صعود، بهترین اتفاقِ این روزهاست و کوهستان زیباترین مکان برای فراموشی … انگار در حالِ صعود که باشی، دلواپسی ها فراموشت می شود، فراموش می کنی کجایِ جهان ایستاده ای و بی رحمی هایِ زمانه از یادت می رود. شلوغی، دغدغه و تنش.
صعود فرصتی است برایِ بی خیالی، فرصتی برایِ فراغت، فرصتی برای پرواز. فرصتی است تا برای دقایقی هم که شده، مزه ی خوشبختی را بچشی. مزه اوج و پرواز رو بچشی
من دلم که می گیرد، غصه هایم را رویِ دوشِ خودم داخل کوله می اندازم، صعود می کنم، آنقدر که تمامِ بغض هایِ ته گرفته ام، لبخند شوند. آنقدر که بشوم بی خیال ترین آدمِ رویِ زمین.
به عقیده ی من؛ صعود بزرگ ترین اکتشافِ بشریت بود! یک آرامشِ خط کشی شده، یک بی خیالیِ طولانی.
صعود یعنی صعود
صعود یعنی آرامش