به گزارش خبرنگار بام نیوز، خرسهای قهوهای زمانی که در ارتفاعی بلند ایستاده باشند، خود را از تمام موجودات برتر می دانند، آنها حتی از انسان هم نمی ترسند. اگر سنگ و چوبی را در اطرافشان بیابند، به سمت انسان پرتاب می کنند.
خرسها هنگام عصبانیت میتوانند درندهترین و مهیبترین گوشتخواران خشکیها باشند. آنها خیلی تنبل هستند ولی میتوانند به طرز اعجابانگیزی به حیوانی سریع و ناآرام تبدیل شوند.
این را به شخصه از نزدیک تجربه کردهام. یک بار برای مشاهده خرسها با همکاران به کوههای البرز مرکزی رفته بودیم. پس از مشاهده چند حفره کوچک و پیدا نکردن خرس, به غار کوچکی نزدیک شدیم که احتمال حضور خرس بیشتر بود، غافل از اینکه خرس به خاطر داشتن توله، پیش از حضور ما خانه اش را برای پیدا کردن غذا ترک کرده بود. به یکباره صدای نعره خرسی از فاصله یک متری بلند شد.
درجا خشکمان زد. تا صدای این نعره را از نزدیک نشنوید، نمی دانید چه می گویم. حیوان بیچاره که در آن جنگل کوهستانی توقع دیدن انسان را نداشت، بیشتر از ما ترسیده بود. خرس در حال غذا خوردن بود که در فاصله یک متری ما را دید. ما هم مانند او، صدای خرخر عصبانیت خرس از پشت سر، ما را به خود آورد. نه راه پیش بود و نه راه پس. پایین، شیب تند کوه بود و بالا خرس گرسنه و عصبانی. تنها دلیل نجات ما وجود توله خرسهایی بود که بالاتر از خرس مادر کنار صخره ای گیر افتاده بودند. حواس خرس که به نجات تولههایش پرت شد، مجال فرار ما هم فراهم شد.
خرسها قوه بینانی بسیار ضعیفی دارند، برای همین بی حرکت ماندن هنگام مواجهه با آنها می تواند کارساز باشد.