گزارش سفر دو روزه طبیعتگردی به جنگل سی دشت، شهر توتکابن، استان گیلان
سرپرست: مرتضی معینی
کمک سرپرست: محسن گرجی
در بامداد یک روز زیبای بهاری و در ساعت ۵:۱۵ تعداد ۱۳ تن از همسفرهای باشگاه دوستداران قله ها و طبیعت (کانون کوه) کرج از روبروی ایران فیلم نزدیک میدان آزادی تهران سوار خودروی میدل باس شدند و به سمت کرج راه افتادند و در ساعت ۶:۱۵ در روبروی سینما هجرت کرج نیز تعداد ۱۶ تن دیگر سوار شده و به سمت قزوین و رشت حرکت کردیم. پس از خوش و بش دوستان قدیمی و کمی استراحت در حدود ساعت ۷:۴۵ خودرو در نزدیکی قزوین برای زدن گازوئیل توقف کرد، همسفران نیز از خودرو پیاده شده و صبحانه را در بیرون خودرو صرف و از سرویس بهداشتی آنجا استفاده کردند. و با ملحق شدن یکی از همسفران در قزوین، ساعت ۸:۳۰ وارد اتوبان رشت شدیم و سه تن از همسفران (آقایان قدیری، موسوی و خانم رخ فروز) نیز با خودروی شخصی با ما همسفر شدند.
در دو طرف بزرگراه قزوین به رشت و در زیر نور بامدادی خورشید، کشتزارهای سرسبز و تپه ها و کوه های دور و نزدیک که به مخمل سبز بهاری آراسته شده بودند، جلوه گری می کردند. در بین راه، همسفران به خنده و شادی و آواز پرداختند و پس از پشت سر گذاشتن شهرهای لوشان، منجل و رودبار، به رستم آباد رسیدیم و در ساعت ۱۰ بامداد به شهر کوچک توتکابن رسیدیم و پس از خرید نیازهای سفر مانند آب معدنی و تنقلات و …. ، جاده کوهستانی به سوی روستای سی دشت را در پیش گرفتیم.
خودروی میدل باس در سربالایی ها کم می آورد و راننده برای حرکت با مشکل روبرو بود اما به هر حال همسفران چشم هایشان از پنجره خودرو به سوی زیبایی های بهشت گونه طبیعت بهاری اطراف که همچون قبایی سبزرنگ بر تن کوه و جنگل پوشانیده شده بود، دوخته و لذت بردند.
در ساعت ۱۱:۳۰ به روستای «سی دشت» در ارتفاعات شرقی توتکابن رسیدیم. پس از پیاده شدن در کنار مسجد روستا و آماده کردن کوله و وسایل، در ساعت ۱۲:۰۰ روستا را ترک کرده و به سوی جنگل رهسپار شدیم. کمی جلوتر سرپرست گروه آقای معینی نکات ضروری را یادآوری کرده و آقای تیمور زمان نژاد نیز به عنوان جلودار و آقای فرید هادی بعنوان عقب دار تعیین شدند و اعضای گروه در یک خط و با گام های آهسته و پیوسته به راه افتادند.
فضای جنگل از بوی بهار و فرش رنگین گلها و نغمه دلکش بلبلان و پرندگان و رقص پروانه های رنگارنگ پر بود و تماشای زیبایی های آن خستگی از تن بدر می کرد اما هر چند دقیقه پیاده روی با کوله ای سنگین نیاز به استراحت دارد. در ساعت ۱۲:۴۰ اولین استراحت را در میان جنگل به مدت ۱۰ دقیقه انجام دادیم و پس از آن، سرحال و پر انرژی به راه خود ادامه دادیم و در ساعت ۱۳:۳۰ برای ناهار و استراحتی دیگر به مدت نیم ساعت توقف کردیم. ناهار را با آهنگ بلبلان و وزش نسیم بهاری و آذرخش و نم باران در زیر درختان بلند راش خوردیم.
دوباره عزم رفتن کردیم و پس از کمی پیمایش در حدودا ساعت ۱۴:۱۵ به دشتی سرسبز در دل جنگل که کومه های چوبی و پرچین های گوسفندسرا بر زیبایی آن افزوده بود، رسیدیم. اینجا در ارتفاع ۱۳۳۰ متری از سطح دریا، درست در دامنه جنوبی قله درفک می باشد و تیغه های قله از اینجا پیداست.
پس از تعیین محل کمپ و پایین گذاشتن کوله ها، سرپرست گروه آقای معینی برای رفع گرفتگی و کوفتگی عضلات بدن، ما را به نرمشی ۵ دقیقه ای دعوت کرد و خستگی را از تن ما بیرون ریخت. سپس حلقه زدیم و هر کسی خود را معرفی کرد. سپس چادرها را بر پا کردیم و به استراحت پرداختیم.
ادامه گزارش سفر دو روزه طبیعتگردی به جنگل سی دشت، شهر توتکابن، استان گیلان
گردش چند نفره در جنگل های اطراف و عکس گرفتن در هوای عصرگاهی و جمع شدن دور آتش و آواز خواندن تا موقع آماده کردن شام باعث شد تا گذر زمان را حس نکنیم. در نزدیکی محل کمپ، چشمه آب خنک و گوارایی جاری بود و کمی آن طرفتر یک دستشویی بود که نسبتا تمیز بود.
برخی از همسفران نیز به کلبه دامدار رفته و از نزدیک با زندگی سنتی آنها و چگونگی دوشیدن شیر و درست کردن فرآورده های شیری آشنا شده و پنیر و لُور و شیر و …. خریدند. (لور: آب پنیر را جوشانده و ماده ای سفید رنگ مانند پنیر از آن بدست می آید که بسیار خوشمزه است).
ازساعت ۲۱ تا ۲۲ و در هوایی بارانی، آقای گرجی و چند تن دیگر به پختن جوجه کباب برای شام مشغول شدند. شام را مهمان سرپرستان گروه بودیم و تا ساعت ۲۳ دور آتش نشستیم و گفتیم و شنیدیم و شاد بودیم و پس از آن برای خوابیدن به چادرهای خود رفتیم و سکوتی سنگین بر بیشه و جنگل جاری شد اما این سکوت خیلی به درازا نکشید و با عوعوی سگان گله که در نزدیکی ما بودند، شکسته شد و تا پاسی از شب ادامه داشت.
ساعت ۰۵:۵۰ بامداد روز دوم با نغمه دلکش بلبلان و چکاوک‌ها و در آمیختنش با ضرباهنگ قطرات باران، از خواب بیدار شدیم. کم‌کم این ضرباهنگ بیشتر شد و ریتم تندتری گرفت و ما به ناچار در کیسه خواب و چادر به آن گوش سپردیم و با طلوع خورشید و بند آمدن باران، به خوردن صبحانه مشغول شدیم.
طبق برنامه از پیش اعلام شده، در ساعت ۹:۳۰ به سوی جنگل در بخش شمالی کلبه های دامداران رفتیم و با سرقدمی دایی حسین به درون جنگل پا گذاشتیم و در راه به نغمه بلبلان و آواز همراهان گوش سپردیم. سپس در زیر درختان بلند راش به مدت ده دقیقه استراحت کردیم و به سخنان خانم قربانی در باره مفهوم سیمرغ و داستان زاده شدن رستم، معروف به «رستم زاد» (نخستین زایمان با جراحی در جهان باستان) در شاهنامه گوش سپردیم و با گوشه ای از فرهنگ ایرانی آشنا شدیم.
پس از آن به راهمان ادامه دادیم و پنج دقیقه بعد به دره جنگلی رسیدیم و پس از نوشیدن آب، راه برگشت را در پیش گرفتیم و در ساعت ۱۲:۱۵ به محل کمپ برگشتیم. پس از جمع کردن و خشک کردن چادرها و وسایلی که در باران بامدادی کمی خیس شده بودند، برای خوردن ناهار آماده شدیم و تا ۱۴:۳۰ در سایه درختان نزدیک کمپ استراحت کرده و ۱۴:۵۰ پس از گرفتن عکس دسته جمعی و خداحافظی با دامداران و طبیعت زیبای محل کمپ، به سوی روستای سی‌دشت حرکت کردیم.
پایان گزارش سفر دو روزه طبیعتگردی به جنگل سی دشت، شهر توتکابن، استان گیلان
در ساعت ۱۵:۴۵ که تقریبا به انتهای جنگل و در ۵۰۰ متری روستای سی دشت رسیده بودیم، آسمان تیره و تار و آذرخش با صدای بلندی شروع شد و همین که کنار جاده آسفالته رسیدیم رگبار تندی شروع به باریدن کرد. ناچار به زیر درختان بلند کنار جاده پناه بردیم و هر وسیله ای که داشتیم را بر سر کشیدیم تا خیس نشویم. برخی پانچو پوشیدند و برخی نایلون های زیرانداز چادر را بر سر کشیدند.
آقای معینی و گرجی در این هوای طوفانی به روستا رفته و یک دستگاه مینی بوس کرایه کردند تا ما را به جایی که میدل باس ایستاده بود برساند. راننده میدل باس با توجه به وضعیت خودرویش از آمدن به سی دشت خودداری کرده بود و ناچار به مدت نیم ساعت در روستا منتظر ماندیم تا اینکه در ساعت ۱۷:۲۵ دقیقه مینی بوس رسید و تمامی ۲۹ تن همسفران سوار یک مینی بوس شده و بسوی توتکابن حرکت کردیم و پس از گذشتن از پیچ ها و سرپایینی های تند جاده در ساعت ۱۸:۱۰ به میدل باس رسیدیم و همزمان با شروع دوباره باران، کوله ها را در صندوق گذاشته و سوار شدیم و به سوی توتکابن و اتوبان رشت – تهران رهسپار شدیم.
پس از گذشت ۵۰ دقیقه در شهر رودبار توقف کردیم تا همسفران سوغاتی رودبار (فرآورده های زیتون، روغن زیتون، کلوچه شمال، و …) خرید کنند و از سرویس بهداشتی نیز استفاده کنند. در حالیکه یکی از همسفران بخاطر شنیدن خبری خوش محل کمپ، ما را به بستنی دعوت کرده بودند، حرکت ما به سوی تهران با کمی معطلی که توسط راننده به ما تحمیل شده بود در ساعت ۲۲ از سر گرفته شد.
در طول راه، همسفرها به استراحت پرداخته و یا با هم گرم صحبت شدند تا طول زمان سفر در شب را حس نکنند. در ساعت ۲۳:۲۰ در حالیکه باران به شدت می بارید در ایستگاه فاز ۴ مهرشهر، همسفرهای کرجی از بقیه خداحافظی کرده و دوستان تهرانی نیز در ساعت ۲۴ به تهران رسیده و این سفر به پایان رسید.
همسفران سی دشت:
مهربانوان: صدیقه صمدی، صدیقه حسنی، اکرم رخ فروز، مریم قادری، فرزانه بیگی، زهرا انگورانی، فریبا مرادی، معصومه کیادوست، کتایون قربانی، لیلی استادی، مرجان شاهی، سپیده فتاحی، شکوفه چهاردولی، شهلا کیومرثی، مهین انفرادی، حنانه کیان
و مهربانان: مرتضی معینی، محسن گرجی، کیانوش بابایی، علیرضا معصومی (پزشک گروه)، حسین موسوی تبار، حسین عسگری، عین اله آزموده، مسعود کریمی، تیمور زمان نژاد، شایان قناد نژاد، فرید هادی، آراد موسوی تبار (همسفر نوجوان)، فرهاد حسینی.
گزارش: عین‌اله آزموده
📷 عکس: علی قدیری، عین‌اله آزموده
جلودار از سی دشت تا محل کمپ: تیمور زمان نژاد؛ و در پیمایش جنگل: دایی حسین
عقب دار: فرید هادی
مسئول محیط زیست: فرهاد حسینی
◽️این سفر هم با همه زیبایی هایش، سختی هایش و لحظات تلخ و شیرینش به پایان رسید اما خاطرات زیبایش برایمان تا همیشه ماندگار شد. عکس هایش یادآور لحظات خوبی است که در کنار دوستانی مهربان به سر بردیم. دوستان جدیدی پیدا کردیم و قدر دوستان قدیمی را بیشتر دانستیم.
بی گمان، چنین سفرهایی می تواند تا سال های درازی به بخشی از خاطرات طبیعتگردی، عاطفی و تصویری ما تبدیل شود و ما را به آرامش برساند.
تا سفری دیگر و خاطراتی دیگر بدرود.
◽️ باشگاه دوستداران قله ها و طبیعت (کانون کوه)
◽️ کرج، بلوار گلزار غربی، میدان بسیج، خیابان مترو، ساختمان سینا، طبقه سوم
