صعود مشترک گروه کوهنوردی دانشگاه آزاد اسلامی میانه و گروه کوهنوردی قافلان داغی میانه به اشتران کوه قله سن بران .
تعداد اعضا ۱۳ نفر
سرپرست صعود : محمد عبدالهی
زمان صعود : سه روزه ۱۳/۳/۸۹ الی ۱۵/۳/۸۹
اعضای تیم : عظیم نبی لو – رحمان قره داغی – اکبر امینی – صمد کیامهر – عزت اله یگانه – احمد مقیمی – محمد عبدالهی – ایرج وثوق – مهدی قاسمی – محسن قره قانی – فرهاد مهنام – علی حسین جانی – مهدی موسی زاده
با نام خدا – راس ساعت ۱ بامداد مورخه ۱۳/۳/۱۳۸۹ اعضا تیم صعود کننده در دفتر قافلان داغی حاضر شدند و با انرژی مضاعف و روحیه ای عالی کلیه کوله پشتی ها و وسایل اضافه را با کمک همدیگر بر روی باربند مینی بوس گذاشته و دقیقا راس ساعت ۲۵/۱ دقیقه شروع به حرکت کردیم .مسیر حرکتمان چنین بود از عبور کردن از شهر زنجان به سلطانیه و بعد قیدار رهسپار شدیم وپس از آن وارد حوزه استان همدان یعنی شهر شیرین سو و به ترتیب شهر کبودر آهنگ و شهر همدان شده و راس ساعت ۸ صبح جهت خوردن صبحانه در یکی از پارک های همدان بمدت ۴۰ دقیقه اتراق کردیم و بالاخره ساعت ۴۰/۸ دقیقه به سوی شهر ملایر از توابع استان همدان رهسپار شدیم ، و از ملایر به بروجرد که شامل استان لرستان می شود ادامه داده و در نهایت به شهرستان دورود رسیدیم و از دورود به سمت شهرستان ازنا به حرکت خود ادامه دادیم و حدود ۲۰ کیلو متری شهرستان دورود به روستای دربند که سمت راست جاده دورود ازنا بود رسیده و بعد از روستای سر سبز دربند ، راس ساعت ۳۰/۱۳ به روستای طیان که قرار گاه کوهنوردان در آن وجود دارد رسیدیم .
بعد از اقامه نماز و صرف نهار مختصری و اندکی استراحت اعضا گروه راس ساعت ۱۶ جهت صعود به پناهگاه گل گل که در ارتفاع ۲۷۵۰ متری که در نزدیکی چشمه معروف گل گل هست عازم شدیم و دقیقا راس ساعت ۱۹ بعد از ۳ ساعت کوهپیمایی سنگین به پناهگاه رسیدیم و با اندکی استراحت و تجدید قوا همنوردانی که مایل بودند شب را در چادر گذران کنند به بر پا کردن چادرها مشغول شدند و بعد مشغول اقامه نماز و صرف اندک شامی شدیم و مقرر شدیم ساعت ۲۱ در یک جلسه خودمانی جهت مشورت و برنامه صعود دور هم جمع شویم ، چنین شد و بعد از اتمام جلسه ۱ ساعته ساعت ۲۲ همگی برای استراحت و تجهیز خود برای برنامه فردا به چادر ها و پناه گاه رفتیم .
در مورخه ۱۴/۳/۱۳۸۹ و راس ساعت ۳۰/۴ بامداد توسط آقای عبدالهی بیدار باش زده شد .پس از اقامه نماز و اندکی تغذیه با کوله های حمله ( که معمولا ۳۰ الی ۴۰ لیتری می باشند ) که از دیشب آماده کرده بودیم جهت بر داشتن آب واقعا گوارای چشمه گل گل به سمت چشمه رفتیم که پایین پناهگاه بود و می باستی آب اضافه بر می داشتیم زیرا در مسیر صعود به قله و برگشت آبی وجود نداشت . با نظم و نظام خاصی و با انتخاب یک نفر به عنوان جلو دار و یک نفر به عنوان عقب دار گروه توسط سرپرست صعود دقیقا راس ساعت ۵ شروع به حرکت کردیم که مسیر حرکتمان گردنه معروف گرده ماهی بود . بعد از مدتی کوهپیمایی در محلی به نام سنگ مثقالی که سنگی بزرگ بود جهت استراحتی کوتاه و نوشیدن جرعه ای آب اتراق کردیم و با اتمام وقت استراحت مان که ۱۰ دقیقه بود به مسیرمان ادامه دادیم تا اینکه ساعت ۳۰/۷ به جانپناه چال کبود که در ارتفاع ۳۶۵۰ متری بود رسیدیم بعد از استراحت و تغذیه عکس های به یادگار در دامن قله های زیبای اشترانکوه ، لازم به توضیح است بنا به وجود قله های هشت گانه بالای ۴ هزار متر که مانند شتر به هم متصلند بدین دلیل این رشته کوه را شتر کوه یا اشترانکوه نامیده اند ، انداختیم . بدین ترتیب ساعت ۸ با نام یا حسین جهت فتح قله سن بران که بلندترین قله اشترانکوه با ارتفاع ۴۱۵۰ متر است عازم شدیم لازم بذکر است بدلیل وجود سنگ های بران و تیز در گویش محلی این قله به نام سن بران یا همان سنگ بران نامیده شده است .
که از یال های پر از برف و یخچال های طبیعی به سمت صخره های تیز و بران که واقعا یک مسیر فنی از لحاظ کوهنوردی است رسیدیم و در نهایت راس ساعت ۳۰/۱۰ دقیقه موفق به صعود قله زیبای سن بران شدیم که منظره بدیع و کم یاب طبیعت که نشان از خالقی بی همتاس یعنی دریاچه گهر را که ما بین کوه های اشرانکوه همچون نگین می درخشید مشاهده کردیم که واقعا خستگی صعود را از تنمان زدود . پس از تبریک گفتن به همدیگر و اندکی استراحت و نوشیدن آب نه چندان سرد و تغذیه عکس های به یادگار در آن قله زیبا که دریاچه گهر هم خود نمایی می کرد انداختیم . و با خداحافظی از آن منظره نا یاب طبیعت ساعت ۱۵/۱۱ به سمت پناهگاه که کمپ اصلی ما بود رهسپار گشته و بهد از اندکی استراحت و جمع و جور کردن وسایلمان با کوله پشتی های بزرگ که معولا از ۷۰ لیتر به بالا هستند به روستای طیان که قابل ذکر است ازتوابع شهرستان ازنا می باشد روانه گشتیم و نهایتا بعد از ۱۲ ساعت کوهپیمایی طاقت فرسا در یک روز ساعت ۱۹ نزد ماشین رسیدیم و بعد از بستن کوله هایمان به باربند مینی بوس با خیالی آسوده از اینکه همه همنوردان با سلامت کامل موفق به صعود قله گشته بودیم به سوی شهرمان میانه رهسپار گشتیم .
با آرزوی موفقیت و صعود به قله های والای انسانی به تمامی کوهنوردان ایران زمین
اکبر امینی
