گزارش برنامه
تاریخ اجرا: ۲۶ و ۲۷ اردیبهشت۱۳۹۸
موقعیت جغرافیایی قله سماموس:
قله سماموس در منطقه اشکورات استان گیلان واقع شده، منطقه اشکورات در شرق استان گیلان و در امتداد رشته کوه البرز که از جنوب شهرستان رودسر شروع شده و تا جنوب رامسر ادامه دارد. منطقه اشکورات از غرب به املش، رودبار، الموت، و از جنوب به قزوین، از شرق به کوهستان‌های تنکابن و از شمال به دامنه کوه‌های رحیم آباد منتهی میشود. این منطقه از سه دهستان اشکور علیا و سیارستاق ییلاقی، اشکور سفلی و شکور شوئیل تشکیل شده است. اشکور تمدنی دیرینه دارد و به سلسله کاکیان برمی گردد.
صعود به این قله از چندین مسیر امکان‌پذیر است که مسیر شرقی از روستای جواهرده ،مسیر غربی از روستای پرچکوه و شمالی از روستای جواهردشت است. با توجه به تردد کمتر و بکرتر بودن منطقه جواهردشت، مسیر شمالی به عنوان مسیر صعود انتخاب گردید. سُماموس یا قله سمام با ۳۶۸۹ متر ارتفاع، مرتفع‌ترین قله مشرف به دریای خزر و بلندترین قله استان گیلان است.
سمام نام عمومی منطقه‌ای در سمت شمال غربی چکاد است که چند پارچه آبادی در آن قرار دارد و در صورت نسبت سمامی خوانده میشود. از جمله افراد سرشناس آن، یکی از بنیان‌گذاران مکتب تفکیک ∗شیخ علی اکبر الهیان سمامی ∗ رامسری است. منطقه سمام جزو «پایین اشکور» و به اصطلاح محلی سمام یکی از آبادی‌های «جیر اشکور» رودسر است.در نزدیکی‌های قله، امامزاده‌ای قرار دارد به نام آقا سماموس که در حقیقت به نقل برخی از تاریخ نگاران همان کارکیا یحیی کیایی از شاهزادگان کیایی لاهیجان است. بر فراز قله سماموس معمولاً همه دره اِشکَوَرات تا دریا پوشیده از مه است.
پوشش گیاهی و آب و هوا :
منطقه اشکورات علاوه برداشتن آب وهوای ییلاقی، منایع زیر زمینی، باغات فندق و گردو، زمین‌های مزروعی گندم وجو٬عدس ولوبیا، سیب زمینی، سیر و پیاز و گیاهان دارویی از قبیل گل گاوزبان، بنفشه، کنگر، گل پر، گزنه، گون، همیشه بهار، قارچ‌های خوراکی، بابا آدم (کو لا کولا) و … را می‌توان نام برد؛ که هر کدام می‌تواند منشأ اثر بوده و منبع درآمد برای روستائیان، ولی به علل بی‌توجهی به مناطق اشکورات این دسته گیاهان و محصولات نیز امروزه توجه خاصی نشده‌است.
اشکورات به دلیل شرایط و طبیعت کوهستانی منطقه، دارای زمستان‌های سرد و پربرف و تابستان‌های خنک و ملایم می‌باشد و این امر باعث گردیده که درفصول پاییز وزمستان جمعیت به حداقل و در بهار و تابستان به حداکثر ممکن برسد.
بعلت دارا بودن چشمه سارها، دریاچه‌های طبیعی، چشمه‌های آب معدنی رودخانه‌های زلال و غارهای فراوان و پاکی هوا توجه مردم را به خود جلب کرده و متأسفانه به علت نبودن راه مناسب منطقه را از آبادی محروم و مردمان نیز از نعمت طبیعت زیبا و هوای پاک دور بوده اند.
شرح برنامه:
روز پنجشنبه به همراه ۲۱ نفر از همنوردان از پایانه مسافربری غرب ساعت ۶ به سمت کلاچای حرکت کردیم. در راه از قزوین ، رشت، لاهیجان، لنگرود گذشتیم و نرسیده به رودسر در دوراهی سیاهکلرود از اتوبوس پیاده شدیم. دکتر روحانی با دوستان کوهنورد به همراه دو ماشین نیسان منتظر ما بودند، ساعت ۱۳:۳۰ به ایشان رسیدیم و بعد از بستن کوله ها بر روی نیسان وارد جاده سیاهکلرود شدیم. بعد ۲۰ دقیقه به مسجد امام حسن مجتبی در روستای سیجدان رسیدیم. برای نماز و گذاشتن تعدادی از ماشین ها توقف کردیم و ساعت۱۴:۳۰ به سمت روستای جواهر دشت حرکت کردیم. جاده خاکی بود و تکان های شدیدی داشت اما مناظر زیبای اطراف جاده به اندازه ای بود که حواسمان را پرت کند. بلاخره بعد از یک ساعت و نیم به روستای جواهر دشت رسیدیم. مستقیم به سمت بالای روستا جایی که خانه ای جهت شبمانی اجاره شده بود رفتیم و بعد از صرف ناهار و استراحت برای عکاسی به دشت اطراف روستا رفتیم. وقتی از گشت برگشتیم آقای دکتر روحانی به همراه آقای نظری پذیرایی مفصلی با چای و کلوچه داشتند و انصافا حضور ایشان و دوستانشان لذت برنامه را دو چندان کرده بود.
غروب خورشید را نظاره کردیم و برای صرف شام و جلسه معارفه به خانه برگشتیم. تعدادی از دوستان هنرمندی کرده و شب زیبایی را برایمان خاطره کردند. ساعت ۱۱ خاموشی بود و ساعت ۳:۴۰ بامداد بیدار شدیم. با توجه به تعداد زیاد کمی زودتر از ۴ صبح بیدار شدیم و بعد از صرف صبحانه ساعت ۵ صعود را از یال مقابل آغاز کردیم.
یال صعود درست در شمالی ترین نقطه روستا قرارداشت و بعد ۳۰ دقیقه به چشمه ای رسیدیم که اولین و آخرین چشمه در مسیر صعود بود، همنوردانی که آب نیاز داشتند ، برداشتند و مجدد به صعود ادامه دادیم مسیر صعود کمی به سمت غرب منحرف شد و بعد از یک ساعت به ابتدای سنگ های آرواره ای رسیدیم ، کمی استراحت کرده و بعد از خوردن تنقلات شیب بسیار تند سنگها را به سمت شمال بالا رفتیم، بعد از اتمام سنگها به ایتدای یال پر شیب بعدی که اندکی برف داشت رسیدیم، مسیر کمی به شرق منحرف می شود و تقریبا این یال را از سمت شرق صعود کردیم. تا اینجای مسیر راهنما جلو می رفت و دکتر روحانی به عنوان سرقدم پشت سر ایشان حرکت می کرد. تیم ۳۰ نفره با عقب داری آقای باقری بسیار منظم یال ها را از پی هم بالا رفت تا به نقطه پابان این یال رسیدیم. بلندترین نقطه یال در شمالی ترین نقطه روستا واقع شده بود. از آنجا در سمت غرب خط الرأس از اشکور به اینجا با شیب ملایم قرار داشت. به گفته راهنما از روستای پرچکوه قابل صعود است.
در سمت شمال غرب خط رأس پوشیده از برفی وجود داشت که تا شرق کشیده شده بود. در این خط رأس قله بلندی قرار داشت که همان درفک بود بعد از آن قله خرم دشت و کاله سی از قلل بلند این خط رأس بود. راهنما توضیح داد که صعود این قلل ساده نیست و گاهی ۹ ساعت طول می کشد. در مجموع کل خط رأس به صورت سه روزه قابل صعود می باشد.
بعد از استراحت به سمت شرق حرکت کردیم و به قله توک سر رسیدیم از این قله، می توانستیم مکان امامزاده و قله سماموس را ببینیم، همچنین جاده ای پوشیده از برف که از سمت جواهرده کشیده شده بود. به سمت قله در جهت شمال شرق حرکت کردیم و ساعت ۱۱:۲۰ به اتفاق همه همنوردان بر روی قله ایستادیم.
تا ساعت ۱۲ به استراحت و عکاسی پرداختیم و ساعت ۱۲ به سمت پایین از همان مسیر صعود حرکت کردیم. با توجه به تعداد بالای نفرات و توان های متفاوت در صعود سرقدم بسیار کند حرکت می کرد تا همنوردانی که سن و سال بیشتری داشتند یا از آمادگی کمتری برخوردارند در آن شیب های تند دچار حادثه نشوند. در مسیر برگشت به دفعات منتظر رسیدن نفرات می شدیم و دائم افراد کند تر را به جلو هدایت می کردیم. به هر حال بعد از ۵ ساعت، ساعت ۱۷ به روستا رسیدیم. استراحت کرده و ناهار را خوردیم و مجددا با برنامه پذیرایی دکتر روحانی مواجه شدیم، هندوانه های خنکی که واقعا صعود لذتبخش را گواراتر می کرد.
ساعت ۱۹ با نیسان به سمت کلاچای حرکت کرده و ساعت ۲۱ در پایانه مسافربری کلاچای بودیم. سرپرست ۲ ساعت زمان آزاد به همه داد تا اگر می خواهیم به کنار دریا یا خرید کلوچه برویم . عده ای هم شام را در رستوران اطراف ترمینال خوردند و ساعت ۲۳ به سمت تهران حرکت کردیم. ساعت ۶ بامداد شنبه ترمینال غرب از همدیگر خداحافظی کردیم.
