امیدوارانه هنوز هم می شود لابلای صخره ها ، یا کنارۂ پاکوبه ها ، حتی در ژرفترین شیارهای متصل به دریا ، نبشته هائی دیرینه را یافت که گامهای تو ، نفس زدن های ما ، حتی رد پای اشکهای پنهان برجا گذارده اند .
هنوز هم می شود تو باشی ، و دنیا دوستی ، یک بغل آرامش ، یک لیوان چای داغ ، و فریادی که در آغوش هم رو به افق دور خواهیم کشید .
اینجا چیزی جز آزادی نیست ، چیزی جز تاب خوردن پرچمی سه رنگ بر چکاد بلند ، بی هیچ کینه ، بی هیچ جنگ .و تنها یک فریاد بر سر زبان‌هاست ؛ زنده باد ایرانی ، زنده باد ایران بزرگ .
