به گزارش خبرنگار بام، قله سرکچال را می توان یکی از آسانترین قلل چهار هزار متری ایران برای صعود زمستانی در نظر گرفت. البته بایست توجه داشته باشید که این آسانی نسبی بوده و حتی آسانترین مسیر صعود سرکچال هم در زمستان در بیشتر مواقع با حجم بالای برف کوبی و خطر بهمن می تواند همراه باشد.
به طور کلی سه مسیر برای صعود زمستانی قله سرکچال می توان در نظر گرفت. مسیر اول از یال شمالی پیست شمشک آغاز شده و با عبور از بین خانه های کوهستانی روی یال لجنی قرار می گیرد. برای صعود از این مسیر باید قله سرلجنی را صعود کرده و سپس با فرود به گردنه لجنی در پای یال صعود به سرکچال قرار میگیرید که پناهگاه لجنی نیز در این یال واقع شده است.
نکته مهم در اینجا این است که مسیر تابستانی از مبدا سپیدستان در معرض بهمن های متعدد بوده و قابلیت صعود زمستانی نخواهد داشت.
مسیر دیگر صعود به قله سرکچال از روستای لالون آغاز میشود که به شانه شرقی سرکچال شهرت دارد. برای صعود از این مسیر باید در انتهای روستای لالون در سمت چپ سوار یک یال طولانی شوید که به قله سرکچال سه ختم خواهد شد. یال شانه شرقی سرکچال در برخی قسمت ها دارای دست به سنگ بوده و نسبت به مسیر معمول زمستانی دشوارتر و طولانی تر می‌باشد.
مسیر سوم صعود زمستانی سرکچال در حقیقت سال کلون بستک به سرکچال است. این مسیر در صورت شروع از گردنه دیزین ارتفاع گیری نسبی کمی در پیش دارد اما در میانه خط الراس حدود پانصد متر دست به سنگ انتظار شما را می کشد.
قله سرکچال یه دلیل منطقه قرارگیری زمستان های پربرفی دارد که همین موضوع باعث شده این منطقه میزبان سه پیست اسکی مهم کشور شود.
