گروه کوهنوردی بوم‌گرد
سومین برنامه از طرح سیمرغ
صعود به قله دومیر( ۳۵۰۵ متر)
تاریخ اجرای برنامه: یکشنبه ۱۳۹۸/۰۲/۰۱
مدت زمان اجرا: یک روز
تعداد چشمه در مسیر: ندارد
موقعیت جغرافیایی : استان مرکزی- روستای مرزوش
مسافت رفت و برگشت: ۲۳ کیلومتر
مدت زمان صعود: ۸ ساعت
مدت زمان فرود: ۵ ساعت
تعداد نفرات گروه: ۳۹ نفر
تعداد نفرات صعود کرده: ۲۸ نفر
آنتن دهی موبایل: در دره آنتن دهی موبایل ضعیف بود.بعداز قرارگیری روی یال و روی قله موبایل آنتن داشت
سرپرست برنامه: پرویز شجاعی پارسا و مهدی تفضلی
اعضا شرکت کننده :
خانم‌ها: فرناز شبیری، زهرا کارکوب، پروانه نقلی، زهره حسین دوست دهکا، مریم خیری، عاطفه روح افزا، معصومه درواه، حدیث میرزا محمدی، مینا اسدیان،الهام نصیری، فرانک سعیدی، ناهید زاغری،هاجر عقیلی کشه،پریسا نیک بخش، آزاده پارسی، زهرا صادقی
آقایان: امیر دژستان، بهزاد پورمهران ،مسلم پیمانی فروشانی، سعید نظام الشعرایی،سعید یوسفی موسی آبادی ، حسین کبیری ایمانیان فرد، حمید پوریا، علیرضا محمدولی، علیرضا کریمی، ایمان برومند فر، محمد احمدی، فرشید مظاهری، تورج سبزعلی گل، شاهرخ ساسان، شاهین حافظی، سعید زمانی، سعید شرافت،محمدرضا عامری مهابادیان، سید علی موسوی،کیارش معظمی
راهنمای محلی: مهرداد
سرقدم: شاهرخ ساسان
قرار بود برنامه از ساعت ۴ صبح شروع شود ولی بنا به ملاحظاتی از همه همنوردان خواستیم در ساعت ۱۲ تا ۱۲:۳۰ نیمه شب در محل قرار حضور یابند تا احتمال مواجه شدن با شب رو نداشته باشیم. حدود ۱۲:۴۰ از تهران به سمت دلیجان حرکت کرده و در ابتدا برنامه برای دو نفر از همنوردان عزیزمون تولد مختصری گرفته شد. بلافاصله از همه دوستان دعوت به استراحت کرده تا بتوانند صعود خوبی داشته باشند. در حدود ساعت ۳:۳۰ بامداد در اطراف دلیجان در محلی جهت استفاده از سرویس بهداشتی ۳۰ دقیقه توقف داشته و به مسیر خودمان به سمت روستای مرزوش ادامه دادیم. در ورودی روستا به یک دوراهی برخورد میکنیم که مسیر سمت راست به سمت کوه و سمت چپی داخل روستا می شود. ما با آگاهی از اینکه بعلت بارندگی و سیل اخیر مسیر دسترسی به قله قطع شده است، بالاجبار به داخل روستا رفته و از آنجا صعود خود را در ساعت ۶:۳۰ از ارتفاع ۲۲۴۳ متر از سطح دریا در هوایی نسبتا خنک و کاملا روشن شروع کردیم. بعد از ۱۵ دقیقه پیاده روی با عبور از یک مسیر رودخانه ای که تقریبا آب نداشت تونستیم از روستا فاصله بگیریم و اولین عکس دسته جمعی گروه رو در ارتفاع ۲۳۰۰ متری با نمایی از قله ثبت کنیم.
همانطور که اشاره شد بعلت اینکه مسیر جاده خاکی توسط سیل از بین رفته بود مجبور شدیم مسیر در حدود ۶ کیلومتر که گروه های قبلی با مینی بوس جا به جا می شدند، توسط خود همنوردان پیمایش گردد. به مسیر ادامه دادیم، راه تقریبا کفی بود و منظره های زیبایی در مقابلمان می دیدم. در حدود ساعت ۷:۲۰ بعلت اینکه آفتاب بالا آمده بود و خورشید بر صورت های دوستان می تابید، چند دقیقه توقف جهت کم کردن لباس، کرم ضد آفتاب زدن و عینک دودی زدن داشتیم.
به مسیرمان در جاده خاکی ادامه دادیم، در طی راه تالاب هایی زیبایی میدیم که تابییدن آفتاب در آن زیباییش رو دو چندان کرده بود.
برای طی مسیر مجبور به عبور از رودخانه بودیم. چندین بار به چپ یا راست رودخانه رفته و همه دوستان به همنوردان خود کمک می کردند. بیش از یک ساعت از پیمایش گذشته بود، که کانکس های مربوط به معدن از دور مشخص شد. گروه تصمیم گرفت جهت صرف صبحانه ۲۰۰ متر بالاتر از کانکس ها، بعلت فضای باز و آفتاب خوبی که وجود داشت، توقف نماید. ساعت حدود ۸:۲۱ در ارتفاع ۲۶۰۰ در کنار سه تانکر به مدت ۳۵ دقیقه اقدام به صرف صبحانه و تجدید کرم ضد افتاب کردیم. تا به این لحظه تیم در حدود ۶ کیلومتر مسیر و ۳۵۰ متر صعود داشته است و این مکان حدودا همان جایی است که گروه های قبلی با وسیله نقلیه آمده و از اینجا شروع به حرکت می نمایند. در حدود ۸:۵۵ با تذکر سرپرست به همه دوستان درخصوص اصول کوهنوردی به مسیر ادامه دادیم. در راه تعدادی آن بند سنگی که با توری مرغی بسته شده بود به چشم می آمد. همه دوستان پر روحیه و قوی به امید صعود به قله در یک صف کوهنوردی می کردند. تا به اینجا مسیر کاملا خشک بود و از دور قسمت های برفی مسیر کم کم خود رو نمایان می کرد.
مسیر خودمان رو از دره ادامه داده، دره با شیب بسیار کم راه آسانی بود برای تمامی گروه. بعد ۱ ساعت پیاده روی در حدود ساعت ۱۰ در ارتفاع ۲۸۸۲ متر بودیم و توقفی ۱۰ دقیقه ای برای استراحت داشتیم. هوا کم کم بعلت وجود باد و تغییر مداوم آن از ابری به آفتابی رو به خنکی میرفت. گروه به حرکت خود ادامه داد. بعد طی مسیری تیم از مسیر دره به صورت سینه کش کوه را بالا رفت تا بتواند بر روی خط راس بکشاند. این مسیر بعلت نداشتن راه، و وجود برف، دوستانی که در جلو بودند راه رو پاکوب کردند که خود این امر باعث کندی گروه شد. حدود ساعت ۱۱:۲۰ در ارتفاع ۳۰۷۷ زمان استراحت بعدی رسید. هوا دیگه سرد شده بود و خستگی در ظاهر برخی از دوستان به چشم میخورد. مسیر برفی که بی شباهت به صعود زمستانه نبود نفس گروه رو گرفته بود.
بعد از استراحتی کوتاه و پوشیدن دستکش و کلاه، گروه شروع به حرکت کرد. ۵ تن از دوستان درخواست برگشت داشتند که بنابر تشخیص سرپرست در ارتفاعی بالاتر با کمک لیدر محلی آتشی برپا شد تا دوستان بعلت یکجا موندن دچار سرمازدگی نشوند. در ادامه راه باد شدت گرفت و مسیر برفی همراه با صخره های سنگی شد که این امر موجب شد برخی از همنوردان بصورت تدریجی از همراهی تیم منصرف گردند. در ارتفاع حدودی ۳۳۵۰ شش تن از دوستان به پنج نفر پایین پیوستند تا انرژی خود را جهت برگشت و لذت بردن از طبیعت حفظ کنند.
باد رو به افزایش بود و فشار باد افراد را به بغل هل می داد. دیگه قله خود را نمایان شده بود. سرپرست برنامه به ۳ تن از همنوردان که توان بیشتری داشتند اجازه داد سریعتر به قله صعود کنند تا بتوانند زودتر به دوستانی که در ارتفاع پایین تر هستند، رسیده و به آنها جهت فرود کمک کنند. در ساعت ۱۳:۴۲ در ارتفاع ۳۴۳۹ بودیم. تیم بعلت برفی بودن و باد شدید بسیار کند ارتفاع میگرفت. زمان جهت ناهار خوردن نداشتیم و از دوستان خواستیم ناهار خود را لقمه لقمه کنند و در توقف ها صرف کنند.
حدود ۶۰ متر تا قله باقی نمانده بود که همه دوستان یخ شکن های خود را به پا کردند تا بتوانند مسیر باقیمانده را راحتتر طی نمایند. حرکت آغاز شد. تیم با همان سرعت لاک پشتی رو به قله حرکت کرد. با وجود خستگی زیادی در ساق های همنوردان دیده می شد ولی بعلت نمایان شدن تابلو قله، حس خوب رسیدن، کمک به صعود همه افراد می کرد. در یک اتفاق خوب سرعت باد کمتر شد ولی سرما هنوز ادامه داشت.
در ساعت ۱۴:۱۵ همه ۲۸ نفر باقیمانده توانستند قله رو صعود کنند و تبریک به همدیگه شروع به گرفتن عکس های دسته جمعی و تکی خود گرفتند.
بنر بوم گرد رو باز کردیم و با گرفتن عکس دسته جمعی با بنر با تیک خوردن سومین صعود گروه، حس خوب صعود رو دو چندان کردیم.
هوا خیلی سرد تر از آن بود که همنوردان تمایل داشته باشند بیشتر در قله بمانند. ساعت ۱۴:۳۵ همه دوستان قله را به سمت روستای مرزوش پایین آمدند.
همنوردان تا جایی که مسیر پاکوب برف اجازه می داد از سر خوردن بر روی برف بجای کوهپیمایی استفاده می کردند. در مسیر برگشت به کمی تغییر راه به داخل دره رفته و از آنجا آرام آرم ارتفاع رو کم می کردیم.به یکباره هوا آفتابی شد و مسیر برا ما دلپذیر تر گردید. تمام تیم در حدود ساعت ۱۹ به کنار ماشین رسیده و بعد از کمی استراحت عازم تهران شدیم. در حدود ساعت ۲۳ به محل شروع بازگشتیم.
