بیانیه کمیسیون و تحلیل حادثه پل خواب
این حکم کمیسیون ،کلی و ناظر به همه ازمونها و دوره های اموزشی است و به همین علت بررسی ان اهمیت زیادی دارد.
میخواهم قبل از ورود به این موضوع چالش برانگیز ،نقش عوامل دیگر را روشن سازم.
در ایین نامه ها ،مسئول فنی یا سرمربی پستی ضروری است که در کنار سرپرست انجام وظیفه میکند. او مربیان را گزینش و به سرپرست پیشنهاد ،طرح درس و جزوه های اموزشی را تنظیم و برکیفیت اموزش انها و ایمنی نظارت میکند.
مسئول فنی باید طی جلساتی تیم مربیان را هماهنگ و توجیه کند.
معمولا در دوره ها این مسئولیت را به سرپرست می سپارند و اگر چنین شود که غالبا اینطور هست مسئولیتهای مسئول فنی به فهرست مسئولیتهای سرپرست افزوده میشود.
در این حادثه جواهرپور ،سه سمت سرپرست، مسئول فنی و ازمون گیرنده مربی را عهده دار بوده است.
دو پست سرپرستی و مسئول فنی سازگارند مگر احیانا در یک قسمت که برای من مبهم است .و در ایین نامه نیز واگذاری این دو پست به یک تن،به شرط احراز شرایط مجاز شمرده شده است اما ازمون گرفتن، با هر دوی ان مسئولیتها در تناقض است زیرا مسئول فنی باید بتواند “وظیفه نظارتی خود بر فعالیت سایر مربیان” را به انجام رساند و برای ان باید امکان تحرک و سرکشی منظم به همه نقاط و قسمتهای دوره را داشته باشد.
متاسفانه این اقدام غلط و تخلف ایین نامه ای رویه ای معمول و عادی بوده و منحصر به این برنامه و جواهرپور نبوده و نیست.
شاید کمیسیون استدلال کند چون هر دوی این پستها در اختیار جواهرپور بوده است از ذکر ان صرفنظر کردیم.
این استدلال پذیرفتنی نیست همچنانکه مسئولیت مربی گری یا ازمون گیری از فهرست وظایف وی حذف نشده است.
مسئول فنی وظیفه هماهنگی و توجیه مربیان را بر عهده دارد.و متاسفانه حتی این وظیفه که به اسانی قابل اجرا بوده ،هم عملی نشده است.و نشانه ان ،تشتت ارای کورش نگهبان، احسان جابری و خود جواهرپور در مورد موضوع مهم امتیاز منفی برای رول گرفتن است که غفلت از توجیه و هماهنگی مربیان را اشکار میسازد.
بنابراین غفلت کمیسیون از این مسئولیت قابل چشم پوشی نیست.
لیکن غفلت کمیسیون از نقش مربیان حکایتی جدیتر دارد.
مربیان در دو موقعیت در ایمنی برنامه دخالت دارند. یکی قبل از برنامه ،هنگام طراحی ازمونها یا اموزشها و دیگری زمان اجرا.
وظیفه” برنامه ریزی و سازماندهی اقدامات ایمنی” قبل از برنامه بر عهده سرپرست است.علاوه بر ان وی موظف به” تعیین مقررات و دستورالعملهای ایمنی و اعلام انها” است.
مربیان وظیفه ایجابی در این موارد ندارند اما این بدان معنا نیست که زمان طراحی، فارغ از مسئولیت هستند.زیرا اگر در طراحی سرپرست، ایمنی نقض یا نادیده گرفته شود و مسئولیت محدود مربی در زمان اجرا را با خطر مواجه سازد موظف به اعتراض به ان و بسته به شرایط، کناره گیری از مسئولیت است.
در حقیقت انها وظیفه سلبی و نقش بازدارندگی در این حوزه دارند.
چنانکه در بخش دوم از حسن گرامی روایت شد ،وقتی ایمنی را در خطر می بیند مسئولیت برنامه را نمی پذیرد.
در این ازمون ، علاوه بر مسیر” دوستت دارم” مسیر” زیر باران” نیز برای ابزار گذاری( ترد) منظور شده بود و همان خطری که در دوستت دارم بود ،مسیر دیگر را هم تهدید میکرد.. کورش نگهبان مسئول زیر باران بود و گرچه درجه ان مسیر پایینتر بود ولی درجه ابزار گذاری ان بالا و خطرساز بود.
بنابراین مربیان یا دستکم کورش نگهبان نمیتوانستند نسبت به طراحی مسیرها و مقررات ایمنی بی تفاوت باشند.
اما متاسفانه انها یا بی تفاوت بودند یا با جواهرپور موافقت داشتند.
من اطلاعاتی در مورد گفتگوهای داخلی کادر اجرایی ندارم اما در هر صورت بی توجهی انها به موضوع ایمنی محرز است.
در زمان اجرا، هر مربی مسئولیت مستقیم مسیر و حوزه خود را بر عهده دارد و حتی رفتارهای او میتواند روی بخشهای دیگر هم اثرگذار باشد.
در نمونه پل خواب، اعلام ده امتیاز منفی برای گرفتن بک آپ توسط کورش و تایید ان توسط احسان جابری همراه با تعدیل ان به پنج امتیاز منفی، علاوه بر ناایمن کردن مسیر زیر باران ، روی عملکرد سنگنوردان در سایر مسیرها هم اثر منفی داشته است.
بنابراین سکوت مطلق کمیسیون در قبال این کوتاهی ها و اشتباهات مربیان یک اشتباه و غفلت قابل توجه است.
حال به چالش اصلی یعنی نقش و مسئولیت شرکت کنندگان یا ازمون دهندگان بپردازیم.
کمیسیون قاطعانه اظهار داشته ،هرگونه اشتباه یا خطای شرکت کنندگان امری طبیعی است و تبعات ناشی از ان باید توسط کادر برگزاری کنترل شود…بنابراین شرکت کنندگان هیچ سهمی در اتفاقات ندارند.
