ترس‌هایی که موجب اختلالاتی در زندگی روزمره و فعالیت‌های فرد می‌شوند، نیاز به درمان دارند. از آنجایی‌که بالارفتن یا پایین‌آمدن از پله‌ها رفتار بسیار رایجی در زندگی روزمره است، بی‌توجهی به درمان این اختلال، باعث محدودیت‌های جدی‌ای در زندگی‌تان می‌شود.
چنین ترسی مانند سایر ترس‌های مربوط به ارتفاع می‌تواند باعث ترس از ارتفاع شود و درنهایت منجر به این شود که فرد برای غلبه بر ترس، حرکاتی ناگهانی و خطرناک انجام دهد.
درمان ترس از کوهنوردی و صعود
این ترس مانند بیشتر ترس‌های خاص، به‌خوبی به درمان شناختی-رفتاری پاسخ می‌دهد. در این روش درمان، فرد یاد می‌گیرد که افکار منفی خود را درباره‌ی بالارفتن از ذهن خود دور و آن‌ها را با افکار منطقی‌تر جایگزین کند. او همچنین می‌آموزد که رفتارش را تغییر دهد.
درمان شناختی-رفتاری ممکن است به‌تنهایی یا در کنار درمان‌های دیگر به‌کار رود. تکنیک‌های مدیتیشن و استفاده از دارو، می‌تواند به فرد کمک کند تا ترسش را کنترل کند. از انواع مختلف گفتار درمانی نیز در این زمینه استفاده می‌شود؛ مخصوصا هنگامی‌که رویدادی ناشناخته باعث ترس شده باشد.
به یاد داشته باشید که غفلت در درمان این اختلال، باعث تشدید آن در طول زمان می‌شود.
