با اطمينان قريب به يقين ميتوان گفت تذكر ستاد به افراد كارازموده بي اثر است زيرا اين تذكر بر حسب شرايط ظاهري است اما انها بر اساس معادله بين تواناييهاي فردي در يك سو و شرايط محيطي و براورد هواشناسي در سوي ديگر برنامه ريزي و يا اينكه بنا بر تجربه مكرر اقدام ميكنند.
بنابراين عمده فعاليت ستاد پيشگيري براي طبيعت گردان كم تجربه و كم دانش در كوههاي پر تردد مشرف به شهرهاي بزرگ است.
اگر فعاليتهاي كميته جستجو و نجات فدراسيون، نظير اعزام تيم نجات به گرده المانها، بيشتر در خدمت كوهنوردان جدي يا دستكم همگان قرار بگيرد، فعاليت ستاد پيشگيري را بايد مختص طبيعتگردان و گردشگران، خواند.
دو پرسش اصولي پيش روي هيأت تهران و ديگر هيات هاي كوهنوردي مسئول در امر ستاد پيشگيري قرار دارد:
١- مشاركت شما در اين امر همگاني كه ربطي به ورزش كوهنوردي و باشگاهي ندارد به چه منظور است؟
اولا اين كار به هيچ وجه تخصصي نيست و شهرداري يا هلال احمر يا ستاد بحران با تربيت نيرو در كوتاه مدت و تجهيز انها قادر به انجام ان هستند.
ايستادن در مبادي مسيرهاي كوهنوردي يا كنار اردوگاه كلك چال يا ايستگاه پنج توچال و تذكر دادن ،به هيچ طريق به تخصص كوهنوردي نياز ندارد.
و به دشواري ميتوان پذيرفت گماشتن تيم در قله توچال جايگاه پيشگيرانه داشته باشد.
ثانيا كشاندن اين نيروها به كاري كم اثر و اغلب بيهوده ، اتلاف نيروي جوانان با انگيزه است. به چه دليل ،انرژي نيروهايي كه حتي حق انجام كمكهاي اوليه و شركت در ساده ترين عمليات نجات را ندارند با راندماني بسيار ناچيز به هدر مي دهيد.
اگر اين افراد خود مشتاق كمك كردن هستند ، شايسته تر نيست انها را به هلال احمر هدايت كنيد تا مثمرتر باشند؟
در شرايطي كه شاهد رقابتي اشكار بين نهادهاي مختلف درگير در اين امر هستيم باور دخالت مديران در ان ، صرفا به علت احساسات بشردوستانه و انجام وظيفه اجتماعي از جانب ايشان دشوار است.
ايا نيازمند پولي هستيد كه از نهادهاي بالا دستي ميرسد؟
يا نيازمند ايراز وجود و تبليغات هستيد؟
چنين خواستهايي في نفسه بلامانع است، به شرط انجام شدن وظايف اصلي و ارزيدن كاري كه انجام مي پذيرد.
٢- ايا هيات كوهنوردي تهران از انجام وظايف مصرح خود فارغ شده و انها را با كيفيت مطلوب به انجام رسانده كه براي خود وظيفه مضاعف ميتراشد؟
ايا علل و عوامل حادثه باشگاه تهران و ساير حوادث را بررسي و منتشر كرديد؟
ايا از رعايت اصول ايمني در فعاليت باشگاه هاي استان تهران مطمئن و اسوده خاطر هستيد؟
چگونه؟
ايا نظارت فعال بر عملكرد باشگاهها داريد؟
همه پرسشهايي كه از مساعديان كردم بطور مستقيم و جديتر متوجه اسماعيل زاده رييس هيات تهران و بهرامي است.
وقتي شما پس از يك سال هيچ نقد و تحليلي از علل و عوامل حادثه پنجم دي و نكات مثبت و منفي عملكرد خودتان ،در ان روز ارائه نكرده ايد چگونه انتظار عملكرد حساب شده و امار درست و علمي و بازده مفيد از عملكرد شما داشته باشيم؟
ساختار معيوبي ساخته ايد كه در روز واقعه سر گردنه حضور ندارد و در حاليكه افراد در يك ساعتي پايگاه شما جان ميدادند، نه كاري از دستتان ساخته بود نه مجاز به انجام ان بوديد.
اگر نيروهاي شما لباس از تن به در ميكردند و همچون ديگران به ياري مصدومان ميرفتند مفيد تر نبود تا اينكه طبق وظيفه پست خود را حفظ كنند؟
نيروهاي شما حتي همان وظيفه اطلاع رساني را بد و غلط انجام دادند.
تعدادي از حادثه ديدگان، انها را نديدند و از همه مهمتر اينكه بي توجه به اطلاعيه هواشناسي كوهستان و هواشناسي ايران، افراد را از صعود منع نمي كردند. در حقيقت نيروهاي شما از ان اطلاعيه بي خبر بودند.
يعني مسئولين اطلاع رساني، خود از خطر بي اطلاع بودند.
اگر بگوييد از نيروهاي داوطلب بيش از اين نميتوان انتظار داشت خواهم گفت مگر مجبوريد كاري را كه در توان شما نيست اينچنين بد و فشل انجام دهيد و از يك نهاد كوهنوردي تصويري ضعيف و ناكارامد بجا بگذاريد؟
ده سال قبل همين بحث را در كتاب ” اسيب شناسي كوهنوردي ايراني ” به تفصيل با مبدع اين طرح، كاوه كاشفي داشتم. ان بحث چنان دراز شد كه امكان نقل مستقيم ان نيست.
در انجا همين مخالفت را ابراز داشتم كه چرا اين نيرو را صرف نظارت بر عملكرد گروهها و باشگاهها نميكنيد؟
پاسخ وي اين بود كه چنين چيزي در حد امكانات ما نيست.
ده سال بعد مجددا ميپرسم كه ايا نظارت بر عملكرد باشگاهها در حوزه اموزش و ايمني و سرپرستي در حوزه وظايف نهادهاي بالادستي يعني هيات ها نيست؟
در غير اينصورت به چه دليل كمك به طبيعتگردان در حوزه وظايف شما قرار ميگيرد؟
اسماعيل زاده در همايش دوم دي سخن عجيبي مبني بر ضرورت استعفاي مسئولين بخاطر فاجعه پنجم دي گفت.
بسيار عالي، كدام مسئول بايد استعفا دهد؟
نویسنده: علی معصومی
