قسمت اول
کوهنوردی ورزش پرطرفداری در کشورمان به حساب می آید و در طی هفته علاقه مندان به کوههای اطراف شهر خود می روند و کار صعود را انجام می دهند، حالا این سوال مطرح می شود با آغاز ماه مبارک رمضان این ورزش باید چگونه صورت گیرد و کوهنورد چه مسایلی را باید رعایت کند تا کوهنوردی دچار مشکل نشود برای این کار باید:
افراد روزه دار سعی کنند در برنامه های سنگین کوهپیمای و صخره نوردی شرکت نکنند.
گروههای کوهنوردی برنامه های سبک و گردشگری جهت این ایام در نظر بگیرند. (با درنظر گرفتن کلیه پروتکلها و اصول بهداشتی) و یا در ایام ماه مبارک برنامه های خارج از محدوده شرعی ورزشکاران برنامه ریزی کنند که روزه ورزشکاران مشمول روزه مسافر گردد.
از مهمترین مواد مورد نیاز بدن می توان به مایعات و آب اشاره کرد که با توجه به گرمای هوا شدیداً به آن نیاز مند هستیم و خصوصاً اگر فرد دارای فعالیت بدنی نیز باشند.
نخوردن آب در هنگام پیاده روی و یا فعالیت سبک هم حتی ممکن است باعث ضعف و بی حالی و غش شود و موجب غلیظ شدن خون و آسیب رساندن به دستگاه کلیوی گردد آین آسیب ممکن است در یک برنامه یک روزه ایجاد شود و برای تمام عمر فرد را تحت تاثیر خود قرار دهد.
یکی دیگر از عوارضی که ممکن است ورزشکاران روزه دار را تهدید می کند به وجود آمدن ضعف شدید حاصل از گرسنگی و یا افتادن قنداست که برای ایشان استراحت کامل تا زمان اذان مغرب و در صورت به خطر افتادن سلامتی فرد باز کردن روزه با آب قند توصیه می شود
برای برنامه های صخره نوردی نیز توصیه می شود در ایام ماه مبارک از برنامه های که دارای فعالیت شدید بدنی و نیاز به قدرت و نیروی انفجاری دارند مثل صعود های بلند و یا دو میدانی را دارند پرهیز شود و صخره نوردان در این ایام به برنامه های آموزشی و یا فرود های مختلف که نیاز به صرف انرژی زیادی ندارند بپردارند.
برای دور نماندن از برنامه های کوهنوردی و حفظ آمادگی کوهنوردان و انجام فعالیت ورزشی و هم انجام اعمال ماه رمضان (گرفتن روزه ) یکی از بهترین کارهای که گروههای کوهنوردی انجام می دهند در ایام ماه مبارک رمضان اجرای برنامه های شبانه است به صورتی که در ابتدای برنامه در هنگام افطار همنوردان اقدام به باز کردن روزه و خوردن افطاری نموده و سپس شروع به حرکت کرده و طول مسیر از امکان تغذیه مناسب نوع فعالیت بهره مند هستند و قبل از اذان صبح با خوردن سحری خود را برای روزه آن روز آماده کنند.
