دیروز هم از اون روزهای خوب تقویم بود.
بدون اینکه بهانه نامگذاری اش را بدانیم انرا بهانه ای نیک قرارمی دهیم و بنام روز مربی به تمام مربیان و پیشکسوتان و همنوردانی که نکته ای به ما آموختند تبریک میگوئیم.
اما مربی کیست؟ و مربیگری چیست؟
آیا به صرف داشتن مدرک است که شخصی میتواند عنوان دار مربی باشد و مربیگری رابه او سپرد؟ یا اینکه درک مهمتر ازمدرک است و چه تلفیقی زیبا که هر دو در یکی باشد !
انگونه که بسیاری از دوستان قدیم و پیشکسوتان وهمنوردان را میشناسیم که نه تنها ممکنست مدرک مربیگری نداشته باشندبلکه ازدانش اکادمیک_دانشگاهی هم برخوردارنباشند اما خودالگو و نمونه کامل یک مربی دلسوزندکه ازهیچ فرصتی برای آموزش دیگران چشم پوشی نکردند تا مربیان ارزنده امروزی را شاهد باشیم اینان دنیای تجربه اند که ماحصل نگارش این تجربیات در قالب طرح درس در اختیار ماست.
بدیهی است مربیان تحصیلکرده ودوره دیده امروزی که با علم روز رشد و تطابق یافته اند نقش به سزایی در ارتقا دانش دیگر همنوردانی دارند که میل به آموزش دارند و برای این مهم از وقت و هزینه دریغ نمیکنند چرا که استفاده از تجارب دیگرانی که عمرو هزینه داده اند مستلزم هزینه است و باید هم چنین باشد.
«استفاده از تجربه دیگران ارزانترین آموزش و کسب تجربه گرانترین اموزش است»
بی شک ورود به هر عرصه ای از ورزش کوهنوردی خاصه #طبیعتگردی که ساده ترین شکل ممکن فرض میشود تا هیمالیانوردی و غار و دیواره مستلزم آموزش است که انتهایی نداردو هرکس به فراخور زمان و هزینه وعلاقه باید آنرا سرلوحه خویش قرار دهد .
جمله معروف زگهوارهتاگوردانشبجوی دقیقا اشاره به اشتهای سیری ناپذیر انسان کنجکاو و بی انتهایی اموزش است که نبایدازآن غفلت ورزید و در این بین مربی نقش غیر قابل انکاری داردکه امیداست از آن به راحتی چشم نپوشیم.
