گزارش برنامه صعود به قله کلونچین به ارتفاع ۴۲۲۱ متر

تاریخ : نوزدهم تیرماه سال نود و نه

تعداد: بیست و دو نفر

وسیله نقلیه: سواری شخصی و وانت نیسان

هوا: معتدل با باران های کم و پراکنده

زمین: عمدتا برفچال

عصر روز چهارشنبه دو گروه کوهنوردی مشتمل بر ده نفر از کوهنوردان باشگاه گرین نورآباد  و نه نفر از گروه کوهنوردی لار تهران سر قرارمان (زیر آبشار تونل اول چلگرد) جمع شده و به اتکای اطلاعات نادرست اما موکد میزبانان محلی به سمت جاده  بازفت حرکت کردیم. بعد از طی حدود ۳۵ کیلومتر و پی بردن به اشتباه میزبان، سرپرست برنامه(علی ملک) سریعا درخواست یک راهنمای کوهنورد محلی نمود با تاکید بر این نکته که ایشان حتما این قله را از مسیر کول خدنگ صعود کرده باشد . با تلاش میزبان نهایتا با یکی از کوهنوردان محلی که ضمنا از عشایر شریف منطقه نیز بوده در بالای آبشار و جلوی مغازه های فروش اجناس محلی قرار گذاشته و پس از صحبت های اولیه و اعمال هماهنگی های لازم تصمیم گرفتیم به اداره تربیت بدنی که متصدی آن آشنای راهنمایمان بوده رفته و در حیاط آن چادر بزنیم.

با توجه به شرایط کرونایی تقریبا همه همنوردان چادر آورده بودند و بقیه هم در فضای باز و در هوایی لطیف شب را به سر رساندند. در سرویس بهداشتی نیز توسط متصدی آنجا برای ما باز شد که آب شیر آنجا نیز آشامیدنی بود.

پنجشنبه روز صعود به قله کلونچین

راس ساعت ۳ بیدار شده و با برچیدن چادرها و وسایل اضافی و قرار دادن آن داخل صندوق عقب ماشین ها، آنجا را به نگهبانی سپردیم که از قبل توسط راهنما برای حفاظت از اموال به کار گمارده بودیم.

دقیقا راس ساعت ۴ صبح سوار بر دو دستگاه وانت نیسان-کرایه شده از شب قبل-به همراه دو نفر محلی و راهنمایمان به نام آقای علی (جلال) غیبی پور ( با لباسهای بختیاری) به سمت تونل دوم از دو راهی نیروگاه و روستای قاسم آباد در جاده ای که به سمت شهرکرد می رود حرکت نمودیم. جاده ای در ابتدا آسفالته و سپس شنی و در بعضی قسمت ها ناهموار را طی نموده و پس از گذشتن از پلی فلزی و سپس تونل دوم انتقال آب بین حوزه ای کوهرنگ در پارکینگ مسطح و خاکی و درست روبروی تنگه باشکوه کول خدنگ در ساعت ۴٫۴۵ توقف نمودیم. ارتفاع این نقطه از سطح دریا ۲۴۶۰ متر می باشد.

در ساعت ۵ صبح در مسیری پاکوب و کمی سنگلاخی در دل تاریکی زیر نور مهتاب به سمت ورودی تنگه به راه افتادیم.

مسیر صعود ما ترکیبی عمدتا برفچال ( پر حجم)و کمتر سنگلاخی بوده است که در ابتدا تقریبا مستقیم است اما در انتها کم کم با قوسی به سمت چپ به زیر قله کلونچین میرود که از جاده پیدا نیست. تقریبا سه چهارم مسیر نیز از روی برفچالها و در داخل تنگه می باشد.

صرف صبحانه در مسیر صعود به قله کلونچین:

در ساعت ۵٫۵۰ در قسمت باریکی از تنگه و پس از عبور از دو قسمت صخره ای( دست به سنگ) در کنار چشمه آبی اتراق نموده و صبحانه مان را صرف نمودیم. غیر از این نقطه در بقیه مسیر به صورت منقطع آب زلالی ناشی از ذوب برف جاری است و شاید غیر از چشمه محل صبحانه، چشمه های دیگری باشد که به دلیل حجم زیاد برف از دیده پنهان است.

تا انتهای مسیر مستقیم تنگه، قله قابل مشاهده نبوده ولی به محض ورود به قوس راه به سمت چپ و قرار گرفتن بر بالای تپه برفچالی، قله تمام قد در وسط و انتهای دره که دیگر پهن شده است، دیده می شود.

نمای روبروی قله تماما صخره ای و غیر قابل عبور بوده و لذا ما پس از رسیدن به انتهای دره پهن از طریق راه پاکوبی در دامنه سمت راست به روی یال با ارتفاع تقریبی ۴۰۰۰ متر رفته و در مسیری نرمال و قوسی به سمت چپ در ساعت  ۱۳ به قله رسیدیم. پس از استراحتی طولانی در ساعت ۱۴٫۱۵ از همان مسیر اما این بار عمدتا از میان برفها که تا حد مناسبی شل شده بود به سمت پایین حرکت کردیم. اما به دلیل ناراحتی جزیی یکی از همنوردان از ناحیه لگن پا به کندی و با تاخیر در ساعت ۲۰ به کنار وانت ها رسیدیم.

*سایر توضیحات مهم جهت صعود به قله کلونچین:

– دو خطری که سایر همنوردان بهتر است به آن توجه داشته باشند اول ریزشی و تخریبی بودن روی قله کلونچین است که نباید زیاد به لبه آن نزدیک شد. متاسفانه تابلوی قله کلونچین نیز در همین قسمت نصب شده و گرفتن عکس نباید موجب بی احتیاطی گردد. دوم در قسمت هایی از تنگه به دلیل تغییرات جوی سنگ هایی از دیواره های دو طرف جدا شده و به داخل برفچال سقوط میکند و ما فقط اثرات آن را مشاهده کردیم.

-در قسمت های زیادی از مسیر موبایل آنتن میدهد.

-اکثر قله های رشته زردکوه از روی کلونچین قابل مشاهده است بویژه شاه شهیدان در کنار آن که ما از زیر آن گذشتیم.

-به محض رسیدن به بالای یال ، در آن طرف جنگلهای بلوط منقطه بازفت زیر پایمان بود.

-مسیر در مجموع نرمال است اما عبور با دقت از برفچالهای پر شیب و قسمت های صخره ای خصوصا در برگشت شرط احتیاط است.

-راهنمای ما بسیار مودب و با اخلاق و در عین حال آگاه  و توانا بوده است. شماره تلفن ایشان ( آقای علی غیبی پور) ۰۹۱۳۸۸۰۷۶۱۱  می باشد.

-شب را در منزل میزبانمان در شهر فارسان همراه با صرف شام گذراندیم

-اکثر همنوردان صبح روز جمعه پس از صرف صبحانه به سمت شهرهای خود به راه افتادند و نگارنده گزارش ( علی ملک- سرپرست) به همراه ۵ نفر دیگر به سمت تالاب چغاخور و شهر بلداجی و …. و مقصد خود رفتیم.

-بالای تالاب چغاخور قله بلند و زیبای هزار دره به ارتفاع ۳۸۴۰ متر قرار دارد که بلندترین قله رشته کوه هزار دره با ۱۷ قله بالای ۳۶۰۰ متر می باشد