شما عاشق کوه نیستید و بزودی از او فراری خواهید شد
اینکه میگویم “او” چون از نگاهِ نگارنده ، “کوه” مأمنی منحصربفرد و معشوقی در کمال است .
در این نوشتار تفاوت بین عشق و عادت را در ورزش کوهنوردی مورد پژوهش و بررسی قرار می دهیم ، در آغاز عشق و عادت را دوباره خوانی میکنیم .
عادت چیست ؟
رفتارهائی که ما بر اساس نیازمان بدان کشش داریم غالبأ عادت و به هر میزان که نیازمان افزایش می یابد ، در رابطه ای ناسالم پای گذارده ایم و زمانی که به نیازمان دست یابیم ، احساسی که آن را عشق مینامیم از بین می رود .
حال چگونه می شود پی برد که عاشق شده ایم یا بر اساس عادت و نیاز به چیزی ، یا کسی وابسته ایم !!؟
عشق چیست ؟
زمانی که عاشق می شوید ، دیگر خودتان را نمیبینید ، در رابطه ی عاشقانه ، شما بر اساس نیاز کسی را دوست ندارید و در این رابطه تلاش نمی کنید تا باج احساسی به طرفتان بدهید و یا بر رابطه مسلط شوید .
در حقیقت “عشق ، جاودانی… و عادت ، گذرا است ”
بگذارید مثالی بزنیم ….
شما در مسیر بیابانی و خشک گم می شوید و آذوقه تان را مصرف کرده اید ، گرسنگی بر شما غالب شده و نیاز به خوردن چیزی برای بقا دارید ، ماری از کنار شما میگذرد ، او را با وسیله ای می کشید و می خورید ، نیاز شما در آن لحظه وادارتان میکند رفتاری خارج از چهارچوب های #عقلانی انجام دهید ،و اگر در شرایطی غیر از این باشید ، هیچگاه چنین کاری نخواهید کرد .
عمومأ رفتارهائیکه بر اساس نیاز ذهنی و جسمی و بر پایۂ ذاتِ نیاز باشد ، ماندگار نیست .
دختر یا پسری را در نظر بگیرید که در دوران کودکی و نوجوانی از محبت خانواده و پدر و مادر محروم بوده و با اولین ابراز محبت از سوی دیگران به دلیل نیاز به محبت ، وابستگی عاطفی پیدا می کند . ولی آیا این عشق ، واقعی ست ؟ خیر … رفتاری ست بر پایۂ نیاز
بسیار دیده ایم که افرادی با خرید وسائل و کوله کوهنوردی ، قصد ورود به این ورزش را در سر داشته اند و پس از مدتی دیگر به کوه نمی روند و هیچ علاقه ای به حضوردر کوهستان ندارند .! تنها یک دلیل می تواند موجب این تغییر رفتار باشد “عادت و نیاز ” نه ” عشق ” .
نیاز اینگونه افراد بر خودنمائی و پر کردن خلأ های روحی ناشی از گذشته های دور ، و فراموش کردن این کمبودها در فضائی جدید است .
بسیار دیده ایم که رفتارهای خارج از عرف فرهنگ کوهنوردی در بین افرادی معدود ، چه مشکلات و موانعی بر سر راه پیشرفت این هنجار اجتماعی بوجود آورده است . عدم رعایت ایمنی ، وندالیسم ، ماکیاولیسم افراطی ، مانکنیسم ، عدم رعایت پاکیزگی در طبیعت و…. که بسیار پس از این نیز خواهیم دید .
پیشتر گفتیم زمانی که عاشق می شوید دیگر خودتان را فراموش می کنید و همه چیز را در زیبائی معشوق می بینید . کسانی که عاشق کوه هستند ، رفتارشان همچون کسی ست که کوچکترین خدشه ای بر رخ دلدار را بر نمی تابند …. آزارش نمی کنند …. آلودگی را بر او نمی خواهند و چون جان عزیزش می دارند ، چرا ؟ چون رفتارشان بر پایه ی عشق است .
اما کسانی که بر اساس عادت و نیاز به کوه می روند ، پس از آنکه نیازشان برطرف شد و به خواسته نادرست خود رسیدند ، رفتارهای آزاردهنده شان آغاز می شود و تا می توانند به چیزی که فکر می کنند علاقمندند ، آسیب میزنند چراکه فقط خود را می بینند .
کوه معشوقی ست بی زبان و در کمال …. لطفأ عاشق اش باشید ، عشق حرمت دارد
غیر از این ، بی گمان آنها عاشق نیستند و بزودی به سراغ چیز دیگری خواهند رفت که گمان می کنند عاشقش شده اند .
عشق حرمت دارد ، عادت نیست
خدا پشت و پناهتان
