سبلان (ترکی آذربایجانی: ساوالان)، در شمال غرب این کشور و در استان اردبیل قرار دارد. این کوه در ۳۵ کیلومتری غرب شهر اردبیل و ۲۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان مشگین‌شهر واقع است. سبلان سومین قله بلند ایران پس از دماوند به ارتفاع ۵۶۷۱ متر و علم کوه به ارتفاع ۴۸۵۰ متر، یک کوه آتشفشانی غیرفعال است. ارتفاع قله این کوه ۴۸۱۱ متر است و در بالای قله آن دریاچه کوچکی قرار دارد. این کوه در فهرست آثار طبیعی ملی کشور به ثبت رسیده است. برخی کوه سبلان را محل بعثت پیامبر ایران (زرتشت) می‌دانند؛ از این نظر مکانی مقدس و مورد احترام است که حتی در میان بومیان و عشایر منطقه به نام آن قسم یاد می‌شود. تمام قله‌های سبلان در همهٔ ایام سال پوشیده از یخ و برف‌های دائمی هستند.
روز یکشنبه ۴ تیرماه:
با همراهی گروه صعود قله سبلان و طبیعت گردان اردبیل در ساعت ۱۳.۳۰ از طریق اتوبوس های پایانه کاراندیش راهی دیار اردبیل شدیم.
دوشنبه ۵ تیرماه:
ساعت۹.۲۰ صبح روز دوشنبه طبق هماهنگی قبلی که با یکی از رانندگان اردبیلی در عوارضی بستان آباد کرده بودیم،اتوبوس را ترک کرده و با مینی بوس راهی اردبیل شدیم. بستان آباد در فاصله ۵۸ کیلومتری تبریز واقع شده که از شهرهای آذربایجان شرقی به شمار میرود.فاصله این شهرستان تا اردبیل ۱۵۸ کیلومتر است که حدود ۲.۳۰ طی مسیر تا مقصدمان را می طلبید. صبحانه را در مسیر صرف کردیم وحدود ساعت ۱۲.۳۰ به اردبیل و خانه ای که از قبل جهت اسکان تدارک دیده شده بود رسیدیم.
طبق پیش بینی آب و هوا و هماهنگی با افراد بومی منطقه، روز سه شنبه بهترین زمان صعود از نظر شرایط جوی بود،به همین دلیل پس از استراحتی کوتاه و آمادگی کامل و خرید وسایل مایحتاج با ماشین ون که از قبل تدارک دیده شده بود راهی شاهبیل،مسیر ورود به کوه سبلان شدیم. سپس وارد منطقه شاهبیل شدیم و با سواری لندرور که راننده اش برایمان محل اسکان در پناهگاه را هم رزرو کرده بود به سمت پناهگاه سبلان حرکت کردیم و ساعت ۱۹ وارد پناهگاه شدیم. به محض ورود، وسایلمان را به یکی از اتاق های پناهگاه انتقال دادیم، به توصیه سرپرست برنامه، خانم خسروانی، شب قبل از صعود را به خوردن شامی سبک بسنده کردیم و سوپ آماده ای تهیه نمودیم.ساعت ۲۳ خوابیدیم.
*به صورت کلی برای صعود به سبلان سه مسیر وجود دارد:
مسیر شمال‌شرقی (مسیر رایج)، که از آبگرم شابیل واقع در جنوب شهر لاهرود در جاده اردبیل به مشکین‌شهر آغاز می‌شود و با عبور از پناهگاه به وسیله یال شرقی به قله می‌رسد. مسیر پناهگاه تا قله کاملاً پاکوب بوده و مشخص است و در بیشتر قسمت‌های آن پرچم‌های راهنما وجود دارد. این جبهه ساده بوده و کوهنوردان معمولی به راحتی صعود تابستانه را در چند ساعت (صبح تا ظهر) انجام می‌دهند.
مسیر غربی، که از پای دریاچه قره گل شروع می‌شود و پس از گذر از هرم چال و یخچال عظیم هرم به جان‌پناه غربی و سپس قله سبلان می‌رسد.
مسیر جنوبی، که از سمت جنوب قله آغاز می‌شود و در نزدیکی قله به وسیله یال شرقی به قله منتهی می‌شود. در این مسیر جان‌پناهی وجود ندارد. این جبهه سخت‌ترین راه صعود به این قله می‌باشد که از سنگ‌های بزرگ تشکیل شده‌است. پیست اسکی آلوارس که یکی از مجهزترین پیست‌های اسکی ایران است در این مسیر قرار دارد.
ما نیز از مسیر شمال شرقی قرار بود صعود کنیم.
سه شنبه ۶ تیرماه:
ساعت ۵ بامداد بیدار شدیم و ساعت ۶ با سرقدمی خانم توانگر صعودمان شروع شد. تنوع گیاهی منطقه در این ارتفاع و هوای مساعد لذت صعودمان رو صد چندان می کرد. در مسیر با گروههایی مواجه شدیم که بعضی از اعضایشان دچار ارتفاع زدگی شده بودند،اما گروه ما به یاری حق و همکاری همه اعضا و پیروی از اصول کوهنوردی به سلامت و صحت در ساعت ۱۱:۳۰ به سنگ محراب رسیدند. سنگ محراب:
اعضای باشگاه کوهنوردی بامداد، در ساعت ۱۲ به کنار دریاچه باشکوه سبلان رسیدند و فتحشان با لذتی جمعی همراه شد.
پس از گرفتن عکس استراحتی کوتاه ساعت ۱۳ به سمت پناهگاه حرکت نمودیم و ساعت ۱۶ وارد پناهگاه شده و پس از بارزدن کوله هایمان راهی شاهبیل شدیم. ساعت ۱۸ پس از صرف ناهار در ساوالان با سواری ون به سمت اردبیل حرکت نمودیم و به دوستان طبیعت گرد پیوستیم و در نهایت شنبه شیراز بودیم. (گزارش طبیعت گردی جداگانه در سایت قرار گرفته است)
برای مشاهده سایر عکس های این برنامه، کلیک کنید
ارسال گزارش: فرشته شهریاری
