شاید در حال عبور از مسیری هستید که بهپا کردن کرامپونها کار شما را دشوارتر کند و یا انرژی زیادی صرف عبور از این مسیر کنید؛ شاید به هر دلیل دیگری مانند تنبلی و کوتاهی، تمایلی به استفاده از کرامپونها نداشته باشید اما برخی از موقعیتها ممکن است منجر به بروز حوادث بسیار خطرناک و حتی مرگ شما شوند. بنابراین در خصوص موقعیت استفاده از کرامپونها همواره سوالات زیر را از خود بپرسید؛
نخست: آیا زاویه شیبی که شما قصد صعود یا فرود از آن را دارید در تمام مسیر با همین شدت ادامه دارد؟
دوم: آیا مسافتی که قصد پیمایش آن را داریم یخزده است و یا دارای حجم یخ و برف فشردهای است؟
سوم: آیا در صورت لغزش یا زمین خوردن خطر لیز خوردن در طول شیب مسیر پیموده شده وجود دارد و یا پرتگاه خطرناکی در مسیر وجود دارد؟
اگر پاسخ یکی از سوالات فوق مثبت بود، زمان استفاده از کرامپونها فرارسیده است؛
اما نکته بعدی که باید به آن توجه داشت مکان صحیح پوشیدن کرامپونها میباشد. ایستادن در هر نقطهای برای پوشیدن کرامپونها معقول نیست و خود ممکن است موجب پرت شدن و بروز فاجعهای شود؛ بخصوص با کفشهای سنگین و دارای انعطاف کم در یک مسیر یخزده و دارای شیب. پس در محل امنی که دارای فشردگی یخ یا برف کمتری باشد، اقدام به ساختن جای امنی برای ایستادن کنید؛ برای این منظور میتوانید از کنار زدن برف و یخهای نازکتر با کفش و یا از کلنگ استفاده کنید تا در سطحی افقی و بدون خطر سقوط، کرامپونها را به کفش متصل کنید. هرچند اتصال کرامپون به کفشها و زمانی که صرف آن میکنید، در سرما کمی آزاردهنده است، اما نکته اینجاست که کوتاهی در این امر میتواند منجر به بروز فاجعه شود.
در این بین استفاده از تجربیات دیگران ضروری به نظر میرسد، Adam Potter کوهنورد اسکاتلندی که تجربه سقوط ۳۵۰ متری را پشت سر گذاشته است، دقیقاً ثانیههایی قبل از سقوط به همنوردان خود چنین گفته بود: “مسیر کمی یخزده است، اکنون زمان استفاده از کلنگ و کرامپونها است…”
ترجمه: پویا سلیمانی