با سلام
برای اولین بار کول_جنو در این چند سال؛امسال بخودش اختصاص داده است.
وبعد قلل دیگر اشترانکوه، خصوصا سن بران.
خوب در دید اول این خیلی جالب و در نوع خود خصوصا صعود به کول جنو که در میان کوهنوردان معروف است به آلپ ایران و جزء فنی ترین صعودها در میان قله های ایران.
و میبینیم در زمستان بعد از آن حادثه دردناک؛ چندین صعود خوب بر روی کول جنو توسط دوستان عزیز کوهنورد انجام گرفته که خود حائز اهمیت میباشد.
و اینکه جای بسی خوشحالی داره و شعف و شادی به آدم دست میده برای این صعودهای موفقیت آمیز…
اما سوالی در ذهنم جرقه میزنه، چرا این صعودها اونهم بر کول جنو در این وسعت و امسال و زمستان پارسال بعد از اون حادثه بس بزرگ و داغ برانگیز خصوصا بردل خراسانی ها انجام شده؟؟
آیا میخواهیم بگوییم کول جنو چیزی نیست!
آیا بیاد جان باختگان
و اینکه خدای نکرده در افکارمان بعضی چیزها را نادیده بگیریم!!
اما برای من فقط اظهار شعف درونی در پیش داشت که
اولا: این حادثه باعث شد کول جنو در افکارهابیافتد و زنده بماند یاد رفتگان آن حادثه
دوما: خیل زیادی از دوستان بسمت کوهنوردی فنی رو بیاورند
اما مطمئنیم همه رفتگان آن فاجعه بزرگ و بازمانده ها و کسانی که دلشان برای کوه و کوهنوردی میتپه
فقط یک چیزی را از همه کسانی که دست به صعود میزنند و خصوصا کسانی که دست به صعودهای فنی میزنند انتظار داره:
۱- لطفا برای نشان دادن بدیگران که صرفا من توانستم این قله را صعود کنم دست به صعودی نزنیم.
۲ -لطفا اول ایمنی و سالم صعود کردن را مدنظر بگیریم.
۳- لطفا فقط جهت کسب در آمد به صعودهای اینچنینی دست نزنیم.
۴- لطفا به لشکر کشی و میزان بالای تعداد صعود کننده نیندیشیم.
۵- لطفا صعود به این قله ها را در هیچ زمانی ساده نپنداریم.
۶- لطفا در صعود به این قله ها حتما افراد فنی را همراه خود ببریم.
و در خاتمه بیائید از اشتباهات گذشتگان درسهایی گرفته و چراغ راهمان بکنیم که حداقل بار دیگر دلهایی که برای ما میتپد آزرده نکنیم.
در نهایت بیائید باور کنیم لشکر کشی و با تعداد زیاد دست یافتن به این قله ها افتخار نخواهد بود.
و اگر سالم برگشتیم اون هاله نور پشت سرمان فقط و فقط پشتیبانمان بوده است و بس.