برنامه صعود به قله شاه البرز ( به روایتی ۴۱۲۵m و به روایت دیگر۴۲۰۰m!!)
تاریخ اجرا ۲و۳ خرداد ۸۷ ( سرپرست: زهرا سهراب پور، مسئول فنی: مرضیه کرمی)
مبدا صعود روستای حسنجون، مسیر دسترسی به روستا: پس از اینکه از خروجی آزادراه تهران-قزوین به سمت طالقان پیچیدید و حدودا در مسیر جاده که کمی هم پیچ دار است، به مدت ۳۰-۲۰ دقیقه حرکت کردید، دریاچه ی سد طاقان دیده می شود( تقریبا پس از ایست- بازرسی) از آنجا، علامت هایی به سمت روستا دیده می شود که با انحراف به سمت چپ ( شمال ) وارد روستا خواهید شد.
تئوری صعود
روز اول:
ساعت ۸٫۳۰ با یک دستگاه اتوبوس از دانشگاه حرکت کردیم . تیم شامل ۱۶ دختر و ۴ پسر بود. مسیر:آزادراه تهران – قزوین و سپس خروجی طالفان و نهایتا خروجی روستای حسنجون. ساعت ۱۱٫۳۰ از اتوبوس پیاده شدیم و از روستا به سمت قله صعود را آغاز کردیم. از کنار قبرستان سمت چپ رودخانه شاهرود دو مسیر وجود دارد که یکی کنار رودخانه و از داخل باغات و درختان میگذرد و دیگری شیب دامنه کوه که از رودخانه ارتفاع میگیرد. پس از تقریبا ۲ ساعت پیاده روی کنار رودخانه به محلی رسیدیم که باید رود را قطع می کردیم . یک پل دست ساز موجود بود که آن زمان سالم بود، ولی به دوستان دیگری که می خواهند این صعود را انجام دهند پیشنهاد می شود از سالم بودن پل اطمینان حاصل کنند و گرنه باید خود را آماده کنند که دل را به آب بزنند!! ساعت ۱۳٫۴۵ ناهار را کنار رودخانه دیگری که در سمت راستمان قرارداشت خوردیم. با حرکت در امتداد این رودخانه، تقریبا ۴۵ دقیقه بعد به یالی رسیدیم که شیب نسبتا تندی داشت و مدت ۱ ساعت روی آن مشغول کوه پیمایی بودیم. پس از پیمودن یال از دوراهی* که دو مسیر قله را جدا میکند مسیر سمت راست را انتخاب نمودیم و به صورت تراورس ادامه دادیم ( تقریبا به مدت ۴-۳ ساعت) تا به محل شب مانی رسیدیم که گوسفندسرایی است در محلی به نام میانو . در این محل آب در دسترس می باشد، پیشنها د می شود از آب رودخانه ای که در سمت غرب محل شب مانی است استفاده شود.( از محل، تقریبا ۵ دقیقه پیاده راه است.) شب را در چادر به سر بردیم. روز اول هوا بسیار عالی بود حتی باد هم نداشتیم!!
روز دوم:
ساعت ۴٫۳۰ بیدارباش و ساعت ۵٫۵۰ حرکت به سمت قله. صعود به سمت قله از سه یال امکان پذیر می باشد، تیم از شرقی ترین یال صعود کرد و پس از حدود سه ساعت در انتهای یال صعود به خط الراس رسید از اینجا تا قله چندین سنگچین وجود دارد. تقریبا ساعت ۱۱٫۱۰ روی قله بودیم. هوا روی قله بسیار عالی بود، برخلاف انتظار حتی باد هم نداشتیم. بر فراز قله مناظر بکری دیده می شود: در سمت شمال شرقی کوه سیالان دیده می شود، در ۹۴درجه شرقی قله علم کوه با هیبت و شکوه تمام قد برافراشته است . در سمت جنوب شرقی قلل ناز و کهار و در صورتی که هوا صاف باشد آزادکوه را هم می توان دید. در سمت جنوب باز هم در صورت ابری نبودن هوا می توان دریاچه ی سد طالقان را مشاهده کرد. در ضمن موقعیت قله کمی خطرناک می باشد، از آنجایی که از سه طرف آن به پرتگاه های عمیقی می رسد که باید بسیار احتیااط نمود. مسیر برگشت به محل شب مانی از غربی ترین یال انجام شد. ساعت ۱۴٫۱۰ در محل شب مانی بودیم. یک ساعت بعد، پس از صرف ناهار به سمت روستا حرکت کردیم. مسیر برگشت همان مسیر رفت بود. ساعت ۲۰٫۳۰ به روستای حسنجون رسیدیم. تقریبا ساعت ۲۱٫۲۰ اتوبوس از روستا به سمت تهران حرکت کرد. ساعت ۲۴٫۱۰ دانشگاه بودیم.
* هر دو مسیر پاکوب و مالرو به قله منتهی میشوند. مسیر سمت چپ به منطقه ای به نام عباس آقا یورد میرسد که این مسیر کوتاهتر و خود قله معلوم است و تا قله ۴-۵ ساعت بیشتر نیست ولی مشکل اساسی آن نداشتن آب است.
دسترسی به آب در بخش عمده ی مسیر، آب هست( به غیر از همان یال اولی که شیبش هم زیاد است و در بخش هایی از مسیر که باید تراورس انجام شود.)
آنتن دهی موبایل خیلی قابل پیش بینی نیست. در بخش هایی از مسیر وجود دارد و در بخش هایی خیر. در محل شب مانی آنتن وجود داشت.
چند یاد آوری
-اگر در فصول گرم سال صعود انجام می دهید یک پیشنهاد خوب برای میان وعده، کاهو و سرکه انگبین است. ( البته بیشتر به جهت جبران آب از دست رفته، نه از نقطه نظر تامین انرژی.)
۲- ایست- بازرسی منطقه طالقان بسیار جدی، نامه ها و مجوزهای اردو را چک می کند حتما یادتان باشد که همراه داشته باشید.
۳- منطقه دارای پوشش گیاهی غنی است، پیشنهاد می شود پیش از برنامه روی گیاهان محلی منطقه مطالعه ای انجام شود.
۴- مسیر برگشت از یال غربی از نظر نوع پوشش سنگی برای فرود زیاد مناسب به نظر نمی رسید ( سنگ ها بسیار خرد شده و فرسایش یافته بودند)
۵- در صورت استفاده از اتوبوس ، چون کوچه های روستا در بخش های شمالی تنگ تر می شود باید این نکته را مد نظر قرار دهید که اتوبوس، شما را احتمالا در ابتدای روستا یا نهایتا تا میانه های آن بالا می برد.
