گرچه حیات بر روی کره خاکی مدیون تابش خورشید است اما این همه ماجرا نیست همین پرتوهای مفید در بافتهای بدن نفوذ می کنند و با آسیب رساندن و تخریب بافتهای بدن رد پای خود را برای همیشه در بدن انسان باقی می گذارند. این آسیبها بخصوص در کسانی که بیشتر در معرض تابش اشعه آفتاب هستند ( مانند کشاورزان ، اسکی بازان ، کوهنوردان و…) بیشتر دیده می شود و این دسته بیشتر به مراقبت در برابر آفتاب نیازمندند.
نور خورشید از دو قسمت مرئی و نامرئی تشکیل شده است که سهم هرکدام از کل تابش این گوی آتشین ۵۰% است.نور نامرئی به دو قسمت مادون قرمز و ماورا بنفش تقسیم می شود که اشعه ماورا بنفش نیز بر اساس طول موج به سه گروه A ،B و C تقشیم می شود.
گرچه اشعه مادون قرمز نیز برای بدن مضر است اما متهم اصلی در آسیبهای ناشی از نور آفتاب اشعه ماورا بنفش است که علی رغم اینکه درصد کمی از اشعه خورشید را تشکیل می دهد بیشترین ضرر را برای بدن دارد.
اشعه فرا بنفش بر اساس طول موج به سه نوع A,B,C تقسیم می شود:
UVA
این نوع طول موج و نفوذ بیشتری دارد و از شیشه ها می گذرد .و مقدار آن تقریبا ۲۰ برابر نوع B است.بیشتر باعث برنزه شدن و کمتر باعث سوختگی و قرمزی میشود اما باعث افزایش تاثیر سرطان زایی UVB می شود.
UVB
که باعث آفتاب سوختگی می شود مضرترین نوع اشعه موجود در جو برای پوست است که بیشترین تابش را در تابستان دارد ، توسط یخ و برف منعکس می شود و توسط شیشه جذب می شود.
UVC
که تقریبا به طور کامل توسط لایه ازن جذب می شود.
هرچه طول موج کمتر باشد اشعه خطرناک تر است.
آسیب های ناشی از نور آفتاب :
پرتوهای آفتاب در پوست و بافتهای بدن نفوذ می کنند و با تشکیل رادیکالهای آزاد باعث آسیب و تخریب سلولها می شوند ادامه این تخریبها در دراز مدت باعث تغیر شکل و گاه سرطانی شدن سلولها می شوند. آسیب های مهم ناشی از آفتاب را می توان اینچنین بیان کرد:
۱) آفتاب سوختگی
۲) چین و چروک و پیری پوست
۳) ایجاد و تسهیل ابتلا به سرطانهای پوست
۴) آسیب به مو
۵) آسیب به چشم
۶) تشدید بعضی از بیماریها
۷) ایجاد گرمازدگی
