• امروز : شنبه, ۱۲ اسفند , ۱۴۰۲
  • برابر با : Saturday - 2 March - 2024
کل اخبار 24585
2
گزارش صعود

گزارش برنامه صعود قله تشگِر

  • کد خبر : 5417
  • 20 آبان 1399 - 13:29
گزارش برنامه صعود قله تشگِر
گزارش صعود به تشگِر بام استان هرمزگان

به نام خدا
گزارش صعود قله تشگِر هرمزگان(پروژه سیمرغ)
۲۲- ۱۹ دی ماه ۹۶

کوه هماگ از بلندترین ارتفاعات استان هرمزگان است که قله تشگِر (Tashger) با ارتفاع ۳۲۶۷ بلندترین قله آن می باشد.
سه شنبه ۱۹ دی ماه:
۵ نفر از اعضای باشگاه کوهنوردی بامداد به همراه یک مهمان، روز سه شنبه ساعت ۲۲:۳۰ شیراز را از ترمینال کاراندیش به سمت بندرعباس ترک کردند.
چهارشنبه ۲۰ دی ماه:
ساعت ۷ صبح روز چهارشنبه به بندرعباس رسیدیم. در پارک ساحلی نزدیک ترمینال صبحانه را صرف کردیم. منتظر همنوردان بندری که طبق هماهنگی های قبلی قرار بود به ما بپیوندند، شدیم. دوستان به جمع ما ملحق شدند و سپس حدود ساعت ۸:۳۰، با وسیله نقلیه آنان راهی جاده حاجی آباد شدیم.در جاده پس از رسیدن به دو راهی، به سمت روستای سیاهو رفتیم. این روستا که به قطب نارنگی کشور معروف است، دارای باغات نارنگی و محصولات مرغوبی می باشد که البته غالبا صادر می شوند.پس از گذر از این روستا و همچنین روستاهای تل سورو و درگز، ساعت ۱۰:۴۵ به روستای زاکین رسیدیم. در منزل یکی از کوهنوردان محلی به نام آقای آرامش، لختی استراحت کردیم. پس از آماده کردن کوله ها، ساعت ۱۱:۴۵ همراه با راهنمای محلی،  با وانت به سمت دامنه کوه حرکت کردیم. حدود ۴۵ دقیقه مسیر خاکی را با وانت طی کرده تا به نقطه شروع صعود رسیدیم( ارتفاع ۱۵۶۰). در تمام طول مسیر شاهد باغات نارنگی سرسبزی بودیم. ساعت۱۲:۴۰ صعود خود را آغاز کردیم. در ابتدای مسیر شاهد لوله های آب و حوضچه های آب بزرگی شدیم که جهت آبیاری باغات نارنگی منطقه تعبیه شده بودند. همچنین شاهد انبوه درختچه های شمشاد و بنه بودیم. مسیر پاکوب و مشخص است. روستای زاکین آخرین نقطه آنتن دهی موبایل بوده و پس از آن در تمامی طول مسیر تا قله بجز یکی دو نقطه که در ادامه گزارش به آن اشاره خواهم کرد، هیچ گونه آنتن دهی نداشتیم.
پس از طی حدود ۳ ساعت راه به محلی به نام چاک انجیر رسیدیم. این نقطه یکی از تنها مناطقی است که در طول مسیر تا فردا صبح آنتن خواهیم داشت.چاک انجیر:
در طول مسیر شاهد دو چشمه آب، به نامهای پره زرد و گدار سوز (گدار سبز) بوده که نام گذاری آنان با توجه به رنگ آنها بوده است. طول مسیر توسط فلش هایی بر روی سنگ ها و یا قرار دادن سنگ چین مشخص شده است. چشمه پره زرد:
پوشش گیاهی غنی این منطقه تمامی دوستان را متحیر کرده بود. درختان تنومند و سرسبز سروکوهی یا وُل، کُنار، بادام کوهی، بنه، ارژن و بسیاری دیگر مناظر بی بدیلی را ساخته بودند.
ساعت ۱۸:۰۰به محل از قبل تعیین شده جهت شب مانی رسیدیم( ارتفاع ۲۵۰۰). این مکان شامل کلبه های ساخته شده توسط سنگ و برگ درختان خرما بود. در زبان محلی به این کلبه ها بونه می گفتند. با روشن کردن آتش درون کلبه از سرمای استخوان سوز شب تا حدودی کاستیم.پنج شنبه ۲۱ دی ماه:
ساعت ۵:۳۰ بامداد روز پنج شنبه بیدار شدیم. دوستان کوله های سبک خود را حهت صعود به قله آماده کردند. وسایل اضافی را درون کلبه گذاشتیم. پس از  کمی نرمش صبحگاهی و حرکات کششی،ساعت ۶:۴۰ صعود را آغاز کردیم. برای رسیدن به قله بایستی از دهلیزی با شیب نسبتا تند و تخته سنگ های بزرگی عبور می کردیم.با توجه به وجود تخته سنگ ها دست به سنگ مختصری را نیز تجربه کردیم. پس از رسیدن به یال و با توجه به باد و سرمای نسبتا شدید طول مسیر دهلیز، مدتی جهت تجدید قوا و صرف صبحانه ایستادیم. ساعت ۱۰:۴۵ بر فراز قله بوده و صعود خود را با دوستان و همنوردان خود با خواندن سرود ای ایران جشن گرفتیم.
حدود ۳۰ دقیقه بر فراز قله عکس یادگاری گرفته و پس از آن به سمت پایین حرکت کردیم. ساعت ۱۴:۱۵ دقیقه به کلبه رسیدیم. در نزدیک کلبه و با فاصله کمتر از ۱۵ دقیقه چشمه آبی وجود داشته که البته آب آن با توجه به گفته راهنما، از برف های منطقه تامین می شود.
پس از رسیدن به کلبه ناهار صرف کردیم. سپس کوله های خود را آماده کردیم و ساعت ۱۵:۳۰ به سمت روستای زاکین حرکت کردیم. طول مسیر برگشت را بدون راهنما و با توجه به نشانه گذاری ها طی کردیم. به همین دلیل و با توجه به کوتاه بودن طول روز در فصل زمستان، در انتهای مسیر حدود ۲ ساعت را در تاریکی طی کرده و بلاخره ساعت ۲۰:۰۰ به جاده خاکی رسیدیم. با توجه به هماهنگی قبلی وانتی در این مکان منتظر ما بود و ما را به روستا رساند.
حمعه ۲۲ دی ماه:
ساعت ۹ صبح روز جمعه، با برنامه ریزی قبلی به سمت روستای خرسین، جهت بازدید قندیل های نمکی مغروف آن، حرکت کردیم. این روستا در بین روستای سیاهو و زاکین و از جاده فرعی روستای درگز به سمت چپ قرار گرفته که تابلو هایی مسیر را نشان می دهند. پس از حدود ۱ ساعت طی مسیر از جاده های آسفالت و در نهایت خاکی به محل مورد نظر (دره خرسین) رسیدیم. قندیل های نمکی این دره دارای شکل و بافت و رنگ زیبایی بودند. طول این دره طولانی بوده و شاهد قندیل ها و آبشارهای نمکی بی نظیری بودیم.حدود ۳ ساعت مسیر دره را طی کردیم و عکس هایی از این جاذبه طبیعی بی نظیر به یادگار انداختیم.
ساعت ۱۳:۴۵ از دره خارج شدیم. به سمت آب گرم گنو حرکت کردیم. پس از صرف ناهار در منطقه و آب تنی در استخر آب گرم، نهایتا ساعت ۲۰:۰۰ به ترمینال بندرعباس برگشتیم. با اتوبوس به سمت شیراز حرکت کردیم. نهایتا بامداد شنبه ۲۳ دی ماه، ساعت ۴:۳۰ به شیراز رسیدیم.
هزینه برنامه:
 ۲۱۱٫۰۰۰ تومان
سرپرست برنامه: خانم فرشته شهریاری
نکات تکمیلی:
*در تمام طول مسیر، از روستای سیاهو تا قله، پوشش شبکه ایرانسل صفر و همراه اول فقط در بعضی نقاط دارای آنتن است.
** آب چشمه های موجود توسط برف تامین می شود، لذا از نظر شرب خیلی قابل اطمینان نیستند. بنابراین آب آشامیدنی به اندازه مورد نیاز همراه داشته باشید.
*** علی رغم اینکه این قله در منطقه جنوب و در استان گرم کشور واقع شده، سرمای هوا شدید می باشد. بنابراین لباس گرم کافی همراه داشته باشید.
**** ارتفاعات عنوان شده در گزارش توسط ارتفاع سنج ساعت اندازه گیری شده و ممکن است با اندکی خطا

شرکت کنندگان:
خانم ها: مهری خسروانی، رقیه پورقربان، شکوفه خسروانی، ، فرشته شهریاری و نسرین رئیسی
آقایان: مصیب رئیسی، جلال رئوفی و رسول پاک دامن و آقای حیدری(راهنما)ارسال گزارش: نسرین رییسی

لینک کوتاه : https://www.bamnews.ir/?p=5417
  • نویسنده : احسان زندی
  • ارسال توسط :
  • منبع : باشگاه بامداد آرکا طلوع خورشید

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.