم .
علاوه بر این در رشته کوهنوردی هم اشخاصی هستند که بنا به دلایلی به کاری مشابه این نوع روش روی اورده اند ولی بهتر است بجای کلمه صعود از کلمه “کوهنوردی انفرادی” استفاد نماییم البته این تکروی یا کار انفرادی معمولا تایید نمیشود زیرا
ذات کوهنوردی بصورت گروهی و همیاری و همنوردی با یکدیگر میباشد که در صورت بروز مشکل یا حوادث بتوانیم از یکدیگر کمک‌ بگیریم معمولا انفرادی رفتن را تقبیح هم میکنیم هر چند برای همه ما مواردی پیش امده ‌که تنهایی کوهنوردی کردیم!
کوهنوردی انفرادی با مقوله تنهایی کوه رفتن متفاوت است کسی که تنهایی کوه میرود معمولا از مسیرهای عمومی نزدیک شهر و ابادی و تاسیسات انجا استفاده میکند و فقط از گروه و جمعیت دوری میکند ولی ممکن است در مسیرش گروههای دیگری حضور داشته باشند ولی در کوهنوروی انفرادی شخص ممکن است ساعتها یا گاهی روزها کسی را در مسیرش نبیند! ولی هر دو مورد میتواند چالشها و مخاطرات خودش را داشته باشد
بدون‌ اینکه بخواهیم اینکار را تایید یا رد کنیم باید اذعان کرد که این سَبک وجود دارد و اشخاصی بوده و هستند که در درجات بالا در این سَبک و روش کوهنوردیهای شاخص و پروژه های بزرگی را اجرا کرده اند و میکنند که چه بسا اگر در آن برنامه آن شخص تنها نبود در آن کار موفق نمیشد
گاهی هم بخاطر پیدا نشدن همنورد و همراه که هم توان و همفکر و مناسب باشد، مجبور میشویم برنامه ای را به تنهایی اجرا میکنیم
باید بخاطر داشته باشیم اگر کوهنوردیهای گروهی هم خطراتی دارند که حتما دارند در کوهنوردی انفرادی این خطرات چندین برابر میشود
حتما یادمان هست که بارها پیش امده حضور حتی یک همنورد در یک برنامه انفرادی میتوانست جلوی یک حادثه جرحی یا فوتی را بگیرد یا حداقل از شدت آن بکاهد
حتی توصیه شده برای حفظ ایمنی هیچگاه با گروه کمتر از ۳‌نفر نباید کوهنوردی کنیم
مخلص کلام این است که اگر به هر دلیلی خواستیم این نوع کوهنوردی را انجام دهیم باید مقدمات و چهار چوبهای اولیه را رعایت کرده باشیم
موارد مهمی مانند:
شراف به منطقه و علوم کوهشناسی و مسیریابی و ناوبری و هواشناسی
داشتن تمرین و توانایی بالای جسمی و روحی و اطمینان از تواناییهای خود
اعلام مسیر دقیق و زمان پیمایش هم به خانواده هم به دوستان نزدیک
انتخاب چند دوست همنورد بعنوان تیم پشتیبانی در برنامه یکروزه یا تدارکات در برنامه های چند روزه در شهر و اعلام وضعیت خود به انها هر یکساعت
همراه داشتن موبایل و جی پی اس با باتری اضافه و روشن نگه داشتن مداوم انها
استفاده از لباس با رنگ روشن
داشتن ضعف و بیماری مزمن
همراه داشتن آذوقه اضافه و تجهیزات کامل امدادی و توانایی خود امدادی و ‌کیف بقا و امداد که البته در برنامه گروهی هم اجباریست
و در کل اینکه شخص باید مانند یک تکاور از پس همه کارها و حوادث احتمالی براید
در غیر اینصورت قطعا دچار مشکلاتی خواهیم شد که گاهی جبران ناپذیر هستند
خصوصا‌ با ضعفها و کاستی هایی که از نظر تجهیزات و نیروی انسانی در مقوله امدادی داریم و علیرغم فداکاری این عزیزان بارها شده که بخاطر عدم رسیدن به موقع امداد و مهمتر، نبودن یک همنورد در موقعیت حادثه برای اعلام وضعیت، فرد مصدوم و مجروح بعد از ساعتها تحمل درد و جرح، جان خود را از دست داده.
به امید داشتن موفقیت و سلامتی و نداشتن حادثه در همه برنامه ها